Rick7
23-10-2008, 15:24
Komentarz do artykułu: Obowiązki rodziców wobec dorosłych dzieci (http://www.senior.pl/88,0,Obowiazki-rodzicow-wobec-doroslych-dzieci,4755.html)
--------------------
Atykuł mówi jak stanowi prawo, jest to logiczne i co do tego nie ma chyba nikt wątpliwości. Gorzej jak zaczyna się to prawo naginać do konkretnej sytuacji. Znam wiele przypadków, kiedy w celu osobistej korzyści czy też własnej wygody "w świetle obowiązującego prawa" czyni się krzywdę tym, których to dotyka. Nie mówię tu o takich przypadkach kiedy to młody - pozbawiony skrupułów - człowiek potrafi zapędzić do sądu ojca, matkę w celu wydębienia alimentów. Oczywiście takie przypadki się zdarzają i to chyba dosyć często. Bywa też na odwrót, kiedy to ojciec alkoholik wykorzystuje swoje dzieci, aby go utrzymywać.
Nie wszystko można ująć w paragrafy, procedury itp, gdyż nie ma takiej ustawy, która wyczerpałaby przeróżne sytuacje dyktowane przez życie. Wydaje się, że te wszystkie - sygnowane m/innymi przez media - porady, panelowe dyskusje takie jak "super niania", "rozmowy w toku" o beztresowym wychowaniu, obowiązkach rodziców prowadzą do wynaturzenia tego co od zarania wieków dyktuje zdrowy rozsądek, poszanowania hierarchii rodzinnej i swojego miejsca w szeregu. Zwróćmy w tym miejscu uwagę na fakt, że coraz więcej mówi się o prawach młodego pokolenia, prawa do samostanowienia i samodecydowania o sobie, a coraz mniej o jego obowiązkach i kształceniu jego odporności na przeciwności losu, które w dorosłym życiu niewątpliwie go spotkają. Dziś każdy rodzic - co jest zrozumiałe - chciałby swoim dzieciom ułatwić start w dorosłe życie zapominając o edukacji życiowej, wyrabianiu odpowiedzialności za swoje postępowanie, hartowaniu swojego ego, aby mógł sam stawiać czoła problemom, które go spotkają.
Spotkałem się z takimi przemyśleniami (wielkich tego świata), że w psychice człowieka należy wykształcić konstruktywne myślenie, które będzie motorem jego w przyszłości działania. To, co myślimy o sobie, staje się prawdą. Każda powstała w nas myśl tworzy naszą przyszłość. Sami przecież tworzymy pewne sytuacje, a potem gdy coś nie wychodzi obwiniamy innych ludzi. Stąd powiedzenie, że należy myśleć pozytywnie. Jeśli w naszych umysłach stworzymy spokój, harmonię i równowagę znajdziemy je również w życiu. Ktoś powiedział, że wszechświat zawsze wspiera każdą myśl, którą zechcemy pomyśleć i w którą zechcemy uwierzyć. Inaczej mówiąc, nasza podświadomość akceptuje wszystko, co wybierzemy budując nasze przekonania. Nawet te złe, jeżeli takie jest nasze nastawienie. Wszyscy mówią, że marzenia się spełniają, lecz większość z nas tego nie rozumie i traktuje jako slogan. A to przecież takie logiczne. Wystarczy chcieć i wierzyć w to co się chce osiągnąć. Człowiek ma szereg instrumentów do osiągnięcia celu. Przede wszystkim ma swój rozum i on mu podpowiada co trzeba mieć aby zrobić następny krok w osiągnięciu celu.
Dam przykład: Jeśli chcę sądzić, że moje życie jest puste i nikt mnie nie kocha, na pewno potwierdzi się to w moim życiu. Dlaczego? Ano dlatego, że samo takie nastawienie odstrasza ode mnie ludzi i nikt nie będzie chciał przebywać w moim towarzystwie. A skoro tak, to moje życie będzie puste, a już na pewno mnie nikt nie polubi.
W tym swoim komentarzu chciałem jedynie zauważyć, że mamy prawo liczyć na pomoc swoich rodziców, czy też swoich dzieci i w jakiejś części prawo chce to uchwycić stwarzając wykładnię prawną do załatwiania spornych rzeczy pomiędzy bliskimi sobie zainteresowanymi. Pamiętajmy jednakże, że wiele trudnych rodzinnych spięć można uniknąć przestrzegając wypracowanych przez wieki norm dotyczących relacji pomiędzy bliskimi.
