Ruszę drogą w las
Skradnę parę gwiazd
Nawet księżyc sam
Tobie Kali dam
Widzę w oddali
Z gwiazd sznur korali
I tobie Kali
Złoty księżyc dam
Gdzieżeś powiedz gdzie
Czemu zwodzisz mnie
Wołam daremnie
Jest coraz ciemniej
Zadrwiła ze mnie ta noc zła
Ta noc jak złodziej
Skradła mi w drodze
Gwiazd i księżyca złoty skarb
Wzięła noc sto gwiazd
Poszła noc za las
Gdzie swą złotą twarz
Ukrył księżyc nasz
Widzę w oddali
Z gwiazd sznur korali
I tobie Kali
Złoty księżyc dam
Gdzieżeś powiedz gdzie
Czemu zwodzisz mnie
Kto mi odszuka
Księżyca dukat
Kto złote gwiazdy znajdzie gdzieś
Gdzieś mi się zgubił
Ślad za mym lubym
Kto mi przyniesie o nim wieść
Co mam zrobić co
By odnaleźć go
Pójdę hen za las
Skradnę parę gwiazd

Nocą przed moim odlotem spakowała mi walizki
Dziewiąta rano, godzina zero
Będę wtedy wysoko w powietrzu, jak latawiec
Bardzo tęsknię za ziemią i za moją żoną
Tu, w kosmosie, podczas tego niekończącego się lotu
Bardzo doskwiera mi samotność

I sądzę, że minie długi, długi czas
Nim znów wyląduję na ziemi i przekonam się, że
Nie jestem człowiekiem, za którego uważają mnie w domu
O nie, nie, nie! Jestem astronautą
Astronautą! Odpalającym samotnie silniki w przestrzeni

Mars nie jest dobrym miejscem, by wychowywać dzieci
Jest tam strasznie zimno
I nie ma tam nikogo, kto pomógłby ci je tam wychować
Cała ta nauka, nic z tego nie rozumiem
Po prostu taką mam pracę, pięć razy w tygodniu
Astronauta! Astronauta!

I sądzę, że minie długi, długi czas...