|
|||||||
|
15-06-2018 07:28 Byłam dziś u specjalisty od starości, chciałam, żeby popatrzył całościowo na człowieka, bo teraz to kardiolog widzi tylko serce, neurolog tylko stan unerwienia, reumatolog jedynie stan kości, gastrolog tylko jelita itp, itd; a każdy zapisuje garść tabletek. W proch się obracam po tych prochach, a żołądek wraz z mózgiem się skręcają z powodu tak wybiórczego traktowania.. Tłumaczyłam geriatrze to, co tłumaczenia nie wymaga - że człowiek jest całością, a stary człowiek jest też całością, ale ma gorzej, bo jest trochę podobny do antycznego mebla. Nie można poddać renowacji tylko prawej nogi u stoła, bo go oszpecimy. Raczej oczekujemy delikatnej renowacji po całości. Może wzmocnijmy organizm, albo podleczmy to co jest najgroźniejsze, a inne schorzenie możemy zaniedbać, bo ono nie zabija.Ograniczmy ilość tabletek do minimum. Geriatra dziwnie popatrzył i kazał mi przyjść za pół roku, Mam poczekać, jak się odpowiednio zestarzeję, może zmienię wymagania czy cooo? 25-03-2018 11:40 O tym dowiedziałam się dziś z Przekroju: Większość ssaków pozostaje zimą aktywna, choć dostępność pokarmu jest znacznie niższa, a dla niektórych nie ma go wcale. Rośliny zielne, trawy, liście – to wszystko znika. Pozostają suche resztki, kora i pędy drzew. Dlatego nawet te zwierzęta, które nie hibernują podczas mroźnych, ciemnych miesięcy gromadzą wcześniej pod skórą zapasy tłuszczu. „Mają różne strategie przetrwania najzimniejszej pory roku, Niektóre, np. żubry, mają grube futro i są dokarmiane. Inne, tak jak kuny leśne, próbują jednak oszczędzać energię, zmniejszają swoją aktywność czy migrują sezonowo jak łosie. W niezwykły sposób radzą sobie z zimą ryjówki, najmniejsze polskie ssaki. Wielkość powierzchni ich ciała w stosunku do ciężaru jest bardzo duża, przez co tracą dużo ciepła – żeby żyć, ryjówki potrzebują więc mnóstwo energii, czyli jedzenia. Zimą, kiedy ryjówkowej karmy: bezkręgowców, dżdżownic jest zdecydowanie mniej, nasze najmniejsze ssaki robią się… jeszcze mniejsze”. Zjawisko to opisał założyciel białowieskiego instytutu prof. August Dehnel. Zjawisko Dehnela polega więc na zimowym zmniejszaniu się ciała i narządów wewnętrznych ryjówki, w tym – co chyba najbardziej intrygujące – czaszki. Jak zauważył prof. Dehnel – u ryjówki aksamitnej czaszka zimą jest mniejsza o 15%, a ciężar mózgu zmniejsza się o 30% Zjawisko Dehnela zostało też potwierdzone u innych gatunków, np. u łasic, których wydłużone ciało również sprzyja dużym stratom energii.  Ciekawa jestem co z ludźmi. Mnie w zimie też zawsze tłuszczu przybywa...  Ale może to jest lepsze wyjście niżby miało komórek szarych ubyć 07-01-2018 12:18 Agnieszka była już bardzo chora i świadoma kresu życia. Ten wiersz jest podsumowaniem jej postawy jako człowieka, niejako testamentem. Jeżeli miłość jest Na naszą słabość i biedę niemotę serc i dusz na to że nas nie zabiorą do lepszych gór i mórz na czarnych myśli tłok na oczy pełne łez lekarstwem miłość bywa jeżeli miłość jest jeżeli jest możliwa na ludzką podłość i małość na ostry boży chłód na to ze nic się nie stało a zdarzyć miał się cud na szary mysi strach bliźniego wrogi gest lekarstwem miłość bywa jeżeli miłość jest jeżeli jest możliwa tu kukły ludźmi się bawią tu igra z nami czas tu wielkie młyny nas trawią i pył zostaje z nas na to, że z pyłu pył i za początkiem kres ratunkiem miłość bywa jeżeli miłość jest jeżeli jest możliwa na krajów nędzę i smutek, na okazałość państw policję, kłamstwo, nudę, potęgę małych draństw na nocny serca ból, że człowiek żył jak pies ratunkiem miłość bywa jeżeli miłość jest jeżeli miłość jest... 22-12-2017 09:34 Z calusieńkich świąt najbardziej lubiłam kolędy i tak mi już pozostało. Do stołu zasiadała rodzina, zwykle sześć, siedem osób: dziadkowie, wujowie, moi rodzice i ja. Zawsze były też obecne przy kolacji pies i kot. Najpierw przystępowano do dzielenia się opłatkiem i życzeń. Potem szły potrawy: podawano