senior.pl - aktywni w każdym wieku

Dzień dobry samotni życzę wam cudnego dnia . U mnie na razie słonko świeci a jak długo to nie wiem dziś zakończyłam szwędanie się po klinice dopiero mam przyjść za pół roku do kontroli to troszkę spokoju będzie Pozdrawiam was i do zobaczenia następnym razem . Przysiądę się do kawy Danusi



screen shot on pc

W niedzielę - 24 kwietnia 2016 - zostanie otwarty tunel pod Martwą Wisłą.
Trojmiasto.pl.

Obejrzyj film:
http://trojmiasto.tv/Przejazd-tunelem-pod-Martwa-Wisla-14838.html?t=17

Parametry tunelu.
Dwa odcinki w przeciwnych kierunkach:



Każdy odcinek mierzy 1,4 km długości. Maszyna wydrążyła odcinki o długości ok. 1,1 km, a na pozostałe 300 m składają się tunele wykonane w wykopie po obu stronach wylotów przeprawy. Inwestorem przedsięwzięcia jest miejska spółka GIK, a wykonawcą firma OHL, która zainkasuje 885 mln zł.
Wyloty z tunelu zobacz na mapie Gdańska.

Tunel pod Martwą Wisłą w liczbach:
1377,5 - tyle metrów ma tunel pod Martwą Wisłą
1072,5 - to długość w metrach wydrążonego odcinka
2200 - tyle ton ważyła maszyna TBM
91 - długość maszyny TBM w metrach
12,56 - średnica tarczy maszyny TBM w metrach
11 - średnica wydrążonych i obudowanych tubingami rur tunelu w metrach
35 - odległość w metrach od najgłębszego miejsca w tunelu do lustra Martwej Wisły
1076 - tyle pierścieni użyto do wykonania dwóch rur tunelu (każdy z pierścieni składa się z siedmiu elementów i waży 100 ton)
500 000 - tyle urobku w tonach wydobyto i wywieziono przy drążeniu tuneli
40 - taką długość w kilometrach miałyby ułożone w jednym rzędzie tubingi użyte do budowy tunelu.

S.

Hej!Ciekawe rzeczy wysłałeś Janku!Nie mieszkam już w Gdańsku 4 lata i zawsze z radością wspominam to miasto!
Tylko mieszkania na Zaspie nie,bo spotkało mnie tam więcej złego niz dobrego!!Na niektóre wydarzenia nie miałam wpływu
Ale cóż-takie jest życie.Jak sobie pomyślę to dobrze zrobiłam że wyprowadziłam się oddzielnie z córkami mieszkam i osiągnęłam komfort psychiczny!!
No nic to-życzę miłej soboty i niedzieli!


Całuski dla Was!

Taka patriotyczna. Żal ściska za serce, że tych wspaniałych, odważnych... Już nie ma.

Odsłuchajcie:
"Biały krzyż" - Krzysztof Klenczon :
https://www.youtube.com/watch?v=W9-KYUP4_X0


Często bezimienni.

"Bo nie wszystkim pomógł los wrócić z leśnych dróg, gdy kwitły bzy...
W szczerym polu biały krzyż nie pamięta już kto pod nim śpi"



Walczyli i umierali. Za kogo?
Za Ojczyznę, za nas .

S.