--------------------
Atykuł mówi jak stanowi prawo, jest to logiczne i co do tego nie ma chyba nikt wątpliwości. Gorzej jak zaczyna się to prawo naginać do konkretnej sytuacji. Znam wiele przypadków, kiedy w celu osobistej korzyści czy też własnej wygody "w świetle obowiązującego prawa" czyni się krzywdę tym, których to dotyka. Nie mówię tu o takich przypadkach kiedy to młody - pozbawiony skrupułów - człowiek potrafi zapędzić do sądu ojca, matkę w celu wydębienia alimentów. Oczywiście takie przypadki się zdarzają i to chyba dosyć często. Bywa też na odwrót, kiedy to ojciec alkoholik wykorzystuje swoje dzieci, aby go utrzymywać.
Nie wszystko można ująć w paragrafy, procedury itp, gdyż nie ma takiej ustawy, która wyczerpałaby przeróżne sytuacje dyktowane przez życie. Wydaje się, że te wszystkie - sygnowane m/innymi przez media - porady, panelowe dyskusje takie jak "super niania", "rozmowy w toku" o beztresowym wychowaniu, obowiązkach rodziców prowadzą do wynaturzenia tego co od zarania wieków dyktuje zdrowy rozsądek, poszanowania hierarchii rodzinnej i swojego miejsca w szeregu. Zwróćmy w tym miejscu uwagę na fakt, że coraz więcej mówi się o prawach młodego pokolenia, prawa do samostanowienia i samodecydowania o sobie, a coraz mniej o jego obowiązkach i kształceniu jego odporności na przeciwności losu, które w dorosłym życiu niewątpliwie go spotkają. Dziś każdy rodzic - co jest zrozumiałe - chciałby swoim dzieciom ułatwić start w dorosłe życie zapominając o edukacji życiowej, wyrabianiu odpowiedzialności za swoje postępowanie, hartowaniu swojego ego, aby mógł sam stawiać czoła problemom, które go spotkają.
Spotkałem się z takimi przemyśleniami (wielkich tego świata), że w psychice człowieka należy wykształcić konstruktywne myślenie, które będzie motorem jego w przyszłości działania. To, co myślimy o sobie, staje się prawdą. Każda powstała w nas myśl tworzy naszą przyszłość. Sami przecież tworzymy pewne sytuacje, a potem gdy coś nie wychodzi obwiniamy innych ludzi. Stąd powiedzenie, że należy myśleć pozytywnie. Jeśli w naszych umysłach stworzymy spokój, harmonię i równowagę znajdziemy je również w życiu. Ktoś powiedział, że wszechświat zawsze wspiera każdą myśl, którą zechcemy pomyśleć i w którą zechcemy uwierzyć. Inaczej mówiąc, nasza podświadomość akceptuje wszystko, co wybierzemy budując nasze przekonania. Nawet te złe, jeżeli takie jest nasze nastawienie. Wszyscy mówią, że marzenia się spełniają, lecz większość z nas tego nie rozumie i traktuje jako slogan. A to przecież takie logiczne. Wystarczy chcieć i wierzyć w to co się chce osiągnąć. Człowiek ma szereg instrumentów do osiągnięcia celu. Przede wszystkim ma swój rozum i on mu podpowiada co trzeba mieć aby zrobić następny krok w osiągnięciu celu.
Dam przykład: Jeśli chcę sądzić, że moje życie jest puste i nikt mnie nie kocha, na pewno potwierdzi się to w moim życiu. Dlaczego? Ano dlatego, że samo takie nastawienie odstrasza ode mnie ludzi i nikt nie będzie chciał przebywać w moim towarzystwie. A skoro tak, to moje życie będzie puste, a już na pewno mnie nikt nie polubi.
W tym swoim komentarzu chciałem jedynie zauważyć, że mamy prawo liczyć na pomoc swoich rodziców, czy też swoich dzieci i w jakiejś części prawo chce to uchwycić stwarzając wykładnię prawną do załatwiania spornych rzeczy pomiędzy bliskimi sobie zainteresowanymi. Pamiętajmy jednakże, że wiele trudnych rodzinnych spięć można uniknąć przestrzegając wypracowanych przez wieki norm dotyczących relacji pomiędzy bliskimi.