barszcz grzybowy, kaszę jaglaną ze śliwkami, ze trzy rodzaje pierogów, kapustę z grochem, kluski z makiem.Ostatnią potrawą były pączki z kompotem z suszonych owoców. Nie było ryb. Moja babka i mama nie znosiły ryb. Wszyscy obżarci kolacją, rozleniwieni.... Raczono się herbatą i winem, rozmawiano, nasłuchiwano skąd psy szczekają i kolędowano. Babcia siadała pod piecem,gdzie było najcieplej i śpiewała stare pastorałki. Niektóre z nich były bardzo śmieszne, jak to pasterze gubili dary i przewracali się w drodze do stajenki. Przy ówczesnym stanie dróg wydawało się naturalne, ze ktoś nogę złamał jak biegł z koźlęciem pod pachą. Dziadek wychodził do stajni i obory z kolorowymi opłatkami dla zwierząt. Po podzieleniu się opłatkiem z gospodarzem bydlęta przemawiały ludzkim głosem. Rozmawiały sobie na różne tematy. Dla dziadka najważniejsze było co powiedziała jego ulubiona klacz Baśka, a ja próbowałam wyobrazić sobie, czy Baśka mówi głosem damskim,czy męskim. Dziadek nigdy mi tego nie wyjaśnił. Mówił nawet, że nie powinno się słuchać zwierzęcych rozmów, bo od tego można umrzeć. Baśka była łagodna, stara, ulubiona i zasłużona. Z Baśką wiąże się taka anegdota: Na wsi często uważano, że dziecko przynosi sobie imię. Urodziłam się czwartego grudnia, na Barbary. Powinnam więc nazywać się Basia, ale młodziutka wtedy kobyłka była tak ważna, że uznano, iż dwie Baśki w domu to za dużo.  Po kolacji przychodzili kolędnicy... 08-12-2017 22:31 Od lat interesowało psychoterapeutów, dlaczego pewni ludzie bardziej niż inni tęsknią za miłością i za nic nie mogą jej znaleźć. Im bardziej próbują, tym bardziej im nie wychodzi. Im bardziej się angażują, tym bardziej beznadziejnych partnerów znajdują. I wydaje się, że znaleźli odpowiedź: Dziecko potrzebuje miłości rodzicielskiej, szczególnie macierzyńskiej. Im więcej jej dostanie w dzieciństwie, tym jest odporniejsze na późniejsze przeciwności losu. Jeśli jednak było mało kochane przez rodziców, nie tylko staje się słabe emocjonalnie, lecz również przez resztę życia nie może uwolnić się od tęsknoty za idealną miłością, która wszystko rozumie, wszystko akceptuje itd. Ponieważ jednak taka miłość może się zdarzyć tylko między wymarzoną idealną matką a jej dzieckiem, nigdy czegoś takiego nie spotkają. Pozostaną więc na resztę życia z niezaspokojonym deficytem emocjonalnym. Na domiar złego, złośliwość relacji międzyludzkich sprawia, że tacy ludzie najczęściej wiążą się z partnerami podobnymi do własnych rodziców, czyli mało uczuciowymi, często gruboskórnymi, wykorzystującymi. Pragnąc więcej miłości niż inni, dostają jej mniej niż przeciętnie dostaje się w związku partnerskim. Innymi słowy, ludzie z deficytem miłości wyniesionym z dzieciństwa najczęściej powtarzają w swoich związkach partnerskich traumatyczne doświadczenia z rodzicami. Nie każdy jest świadomy owego deficytu miłości rodzicielskiej, nie każdy potrafi przeanalizować obiektywnie stosunki rodzinne. Na ogół rodziców się idealizuje, miłość do nich, a czasem wstyd przesłania samolubne postawy. Jak poucza mądrość ludowa, biednemu zawsze wiatr w oczy... ( Na podstawie poradnika psychologicznego)
|
Archiwum
2007
Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2008 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2009 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2010 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2011 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2012 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2013 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2014 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2015 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2016 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2017 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec Sierpień Wrzesień Październik Listopad Grudzień 2018 Luty Marzec Kwiecień Maj Czerwiec Lipiec |
Czasy w strefie GMT +2. Teraz jest 15:47.