No to powspominajmy. Coś mnie tak naszło.
A propos tego: "... bo nie wszystkim pomógł los, wrócić...".
Mojemu Tacie (i mojej Mamie) - pomógł. Wprawdzie nie "...z leśnych dróg...".
Tato nie był w partyzantce. Lecz calutką wojnę, pięć i pół długich lat, spędził w niewoli niemieckiej.
I moja wspaniała Mama została z czwórką maluchów, sama.
Najstarsza Zosia miała wtedy sześć, ja, trzeci, miałem trzy. Jaka to była ogromna Jej tęsknota!
Jakie listy szły tam i z powrotem - trudno opisać. Była zmuszona nas trójkę oddać do zakładu wychowawczego dla sierot. W Miejscu Piastowym pod Krosnem, (w kierunku Bieszczad - pewnie znasz).
W odwiedziny do nas, w prostej linii, przez pola i miedze, Mama chodziła jakieś 5-6 km. Co tydzień, latem i zimą, w deszcz, śnieg i mróz... Szła do swoich dzieci.
A sama pracowała wtedy na lotnisku niemieckim w Krośnie. To w przeciwną stronę, 3-4 km, też na skróty... Że nie było wtedy autobusów nie muszę mówić.
Może innym razem opiszę co pamiętam z okresu wojny. A pamiętam dużo.
Na przykład ciężkie walki armii rosyjskiej z Niemcami o przełęcz dukielską we IX.44r.
W ogrodzie naszego zakładu w Miejscu P. ustawili Rosjanie katiusze i ostrzeliwali Duklę oddaloną o ~10km.
Jazgot był niesamowity. A gdy do naszego ogrodu spadł zestrzelony samolot, my maluchy dobiegliśmy pierwsi do niego, zanim zostaliśmy przegonieni. W jednym z naszych budynków urządzono lazaret, (pamiętam rannych, jęczących żołnierzy wnoszonych do budynku..).
I właśnie z tego powodu dużą grupę chłopców zakonnicy (Michalici) ewakuowali - przenieśli nas do starego dworu w pobliskich Targowiskach.
I tam zastał mnie koniec wojny.
I to był czas: "...gdy kwitły bzy...". Czas dla moich rodziców, gdy wreszcie uśmiechnął się do nich los. Koniec tułaczki, niedoli.
Tato wrócił !! Oczywiści zaczął od.. zbierania rodziny. Moje dwie siostry były u zakonnic Michalitek, najmłodsza pozostawała u babci.
Najpierw odbierali mnie. Z Targowisk do Miejsca P., przez pola, jest jakieś 3-4 km.
Był maj!! Szliśmy wąską ścieżką, wzdłuż wijącego się przez łąki potoku. W nim żółte kaczeńce.
Słońce, kwitnące łąki. Skowronek dzwonił w górze.
Pamiętam: Tata, w mundurze, szedł na czele, niósł mnie "na barana" (jego rogatywkę miałem zawadiacko na głowie). A na końcu "dreptała" Mama - (tak, umyślnie użyłem tego słowa).
Gdyż nie było chyba w tej chwili na świecie szczęśliwszej kobiety, (matki i żony), niż moja Mama. Po tylu latach!! Dzisiaj byśmy użyli zwrotu - "cała w skowronkach". Ale i on, to za mało. Ażeby opisać Jej szczęście !!

Troszeczkę z tego okresu i n.t.t. próbowałem już kiedyś napisać w wątku "Przedwojenni".
I może jeszcze kiedyś spróbuję. Ale pod warunkiem, że mi tego tutaj nie wywali moderator.
J.

PS.
Krysiu, ten wpis dedykuję Tobie. I Lodzi i Danusi.
Bo Wy takie rzeczy umiecie czytać.
Pozdrawiam Was.

Z wielką przyjemnością i ja przeczytałam,dziękuję,że dzielisz się tak osobistymi wspomnieniami.Mam nadzieję,ze jeszcze nie raz powspominasz.Pozdrawiam serdecznie i dobrego zdrowia życzę
Wszystkim na wątku miłego i pogodnego weekendu życzę. ,

Witam samotnych przeczytałam Stefanka i uczuciowy ten wpis bardzo uczuciowy. Stefanku była to ciepła i piękna wiosna dla was wszystkich. Cudnie to opisałeś .
A Danusi życzę 100 lat zdrowych i w miarę spokojnych, dużo radości i słonka , z okazji urodzin . Samotnym życzę pięknego dnia . U mnie pada i jest bardzo zimno, lodowaty wiatr .



image ru

Piszesz bardzo ciekawie, tak osobiście wzruszająco
Pochłaniam twoje posty.Jak tata opowiadał nie bardzo wtedy
chciałam słuchać .A dziś już go nie ma
Pisz proszę
pozdrawiam Barbara

Danusiu urodzinkowe
zdrowia wiele szczęścia i słodyczy, miłych wrażeń i spełnienia wszystkich marzeń.

