|
Życie jak kwiat
02-18-2010 10:07 PM
Budujesz dom na wzgórzu pragnień,
z nadziei wznosisz fundamenty
i nie wiesz co ci czas pokaże,
bo drzwi już dawno zatrzaśnięte.
Budujesz dom ze swoich złudzeń,
zamykasz w ścianach myśli,strzępy.
Marzenia jeszcze w sobie budzisz,
wspomnienia poszły spać w otmęty.
W majakach nocnych dom się jawi
jako oaza na pustyni.
Więc czemu twoja dusza krwawi
gdy sen się kończy,myśli pustymi?
Na wzgórzu pragnień dom budujesz
więc co jest warte życie twoje?
Ile samotnie można unieść..........
gdy nawet kłamać....trzeba we dwoje.
18.02.10 /Honoratka/
Budujesz dom na wzgórzu pragnień,
z nadziei wznosisz fundamenty
i nie wiesz co ci czas pokaże,
bo drzwi już dawno zatrzaśnięte.
Budujesz dom ze swoich złudzeń,
zamykasz w ścianach myśli,strzępy.
Marzenia jeszcze w sobie budzisz,
wspomnienia poszły spać w otmęty.
W majakach nocnych dom się jawi
jako oaza na pustyni.
Więc czemu twoja dusza krwawi
gdy sen się kończy,myśli pustymi?
Na wzgórzu pragnień dom budujesz
więc co jest warte życie twoje?
Ile samotnie można unieść..........
gdy nawet kłamać....trzeba we dwoje.
18.02.10 /Honoratka/
Czasy w strefie GMT +2. Teraz jest 04:38.