mirena50 - Blog

		Klub Senior Cafe
Profile

17-07-2011 11:13

Orzeszki brazylijskie, orzechy kokosowe, migdały, orzeszki cola, orzeszki nadnercza orzechy ziemne, orzech laskowy, orzech włoski... to raj prawdziwy dla podniebienia i naszego organizmu.

Orzechy w polskiej tradycji przedstawiane są jako symbol szczęścia. I nie tylko dlatego, że mówią tak ludowe podania ale również - a może przede wszystkim - dlatego, że są prawdziwą kopalnią skarbów dla naszych organizmów.

Orzechy obniżają poziom cukru we krwi i pobudzają pracę mózgu. Łagodzą stany depresyjne. Owoce orzecha, są także nieocenionym źródłem witamin A, C i E. Dostarczają organizmowi wapń, magnez, fosfor, potas, kwas lanolinowy.

Nawet niewielka ilość orzechów, zabezpiecza całodobowe zapotrzebowanie organizmu w nienasycone kwasy tłuszczowe. Regularne spożywanie orzechów (4-5 razy w tygodniu) redukuje ryzyko zawału serca nawet o 25%!

Właściwości orzechów wykorzystuje medycyna. Preparaty z substancjami wyekstrahowanymi z orzechów zapobiegają miażdżycy, atakom serca, zmniejszają stężenie złego cholesterolu we krwi.
Wykorzystywane są również w terapii przeciw nowotworom.

Duże ilości orzechów powinny jeść osoby nadpobudliwe i wrażliwe na zmiany pogody. Ze względu na dużą zawartość żelaza, są idealne dla osób cierpiących na anemię.

Przy wszystkich swoich zaletach, orzechy mają jedną wadę - są wysokokaloryczne. 100 g orzechów włoskich dostarcza aż 680 kcal.
Wysokokalorycznością nie warto się przejmować, przy zastosowaniu orzechów w celach kosmetycznych. Stanowią idealny surowiec do maseczek i kremów relaksujących i przeciwzmarszckowych .

1 komentarz

NIEDZIELA

17-07-2011 06:51

Bina Štampe Žmavc

Niedziela z ulicy

Niedziela z ulicy,
gdzie zapachniało chlebem
z jakiejś prywatnej piekarni -
pieką także w niedzielę.
Pachnie bułkami
i świeżymi rogalami,
zapach nie ogląda się na czas,
pachnie tak, jak pachniało wczoraj,
przed pół wiekiem,
tu i artystom na Montmartrze,
pieczony chleb pachnie,
pachnie zawsze,
parze,
która obejmuje się przed
kryptą w Weronie,
włóczędze na moście nad rzeką,
mimo, że wyłudza papierosa,
damie, która pod reklamowym parasolem
siada przy kawie,
pielgrzymowi, który przed pięciuset laty
zmierzał do Komposteli,
księciu na miedziorycie,
biskupowi w niedzielnym ornacie,
kieszonkowcu, w pracy
pośród komunikacji miejskiej,
pachnie, omija czas -
od komnat do metra
to tylko krok woni,
gdy zaczyna pachnieć, pachnie,
oswaja czas,
przekreśla stulecia,
chrupiąco obecny
napełnia niedzielną ulicę,
i przystaje,
zapomina przełknąć ślinę,
i konstatuje z zamkniętymi oczami,
to, co już dawno wie -
chleb przeminął...

0 komentarzy

W ZACISZU OGRODU MOJEGO .

16-07-2011 21:33

W zacisznym zakątku,
wśród krzewów w ogrodzie
wtulony w cudowny aromat
kwiatowy poddany bez reszty
uroczej przyrodzie
rozmyślam o życiu,
tym przeszłym i nowym

Co było - choć piękne,
już przecież nie wróci
marzenia, utkały do nieba,
kobierce zgaduję co będzie,
nie umiem się smucić
od chwili gdy, różą
zakwitło mi serce

Czas, słodkim otula mnie wciąż...aromatem
symfonia słów, ciepło przenika
wskroś - wdzięcznie
gdy słyszę codziennie,
że nigdy tu latem
przede mną nie było,
nie mogło być pięknie

W zaciszu ogrodu,
przyrodzie poddani
gdzie, miłość jak tęcza
kolory odmienia
jesteśmy, cudownie
w śpiew serc zasłuchani
aż w piersiach brakuje tchu...
od zachwycenia .