senior.pl - aktywni w każdym wieku

Dzień dobry.
Hej Izo i Gratko.
Izo, że też te dolegliwości tak Ci dokuczają.
Zabiegi też nic na to nie pomagają?
U mnie dzisiaj ładnie, lazury, biały obłoki i czasem słońce, ale wiatr zimny, na termometrze teraz +13
Dzięki za widoki z Iwonicza, nie byłam tam nigdy.
Jak się ociepli, to pewnie wymienią jajka na kwiaty, przed zimną Zośką nie warto.
Widok z okna masz śliczny.
Gratko, to popołudnie masz rozrywkowe.
Też przymierzam się do mieszania w garnkach, zachciało mi się botwinki, produkty mam, ale chęci jakoś mniej.
Muszę się jednak zebrać i ugotować, chodziła za mną ta zupa od dawna.
Z tymi mostami to różnie bywa, ja tam nie mam do nich zaufania i czuję się najlepiej, jak mam stały grunt pod nogami.
No... na starość tak mi się porobiło
Miłej niedzieli dla Was.

Izo, dzięki za zdjęcia
Teren macie tam faktycznie trochę górzysty, dobrze, że
choć kawałek mogłaś przejść.
U nas dzisiaj było w miarę słonecznie, nic nie padało, choć
chwilami chłodno, ale dało się pospacerować.
Zrobiłam sobie niezły spacer na Wilcze Doły, to tereny za miastem, gdzie zagospodarowano spory
zbiornik retencyjny, kiedyś opowiem o tym więcej...
bo obiecałam jeszcze słów kilka o Kopenhadze.

Kilka słów wprowadzenia;

W obrębie Kopenhagi jest dzielnica Wolne Miasto Christiania. W pierwotnym założeniu miał to być idealny świat, małe osiedle położone w samym centrum Kopenhagi, które otrzymało możliwość samostanowienia.
Christiania powstała w 1971 roku, kiedy grupa hippisów – squatersów zajęła opuszczone koszary, rozsiane na obszarze ok. 40 hektarów w byłej jednostce wojskowej.
Mimo starań właściciela terenów, czyli wojska, mieszkańcom udało się pozostać w nowym domu na stałe.
W 1989 roku osiedle formalnie uzyskało swoje dzisiejsze prawa. Duńskie władze nadały jej mieszkańcom legalny status niezależnej społeczności. Miejsce zasłynęło jako ośrodek ruchu hippisowskiego i kultury alternatywnej.

W 1994 mieszkańcy Christianii opracowali własny, nieoficjalny, obowiązujący do dziś „kodeks” praw, będący zupełnie niezależny od usankcjonowanego przez państwo. Zabronione jest w nim m.in.
używanie samochodów,
kradzieże,
korzystanie z broni,
kamizelek kuloodpornych i ciężkich narkotyków.

W Christianii panuje również bezwzględny zakaz filmowania i robienia zdjęć miejscowym.
Warto także wiedzieć – by uniknąć kłopotów i zatargów – o zasadzie „no running” (nie biegaj). Osoba, która biegnie po ulicach Christianii, często postrzegana jest przez mieszkańców jako złodziej lub policjant.
W szczytowym okresie Wolne Miasto zamieszkiwało kilka tysięcy ludzi, obecnie ich liczba nie przekracza 900.

W tej chwili wzrasta popularność turystyczna dzielnicy, której sława wyszła już dawno poza środowiska anarchistyczne.
Przez ponad 30 lat istnienia dzielnicy termin „Christiania” znalazł także dość szerokie zastosowanie w skandynawskich mediach, gdzie mianem tym określana jest często wizja w pełni wolnego, utopijnego społeczeństwa.

Turyści mogą spacerować po dzielnicy, napić się kawy, kupić
pamiątki wytwarzane przez mieszkańców, można
też kupić miękkie narkotyki.

Jak napisałam, jest zakaz robienia zdjęć mieszkańcom, to mam tylko kilka fotek ogólnych tej dzielnicy.
Wszystkie fotki autorstwa mojej wnuczki.







Tu jest napis po polsku obok polskiej flagi:
"Wspomóż Christiania. Kupuj nasze akcje"

Dobry wieczór.
Hej Izo i Lulka.
Lulka, dzięki za dalsze fotki z Kopenhagi i informacje o Christianii.
Zwiedzałam i nic się nie zmęczyłam.
Chyba wszędzie można znaleźć jakiś polski akcent.
Izo, szkoda, że dalej odczuwasz te bóle nóg.
W zasadzie ruch w basenie nie powinien szkodzić, woda pomaga ruchowi, ćwiczy się lżej niż na sucho, ale może nie na każdą dolegliwość, może zmień sobie ten zabieg.
Wiem jak ciężko jest zmienić termin takich zabiegów, chociaż październik to nie taki zły czas, bywa pięknie, ale tego nie przewidzisz.
Poza tym byłaś już nastawiona na wyjazd.
Fajnie, że udało Ci się spotkać ze znajomą.
U mnie tulipany to już takie niedobitki zostały, a azalie pięknie ozdabiają Iwonicz, no i przejażdżka lokomotywą, to duża atrakcja.
Ładnie tam jest.
Ja też zaliczyłam mały spacer, zimny wiatr wszystko psuł.
Za to udało mi się upolować synogarlicę w ogrodzie, ona chodziła jak kura, nie bała się mnie i pasła się na trawie, bo nic innego tam nie było.





