|
|||||||
Próba pomocy.....
09-05-2011 07:44 PM
Siedziała na środku ścieżki - a obok niej leżał rower. Niedzielne, upalne południe, jak zwykle wyszłam z pieskiem na spacer, a na naszym terenie pieski mają gdzie pobiegać.... rozległe nieużytki z trawą, drzewami, które dają schronienie przed upałem.
Ona wybrała pełne słońce..... z daleko myślałam, że zasłabła, skierowałam się w tą stronę...... między szeroko rozstawionymi nogami trzymała butelkę "Krupniku", pojemności o,7 litra - do połowy opróżnioną.
Znam z widzenia tą kobietę!!!! często ją spotykam w sklepie, lub idącą z zakupami.....poszłam dalej, ale co chwila się oglądałam - pociągała z butelki.
W pewnym momencie zaczęła się szamotać z rowerem, usiłując podnieść siebie i ten nieszczęsny rower. Skutki były mizerne..... rower przesuwał się coraz bardziej w wysoką trawę....
Zawróciłam, aby jej pomóc..... zrezygnowana siedziała ściskając butelkę.
Spytałam, czy chce aby jej pomóc..... kiwnęła głową i wydała jakieś nieartykułowane dźwięki..... zrobiło mi się bardzo jej żal.....
Wyciągnęłam rękę..... aby jej pomóc wstać..... o matko!!!!!! trzeba było to widzieć!!!!! złapała butelkę chowając za plecy.... z krzykiem..... nie!!!!! nie!!!!!!. Pewnie sobie pomyślała, że chcę jej zabrać tą butelkę.....
Odeszłam...... została na tej ścieżce, niestety nie wiedziałam gdzie mieszka ani jak się nazywa. Od tego czasu.... a minęło już 2 tygodnie... nie widzę jej nigdzie.
Moje dobre chęci spełzły na niczym..... i jak tu pomagać leżącym?
Siedziała na środku ścieżki - a obok niej leżał rower. Niedzielne, upalne południe, jak zwykle wyszłam z pieskiem na spacer, a na naszym terenie pieski mają gdzie pobiegać.... rozległe nieużytki z trawą, drzewami, które dają schronienie przed upałem.
Ona wybrała pełne słońce..... z daleko myślałam, że zasłabła, skierowałam się w tą stronę...... między szeroko rozstawionymi nogami trzymała butelkę "Krupniku", pojemności o,7 litra - do połowy opróżnioną.
Znam z widzenia tą kobietę!!!! często ją spotykam w sklepie, lub idącą z zakupami.....poszłam dalej, ale co chwila się oglądałam - pociągała z butelki.
W pewnym momencie zaczęła się szamotać z rowerem, usiłując podnieść siebie i ten nieszczęsny rower. Skutki były mizerne..... rower przesuwał się coraz bardziej w wysoką trawę....
Zawróciłam, aby jej pomóc..... zrezygnowana siedziała ściskając butelkę.
Spytałam, czy chce aby jej pomóc..... kiwnęła głową i wydała jakieś nieartykułowane dźwięki..... zrobiło mi się bardzo jej żal.....
Wyciągnęłam rękę..... aby jej pomóc wstać..... o matko!!!!!! trzeba było to widzieć!!!!! złapała butelkę chowając za plecy.... z krzykiem..... nie!!!!! nie!!!!!!. Pewnie sobie pomyślała, że chcę jej zabrać tą butelkę.....
Odeszłam...... została na tej ścieżce, niestety nie wiedziałam gdzie mieszka ani jak się nazywa. Od tego czasu.... a minęło już 2 tygodnie... nie widzę jej nigdzie.
Moje dobre chęci spełzły na niczym..... i jak tu pomagać leżącym?
0 Komentarzy
Czasy w strefie GMT +2. Teraz jest 14:30.
