|
Książka, literatura, poezja Literatura, dyskusje, własne próby pisarsko-poetyckie. |
![]() |
|
Narzędzia wątku | Przeszukaj ten wątek |
|
Książka, literatura, poezja Literatura, dyskusje, własne próby pisarsko-poetyckie. |
![]() |
|
Narzędzia wątku | Przeszukaj ten wątek |
#861
|
|||
|
|||
![]() Anna German
Powracające słowa. Słowa, słowa, na wiatr rzucone i pędzone burzą. Słowa, słowa, co nigdy nam się więcej nie powtórzą. W sercu tli minionych dni blask i żar, ale czas zaciera w nas pamięć tamtych dni. Gdzie jest dziś niespełniona miłość nasza? minęła chwilka, żyją tylko - słowa, słowa, słowa... Powiew burzy śmierć im wróży, biada słowom w taki czas. Ale może po burzy wszystko znów się powtórzy? Do gniazd ptaki powrócą znów i my do dawnych wrócimy słów, do dawnych słów, do dawnych słów. La la la la la... |
#862
|
||||
|
||||
![]() Na Anioł Pański
Na Anioł Pański biją dzwony, niech będzie Maria pozdrowiona, niech będzie Chrystus pozdrowiony… Na Anioł Pański biją dzwony, w niebiosach kędyś głos ich kona… W wieczornym mroku, we mgle szarej, idzie przez łąki i moczary, po trzęsawiskach i rozłogach, po zapomnianych dawno drogach, zaduma polna, osmętnica… Idzie po polach, smutek sieje, jako szron biały do księżyca… Na wód topiele i rozchwieje, na omroczone, śpiące gaje, cień, zasępienie od niej wieje, włóczą się za nią żal, tęsknica… Hen, na cmentarzu ciemnym staje, na grób dziewczyny młodej siada, w świat się od grobu patrzy blada… Na Anioł Pański biją dzwony, niech będzie Maria pozdrowiona, niech będzie Chrystus pozdrowiony… Na Anioł Pański biją dzwony, w niebiosach kędyś głos ich kona… Na wodę ciche cienie schodzą, tumany się po wydmach wodzą, a rzeka szemrze, płynie w mrokach, płynie i płynie coraz dalej… A coś w niej wzdycha, coś zawodzi, coś się w niej skarży, coś tak żali… Płynie i płynie, aż gdzieś ginie, traci się w górach i w obłokach, i już nie wraca nigdy fala, co taka smutna stąd odchodzi, przepada kędyś w mórz głębinie i już nie wraca nigdy z dala… Na Anioł Pański biją dzwony, niech będzie Maria pozdrowiona, niech będzie Chrystus pozdrowiony… Na Anioł Pański biją dzwony, w niebiosach kędyś głos ich kona… ![]() MJean-Francois Millet - Anioł Pański
__________________
'Wznieś serce nad zło" ![]() Ostatnio edytowane przez nutaDo : 05-07-2021 o 19:13. |
#863
|
||||
|
||||
![]() *** (poezja modlitewna)
Kto szuka Cię, już znalazł Ciebie Już Cię nie ma, komu Ciebie trzeba, Kto tęskni w niebo Twe, jest w niebie, Kto głodny go, je z Twego chleba. Nie widzą Ciebie moje oczy Nie słyszą Ciebie moje uszy A jesteś światłem w mej pomroczy A jesteś śpiewem w mojej duszy.
__________________
'Wznieś serce nad zło" ![]() |
#864
|
||||
|
||||
![]() Bóg jest wszędzie
Nie można tego obejść. Bóg jest wszędzie, w każdym dziwnym i strasznym obrzędzie. Wywołuje Go nie tylko modlitw kadzidlany kwiat, ale szubienice i topór i kat. Bóg jest w sędzi, który sądzi krzywo, i w świadku, co przysięga na prawdę fałszywie, nie może nie być. I to mnie przestrasza. Bo jeśli – w świętym Piotrze, to także – w Judaszu; jeśli w Żydzie zamęczonym niewinnie przez Niemców, to także w Niemcach tych? I tak się kręcę od Prawdy do Nieprawdy, od kary do zbrodni, w każdej cząsteczce – Boga odnajdując co dnia. I chce mi się wyciągnąć ręce nad człowiekiem i winnym i niewinnym, i małym i wielkim, i krzyczeć wielkim głosem błagalną przestrogę, aby sądząc człowieka nie męczono Boga.
