|
|||||||
Refleksje poświąteczne
11-02-2010 10:26 AM
Wróciłam z tych dalekich i tych bliżej położonych cmentarzy.Tak jak każdego roku (oby jak najdłużej) odwiedziłam Ich, paliłam światła, układałam kwiaty i myślałam co po Nich mi zostało, co najbardziej zapamiętałam, co było charakterystyczne dla nich, jak po
latach wspominam ich wpływ na mnie i na moje życie.
Grób Rodziców a w przyszłości i to chyba niedalekiej mój
Mama – zwykła, prosta, mądra i z wielkim sercem. To największa miłość mojego życia.
Tato – zawsze dążący do zmian.
Grób żołnierzy radzieckich – czuje jeszcze swąd ich ciał, gdy w 1945r. następowała ekshumacja i przenoszono ich do tego właśnie grobu.
Grób cioci Walesi i wujka Walka – On gra i śpiewa pięknym tenorem
Ona mówi: „ w domu ten rządzi kto jest mądrzejszy”
Grób babci Antosi – widzę ją gdy z daleka przychodzi wczesnym rankiem, puka w okno i mówi. :”Czesiu, przyszłam okopać Twoje kartofle”
A do mnie ” Nie choć dziecko do tej szkoły (Liceum Pedagogiczne RTPD)bo tam mówią, że Matka Boska od małpy pochodzi.
Grób Zosi i Jej rodziców – „pani Wolska – mówi Zosia- niech się pani troszke podniesie, bo sama nie dam rady” (pomagała w opiece gdy mama była już bardzo chora)
Jej mama – rankiem po nocy wyszła do……i tam została.
Inny cmentarz - grób wujka Leona i jego żony – praca, praca, oszczędzanie, i jeszcze raz oszczędzanie było jego wezwaniem.
Myśląc o wujence Władzi widzę stertę upieczonych dużych i okrąglutkich pączków, którymi z radością nas częstowała.
Nie starczyło sił by iść na trzeci cmentarz, a bywały czasy, że odwiedzałam i czwarty.
Po jednodniowym odpoczynku jadę na ten bliższy cmentarz, Stary Cmentarz Kielecki
Grób mojej siostry Irenki, jej męża i syna. Wątków wiele. Myśli ogromnie dużo.
Jestem razem z Nią na starym zdjęciu, robionym w czasach okupacji. Uczy mnie tańczyć fokstrota. Robi na drutach przepiękne stroje dla swojej córki Ani.Ostatni dzień przed pójściem do szpitala skąd już nie wróciła.
Mirek – przynosi wiadro jagód uzbieranych w Błędnych Skałach. Jedziemy na przysięgę, Mirek staje się oficerem Marynarki Wojennej. Wiadomość Mirek nie widzi.
Grób Sybiraków.
Tablica umieszczona na murze wśród rumowiska gołoborza, poświęcona przewodnikom świętokrzyskim.Czytam nazwiska. Jest ich co najmniej 50. Wielu znam, razem chodziliśmy na kurs przewodnicki. Ostatnia na niej Jasia Piwko.
I znowu musiałam „odpuścić”. Nie starczyło siły aby iść na cmentarz partyzancki, żołnierzy radzieckich i pod pomnik katyński.
Ewo Ty też musisz poczekać, przyjdę innego dnia.
Wróciłam z tych dalekich i tych bliżej położonych cmentarzy.Tak jak każdego roku (oby jak najdłużej) odwiedziłam Ich, paliłam światła, układałam kwiaty i myślałam co po Nich mi zostało, co najbardziej zapamiętałam, co było charakterystyczne dla nich, jak po
latach wspominam ich wpływ na mnie i na moje życie.
Grób Rodziców a w przyszłości i to chyba niedalekiej mój
Mama – zwykła, prosta, mądra i z wielkim sercem. To największa miłość mojego życia.
Tato – zawsze dążący do zmian.
Grób żołnierzy radzieckich – czuje jeszcze swąd ich ciał, gdy w 1945r. następowała ekshumacja i przenoszono ich do tego właśnie grobu.
Grób cioci Walesi i wujka Walka – On gra i śpiewa pięknym tenorem
Ona mówi: „ w domu ten rządzi kto jest mądrzejszy”
Grób babci Antosi – widzę ją gdy z daleka przychodzi wczesnym rankiem, puka w okno i mówi. :”Czesiu, przyszłam okopać Twoje kartofle”
A do mnie ” Nie choć dziecko do tej szkoły (Liceum Pedagogiczne RTPD)bo tam mówią, że Matka Boska od małpy pochodzi.
Grób Zosi i Jej rodziców – „pani Wolska – mówi Zosia- niech się pani troszke podniesie, bo sama nie dam rady” (pomagała w opiece gdy mama była już bardzo chora)
Jej mama – rankiem po nocy wyszła do……i tam została.
Inny cmentarz - grób wujka Leona i jego żony – praca, praca, oszczędzanie, i jeszcze raz oszczędzanie było jego wezwaniem.
Myśląc o wujence Władzi widzę stertę upieczonych dużych i okrąglutkich pączków, którymi z radością nas częstowała.
Nie starczyło sił by iść na trzeci cmentarz, a bywały czasy, że odwiedzałam i czwarty.
Po jednodniowym odpoczynku jadę na ten bliższy cmentarz, Stary Cmentarz Kielecki
Grób mojej siostry Irenki, jej męża i syna. Wątków wiele. Myśli ogromnie dużo.
Jestem razem z Nią na starym zdjęciu, robionym w czasach okupacji. Uczy mnie tańczyć fokstrota. Robi na drutach przepiękne stroje dla swojej córki Ani.Ostatni dzień przed pójściem do szpitala skąd już nie wróciła.
Mirek – przynosi wiadro jagód uzbieranych w Błędnych Skałach. Jedziemy na przysięgę, Mirek staje się oficerem Marynarki Wojennej. Wiadomość Mirek nie widzi.
Grób Sybiraków.
Tablica umieszczona na murze wśród rumowiska gołoborza, poświęcona przewodnikom świętokrzyskim.Czytam nazwiska. Jest ich co najmniej 50. Wielu znam, razem chodziliśmy na kurs przewodnicki. Ostatnia na niej Jasia Piwko.
I znowu musiałam „odpuścić”. Nie starczyło siły aby iść na cmentarz partyzancki, żołnierzy radzieckich i pod pomnik katyński.
Ewo Ty też musisz poczekać, przyjdę innego dnia.
Czasy w strefie GMT +2. Teraz jest 22:47.