Miłego wieczoru i spokojnej nocki Wam życzę.

Dzień dobry.
Hej Izo.
No to faktycznie miałaś nieciekawą noc, współczuję
Też myślę, że bardziej zaszkodziły Ci długie spacery, niż basen, musisz wyhamować.
Może jakieś krótkie wyjście jednak Ci nie zaszkodzi, bo jak fajna pogoda, to szkoda siedzieć w murach, ale Ty lepiej wiesz, czego potrzebujesz.
Trzymam kciuki, żeby wszystko było dobrze
Dzisiaj nigdzie się nie wybieram, poza ogrodem, muszę odchwaścić jeden zagonek.
Pogodowo fajnie, słońce i +12, chyba mój termometr oszukuje, bo tej temperatury się nie czuje.
Wszystkiego dobrego życzę Wam na dziś na cały tydzień.

Mój tamaryszek rozpoczyna kwitnienie...

Izo, też myślę, że dłuższe spacery mogły Ci zaszkodzić, basen powinien pomóc, na żylaki zalecają wodę.
Trzymaj się ciepło
O Wilczych Dołach napiszę ale nie dzisiaj.
Dzisiaj zaplanowałam kupno i sadzenie pomidorów i sianie
ogórków pod tunelem, mam już nagrzany.
Bogda, bardzo lubię tamaryszki, niestety, miałam dawno temu ale u mnie wyginęły.
Śliczny jest
U mnie tylko 10°C na termometrze, zimno.
Ciekawe jak tam Gratka po teatrze.

Przyniosłam Wam ze spaceru za miasto...łubiny łąkowe
Nie wiedziałam, że już kwitną, a to jedne z moich ulubionych kwiatów

Hej Lulka.
U Ciebie wyginęły tamaryszki, a u mnie łubiny, ślimaki zjadają je na pniu.
Też zaraz idę w ogród, jutro zabierają BIO, trzeba kosz dopełnić.

Bogda specjalnie pozdrawiam tamaryszek! Niech mu się wiedzie i niech kwitnie pięknie rok w rok.
A synogarlica wygląda jakby liczyła stokrotki
Lulko "szalone nożyczki" to świetna komedia kryminalna, bardzo współczesna
i na dodatek druga część jest grana niezbyt dokładnie ze scenariuszem,
bo widownia musi brać udział w akcji podpowiadając komisarzowi policji
fakty z pierwszego aktu. Aktorzy muszą więc improwizować.
Robili to świetnie, było wesoło, wyszliśmy uchcachani


Bardzo ciekawe te wiadomości i fotki z Kopenhagi. Jestem zbudowana tym, jak miasto potrafiło
się dostosować do popkultury hippisowskiej
Duńczycy słyną z tolerancji, u nas byłoby o wiele trudniej o takie współistnienie.

Na malunkach malowałam kwiatki, bo co można malować w maju?

Miłego dnia!

Jak ja lubię łubiny, ale w mojej okolicy już dawno je ślimaki zżarły.
Tak samo nikt nie sadzi aksamitek, chyba, że mieszka jak Iza - na skraju lasu
i ma glebę piaszczystą.

Izuniu specjalne pozdrówka dla Ciebie! Niechby Ci te nóżki odpuściły szybko

Dobry wieczór.
Dzięki Gratko.
Z tamaryszkiem trzeba delikatnie, kwitnie na zeszłorocznych gałązkach, można go przyciąć po przekwitnięciu.
Mam jeszcze jednego bliżej ulicy, jutro mu zrobię fotkę, ten to już stareńki i jak był mały, to syn go dwa razy skosił.
A ten co pokazałam, to wyhodowałam go z jednej gałązki.
Próbowałam jeszcze kilka razy wyhodować, bo sąsiadki chciały i już mi się nie udało.
Gratko, moje łubiny też zeżarły ślimaki, one odrastają, albo się wysiewają, może w tym roku też jakiś wyrośnie.
Popracowałam dość solidnie w ogrodzie, przyszedł hydraulik, sprawnie mu wszystko szło, dużo zrobił, ale i tak musi przyjść jeszcze raz, bo coś trzeba dokupić, a ja się na tym kompletnie nie znam.
Ciekawe jak Iza się czuje.
Miłego wieczoru i spokojnej nocki.

Gratko, coś czytałam o tej komedii, ale niestety,
nie grają jej w moim pobliżu.
Pewnie było bardzo przyjemnie, jak piszesz.
Ja też jestem zbudowana, u nas taka tolerancja jest nadal niemożliwa.

Tym, którzy zostali w Christianii trzeba jednak oddać to, że cały czas żyją na własnych zasadach i
w większości są niezależni.
Nie bez powodu w Skandynawii właśnie słowem "christiania" określa się utopijne społeczności.

Dobrej nocy