__________________
'Wznieś serce nad zło" ![]() |
#865
|
||||
|
||||
![]() Wczoraj w nocy zapragnęłam poczytać wiersze.
Mam różne antologie i tomiki. Jakoś akurat nic nie poruszyło mojego serca. Teraz tu trafiłam. Znalazłam. Dziękuje nutoDo za " Bóg jest wszędzie " K.Iłłakowiczówny Może dodam na dzisiejszą dobranoc jeszcze jeden Jej wiersz Błękitna chwila Zniknie nad brzegiem, ujdzie za skały Żagiel, w błękicie jak skrzydło — biały na rozpalonym zboczu rozścielę wiatr przedwieczorny pachnące ziele, niską buczyną, ostrym jałowcem wstrząśnie nad dzikim, górskim manowcem. Dom jest daleko, świat jest daleko, Za zapomnienia górą i rzeką: nic nam nie grozi, nikt o nas nie wie: ptak w migdałowym ukryty drzewie potrząsa skrzydłem i gwiżdże z cicha , Zdeptany piołun wonią oddycha. Połóż mi rękę pod senną głowę. Wczoraj — zginęło, dzisiaj — jest nowe, jutro — pod żaglem białym na głębi. Jesteśmy wolni, jesteśmy sami śród ziół pachnących, pod błękitami. Koniki polne w kamieniach dzwonią, Serce zamiera, jak ptak pod dłonią, Czas coraz pustą napełnia czaszę... Wczoraj — zginęło, dzisiaj jest nasze, a jutra nie chcę widzieć za mgłami oczy, zamknięte pocałunkami. Ostatnio edytowane przez elizka : 08-04-2022 o 20:31. |
#866
|
||||
|
||||
![]() - właśnie jestem zaczytana w Poezji Iłłakowiczówny.
Ciągle odkrywa się rzeczy nieznane. Pozdrawiam serdecznie. Kiedy przebije się źródło, napiją się wszyscy. Gdy znaleźć będzie trudno, ktoś nić pochwyci. Nić może będzie z kropel, może ze lśnień, może widzialna w mroku, może nie. Szukający może schyli się z trudem, może stanie i krzyknie… Ale gdy znajdzie źródło, napiją się wszyscy.
__________________
'Wznieś serce nad zło" ![]() |
#867
|
||||
|
||||
![]() MOJA PIOSNKA
Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba Podnoszą z ziemi przez uszanowanie Dla darów Nieba.... Tęskno mi, Panie... Do kraju tego, gdzie winą jest dużą Popsować gniazdo na gruszy bocianie, Bo wszystkim służą... Tęskno mi, Panie... Do kraju tego, gdzie pierwsze ukłony Są, jak odwieczne Chrystusa wyznanie, "Bądź pochwalony!" Tęskno mi, Panie... Tęskno mi jeszcze i do rzeczy innej, Której już nie wiem, gdzie leży mieszkanie, Równie niewinnej... Tęskno mi, Panie... Do bez-tęsknoty i do bez-myślenia, Do tych, co mają tak za tak - nie za nie, Bez światło-cienia... Tęskno mi, Panie... Tęskno mi owdzie, gdzie któż o mnie stoi? I tak być musi, choć się tak nie stanie Przyjaźni mojej... Tęskno mi, Panie..
__________________
'Wznieś serce nad zło" ![]() |
#868
|
||||
|
||||
![]() Do młodych
Szukajcie prawdy jasnego płomienia, Szukajcie nowych, nieodkrytych dróg! Za każdym krokiem w tajniki stworzenia Coraz się dusza ludzka rozprzestrzenia I większym staje się Bóg! Choć otrząśniecie kwiaty barwnych mitów, Choć rozproszycie legendowy mrok, Choć mgłę urojeń zedrzecie z błękitów, — Ludziom niebiańskich nie zbraknie zachwytów, Lecz dalej sięgnie ich wzrok. Każda epoka ma swe własne cele I zapomina o wczorajszych snach: Nieście więc wiedzy pochodnię na czele I nowy udział bierzcie w wieków dziele,— Przyszłości podnoście gmach! Ale nie depczcie przeszłości ołtarzy, Choć macie sami doskonalsze wznieść: Na nich się jeszcze święty ogień żarzy, I miłość ludzka stoi tam na straży, I wy winniście im cześć! Ze światem, który w ciemność już zachodzi Wraz z całą tęczą idealnych snów, Prawdziwa mądrość niechaj was pogodzi: I wasze gwiazdy, o zdobywcy młodzi, W ciemnościach pogasną znów!