Witajcie!
Z przyjemnością zaglądam tutaj, by Was poczytać. Sama nie potrafię tak pięknie, dlatego jestem raczej tylko czytelniczką, którą Wasze wpisy często podnoszą na duchu i wtedy świat wydaje się weselszy i piękniejszy.
Dziś przeczytałam, że Danusia ma urodziny.

Danusiu, życzę Tobie z tej okazji samych słonecznych dni oraz dobrego zdrowia, przysłowiowych stu lat i ...



.

Dzień dobry samotni , dzień dobry Kaimko dziękuje za kawkę chętnie się przysiądę. Mnie tak boli kręgosłup ze nic mi się nie chce a tu zrobić trzeba, leżąc zastanowię się co z nim zrobić . Samotni życzę wam cudnego dnia ja idę myśleć

Napisał Stefan: "No to powspominajmy. ...............
I moja wspaniała Mama została z czwórką maluchów, sama. ....... Jaka to była ogromna Jej tęsknota!
Jakie listy szły tam i z powrotem - trudno opisać. .................................................. ...................
W odwiedziny do nas, w prostej linii, przez pola i miedze, Mama chodziła jakieś 5-6 km. Co tydzień, latem i zimą, w deszcz, śnieg i mróz... Szła do swoich dzieci. ...................
I to był czas: "...gdy kwitły bzy...". Czas dla moich rodziców, gdy wreszcie uśmiechnął się do nich los. ...........
Gdyż nie było chyba w tej chwili na świecie szczęśliwszej kobiety, (matki i żony), niż moja Mama. Po tylu latach!! Dzisiaj byśmy użyli zwrotu - "cała w skowronkach". Ale i on, to za mało. Ażeby opisać Jej szczęście !! ............... Ale pod warunkiem, że mi tego tutaj nie wywali moderator.
J."

Stefanie, gratuluję. Twoje słowa, to sama poezja o miłości pięknej, prawdziwej, czystej, nieskazitelnej - jednym słowem doskonałej. Mimo niewątpliwej traumy jaką przeżyłeś, potrafisz tak wspaniale o tej miłości pisać. Może spróbujesz pisać bloga, w ramach swojego profilu KSC a w podpisie na profilu dasz link do tego bloga. Jesteś świadkiem historii, pisz o niej, bardzo proszę. Czytelników znajdziesz wielu, bo wielu Samotnych, tęskni właśnie za Taką Miłością. A jak napiszesz tutaj, to Moderator też jest człowiekiem i mam nadzieję, weźmie pod uwagę, że Samotni Seniorzy potrafią rozmawiać o miłości. Pozdrawiam.

Dzien dobry wszystkim samotnym. Nie wiem od czego zaczac!
Danusiu, spoznione ale szczere zyczenia urodzinowe. Aby Ci sie wszystko ukladalo jak planujesz. Wiem, ze nie jest Ci latwo ale podziwiam Twoja chec i sile "isc do przodu - mimo wszystko".

Stefanie-Janku - z duzym zaciekawieniem odkrylam Twoja "druga" dusze - nie tylko informatyka specjalisty, ktory pomaga forumowiczom "w potrzebie". Piekne wspomnienia.

Oj,oj - wszyscy, ktorzy pamietamy okres IIWS mamy o czym opowiadac. Mozna zapisac strony.
Na jednym z watkow naszego forum pisalam troche o moich spotkaniach i pogawedkach z bylymi wiezniami obozu koncentracyjnego KL Auschwitz-Birkenau. Niesamowite opowiesci, opowiadne przez ludzi, ktorzy dzisiaj maja czesto 90+ i doskonale pamietaja przez co przeszli. Mimo tragedii,rozlaki z rodzicami, potrafia opowiadac o tamtych czasach z duza doza humoru.

Nie jestem pewna, ze moje "pisanie" trafilo do czytelnikow tego forum. Chyba nie. Zastanawiam sie czy potrafili czytac i zrozumiec co przydarzylo sie innym ludziom.

Milego dnia.