senior.pl - aktywni w każdym wieku

wiosna,ach!

O,słońce
przegląda się w kałuży,
piegi liczy na nosie,
zawraca wszystkim w głowach
i śmieje się…
I wietrzyk
chmury odgania z nieba,
gołębiom dmucha w pióra,
dzieciom czapki zabiera
i psoci…
A wróble
zgiełk podnoszą niemały,
hałaśliwą gromadką
okupują krzaczki
i cieszą się…
Już kot
na balkon wygląda,
tęsknie ku słońcu zerka,
mruży oczy z rozkoszy
i mruczy…

deszczowe hity


Posłuchaj,
jak deszcz wygrywa
smętnego bluesa
na liściach drzew,
aż ptaki z zachwytu milkną.
Posłuchaj,
jak deszcz bębni
szalonego rocka
na parapetach okien,
aż szyby drżą.
A może masz ochotę
na rap z deszczem?
Przymknij więc oczy
i słuchaj, słuchaj…

Piękne wiersze, a nie wolałabyś pokazać się
na wątku z wierszami?
http://www.klub.senior.pl/ksiazka-li...post1328543940

*************************************

Ireno, tak jak napisała Maluna zachęcam i zapraszam pod link
przez Nią wskazany do "Kącika poezji własnej i innych poetów".
Oczywiście możesz mieć swój autorski wątek - to w niczym nie
przeszkadza, ale w grupie byłoby raźniej. Wiersze piękne. - Cz

do ciebie

przyniosłeś świat
w tęczowych kroplach
deszczu,
tańczą radośnie
na brzegu
twojego kapelusza,
spadają,
spływają
po twojej twarzy
-może to łzy-
osusz je,
lato po prostu
wzięło sobie
długi urlop...

http://www.youtube.com/watch?v=p-Z3YrHJ1sU

Dziękuję...spróbuję

Dziękuję Małgosiu jeszcze nie bardzo umiem się poruszać,sprobuję...dziękuję za pomoc

anioły też płaczą...

anioł w bieli
przycupnął na poręczy,
życiodajną kroplówką
ogrzewa zmarznięte serce,
ciepłą dłonią
odgarnia
kosmyk z czoła…
anioł na poręczy
czuwa,
gdy nadchodzi noc
też płacze…

maska

Na pozór
nic się nie stało.
Jak zawsze,
ubierasz twarz
w maskę spokoju,
choć bunt wykrzywia ci myśli.
Przywołujesz uśmiech,
choć drąży cię smutek,
żartem łagodzisz ból
tkwiący w tobie,
jak drzazga pod paznokciem.
Śpieszysz się gdzieś
choć nie znasz celu.
Milczysz, choć chcesz,
by usłyszał cię świat.
Kimże więc jesteś?
-Tylko maską.

do ciebie...

pojawiłeś się
późnym sierpniem,
właśnie
kończyło się lato…
przyniosłeś plecak
ciężki wspomnieniami,
barwy tamtych lat
rozbłysły
w mojej niepamięci,
twoje oczy mówiły,
twoje dłonie pisały,
twoje usta
milczały…
właśnie
kończy się jesień,
a ja znów
zapomnę…

http://youtu.be/usiDRdIOK74

do ciebie...

przyglądam się
słowom
które mi dajesz,
błyszczą
jak koraliki rozsypane
na stole…
zbieram je w dłoń,
przesypuję
między palcami,
dotykam,oglądam,
czerwony,zielony,żółty…
uśmiecham się
do kolorowych słów
i cieszę się
że jesteś…

http://youtu.be/otJTgf40MZM

okno

okno
jest radością,
gdy na znajomej ścieżce
dojrzy znajomą postać....
okno
jest smutkiem,
gdy przez dym z papierosa
widzi tylko pustą ścieżkę...
jednak-
niemądre okno-
wciąż wypatruje i czeka...

to my

to my,
gdzieś z Polski
ślemy do siebie
dobre słowa...
do siebie i do ciebie
mówimy
-witaj-
to my,
wschód,południe,północ,
mówimy
tobie i sobie
-trzymaj się,
będzie dobrze!



DLA WAS...DZIĘKUJĘ,ŻE JESTEŚCIE...

czekanie

czekam każdego dnia
na wołanie telefonu...
może usłyszę znajomy głos,
ktory powie mi
-cześć,to ja-
zaglądam każdego dnia
do skrzynki...
może ujrzę w niej
znajomą kopertę
przeznaczona tylko dla mnie...
wyglądam każdego dnia
znajomej postaci,
która w progu
zapyta jak dawniej
-co słychać?-
a ja
odpowiem jak dawniej
-zależy,gdzie ucho się przyłoży-
czekam takiego dnia...

panna jesienna

ona
panna jesienna
niczym jarzębina
gdzieś pogubila
korale życia...
ona
liść na wietrze
zabawka w rękach losu
lalka szmaciana z urwaną głową...
ona
spod znaku Panny
za drzwiami wspomnień
ckliwa niby telenowela...
i jak tu z taką wytrzymać?

do ciebie...

chciałam kiedyś
dotknąć gwiazd,
złoty pył
podać ci na dłoni,
chciałam kiedyś
złapać wiatr,
jego ciepłem
zwichrzyć twoje włosy,
chciałam kiedyś
ukraść księżyc,
dodać blasku
twoim oczom,
chciałam kiedyś
boso biec,
z twoim cieniem
liczyć ziarnka piasku,
czy było tak?
kto wie,
czy było tak…

http://youtu.be/nVjsGKrE6E8

przemijanie

pożółkła fotografia sprzed lat
sprzedaje swe tajemnice...
Ona i On-
Ona w koronkach i żorżetach,
On z chusteczką w kieszonce
i uśmiech ślubnych obrączek...
Ona i On
byli kiedyś...
teraz patrzą na mnie
już tylko z fotografii.

MOIM RODZICOM...

cisza
wyłazi z kątów mieszkania,
wita mnie w progu
spragniona towarzystwa...
cisza
brzęczeniem muchy pod sufitem
oznajmia swą obecność...
zagłuszam ciszę
krzykiem telewizora,
warkotem odkurzacza,
głosami dzieci
bawiących się na dworze...
cisza
rośnie we mnie...
niedobra cisza,
nie daje ukojenia...

Irenko. Piekny wiersz.