__________________
'Wznieś serce nad zło" ![]() |
#869
|
||||
|
||||
![]() PRZEWODNIK PO CHMURACH
Krzysztof Cezary Buszman Chciałem nauczyć Cię latać Byś sens odnalazła w tłumie Lecz Ty po wertepach świata Nawet stąpać nie umiesz. Ale się nie martw, nie trzeba Choć smutek w sercu się lęgnie Jeszcze dosięgniesz Ty nieba Nim niebo Ciebie dosięgnie. Bo dam Ci Przewodnik po chmurach Ze wszystkich Dokładny - najbardziej I jeśli kiedyś zapragniesz To w chmurach Z pewnością Mnie znajdziesz. Dziś wracać na Ziemię mi nie każ Choć ziemia z błękitów mnie woła Bo tego nie zmienisz w człowieka Kto raz się przemienił w anioła. I słuchaj, dopóki żyjesz Co mądrość pod nosem mruczy... Że czasem do lotu się wzbijesz Zanim się stąpać nauczysz.
__________________
'Wznieś serce nad zło" ![]() |
#870
|
||||
|
||||
![]() Ty przychodzisz jak noc majowa
Ty przychodzisz jak noc majowa… Biała noc, noc uśpiona w jaśminie… I jaśminem pachną twe słowa… I księżycem sen srebrny płynie… Kocham cię… Nie obiecuję ci wiele… Bo tyle co prawie nic… Najwyżej wiosenną zieleń… I pogodne dni… Najwyżej uśmiech na twarzy… I dłoń w potrzebie… Nie obiecuję ci wiele… Bo tylko po prostu siebie… Jak powietrze. Jak dziurę w starym swetrze. Jak drzewo na polanie… Po prostu kocham cię… kochanie. Czy pozwolisz, że ci powiem… W wielkim skrócie i milczeniu… Że ci oddam i otworzę… W ciszy serc, w potoków lśnieniu… Słowa dwa przez sen porwane… Przez noc ukryte… przez czas schwytane… Słowa dwa, co brzmią jak śpiew, dwa proste słowa…. kocham cię. ![]()
__________________
'Wznieś serce nad zło" ![]() Ostatnio edytowane przez nutaDo : 09-05-2023 o 13:09. |
#871
|
||||
|
||||
![]() Ogród przedziwny
W przedziwnym mieszkam ogrodzie, Gdzie żyją kwiaty i dzieci I gdzie po słońca zachodzie Uśmiech nam z oczu świeci. Wodotrysk bije tu dziwny, Co śpiewa, jak śmiech i łkanie; Krzew nad nim rośnie oliwny Cichy jak pojednanie. Różom, co cały rok wiernie Kwitną i słodycz ślą woni, Obwiązujemy lnem ciernie, By nie raniły nam dłoni. Żywim rój ptaków, co budzi Ze snu nas rannym powiewem, Ucząc nas iść między ludzi Z dobrą nowiną i śpiewem. I mamy ule bartnicze, Co każą w pszczół nam iść ślady I zbierać jeno słodycze Z kwiatów, co kryją i jady. I pielęgnujem murawę, Plewiąc z niej chwasty i osty, By każdy, patrząc na trawę, Duszą, jak trawa, był prosty. ![]()
__________________
'Wznieś serce nad zło" ![]() Ostatnio edytowane przez nutaDo : 22-05-2023 o 21:31. |
![]() |
|
![]() |
||||
Wątek | Autor wątku | Senior Cafe | Odpowiedzi | Ostatni Post / Autor |
Kącik poezji własnej i nie tylko... | Stach Głąbiński | Książka, literatura, poezja | 534 | 25-02-2009 20:21 |
Kącik poezji własnej i nie tylko część 2 | Ewita | Książka, literatura, poezja | 521 | 25-01-2009 14:44 |
ŚWIAT SIĘ ŚMIEJE ....i płacze też.A co !! | Lila | Społeczeństwo - wątki archiwalne | 306 | 30-04-2008 16:25 |
Świat się starzeje - komentarze | Ala-ma-50 | Ogólny | 6 | 26-08-2007 20:20 |
Seniorzy z Ameryki zwiedzają świat - komentarze | araukaria | Ogólny | 1 | 06-07-2007 03:33 |
Narzędzia wątku | Przeszukaj ten wątek |
|
|