Jak opiekować się chorymi na demencję? - komentarze
 

Komentarz do artykułu: Jak opiekować się chorymi na demencję?
--------------------
Mam w domu teściową (91) i doskonale wiem co to jest demencja. Piekło na ziemi dla chorego i osoby opiekującej się. Ma rację autor, że nie ma sensu dyskutować z chorym na demencję - odbiera jako atak na własną osobę. Jeśli ma dzień dobroci dla zwierząt (moje sformuowanie) to Ci powie, że jasteś piękna, Bóg Ci wynagrodzi za to wszystko co robisz ale nie łódź się na drugi dzień lub nawet za godzina,czy minutę obrzuci Cię takimi inwektywami, że uszy więdną. Albo stwierdzi, że ukradłaś jej np. zęby, które najczęściej chowa w pościeli lub pampersie. Teraz jestem na etapie karmienia - tragedia!!! Najpierw zapomniała do czego służą sztućce, a teraz ma potężny problem z połykaniem papek, napoi. Staram się jak tylko mogę ulżyć nie tylko babci (tak nazywamy, chociaż ja też jestem babcią) ale i sobie. Nie reaguję na żadne wyzwiska, robię to co trzeba i wychodzę. Jak wracam po 20-30 minutach najczęściej jest zmiana nastroju ale to zależy od dnia.

Przy opiece nad chorym na demencje polecam odzież i bielizne 4care, która ułatwia pielęgnacje i opieke nad chorym.

koszmar i tragedia z takimi ludzmi. ja jestem na okraglo z moim dziadkiem 85 lat ktory ma demencje i otepienie calkowite od tygodnia z jedzeniem to koszmar jest bo wieczorem to mama na niego wrzasnie i jakos to jedzenie tam wchodzi mua zrana musze siesama meczyc - gryzie kawaleczek kromeczki przez 10 min i nie chce polknac! nikt takiego dziadka od reki tez nie wezmie do domu opieki bo trzeba u nas np.czekac 4 miechy! jeszcze tydzien temu bral i jadl sam kromki i to dosc szybko!ale jak widzicieto z nimi bywawszystko zmieniasiejak w kalejdoskopie! ja mam 30 lat a musze siedziec w domu praktycznie caly czas mam juz ciezka nerwice!

Samemu jest bardzo ciężko opiekować się taką osobą. Szczególnie, jeśli jeszcze się pracuje i ma rodzinę do opieki. Ja swojego ojca oddałem do domu opieki na Bobrowieckiej 9 w Warszawie. Nie dość, że on czuje się tam lepiej, czasami da się go zauważyć nawet uśmiechniętego (w domu nie widziałem uśmiechu na jego twarzy od kilku miesięcy), to i ja mogłem zająć się porządnie swoją rodziną i w końcu trochę odpocząć.

Pracuje z osobami z demencja od 6 lat, w tym momencie pod swoja opieka mam 25 rezydentów. Udziele odpowiedzi na wasze pytanie freez5@o2.pl

A ojciec to już nie jest rodzina?
Ty też chciałbyś dożyć żywota w domu opieki? No to życzę.

Mnie namawiano abym oddała do domu opieki męża od 6 lat chorego na Alzheimera . Nie zrobię tego , bo nie wydam na niego wyroku - kary śmierci. Jeśli sama nie podołam, wezmę pomoc do domu. Zdrowy był dobry, to i chory jest dobry.

Bez serc, bez ducha, to szkieletów ludy.

Wando, szkoda czasu aby przekonywać tego usera.
To tylko niedoróbka w pracy moderatora,
w tym przypadku moja.

Ów Saber ma w tym zakładzie ojca, mamę oraz własne kolano.
Reklama, nic więcej.
Udało mu się.

Dziękuję za informację. Nie spodziewałam się takiego podstępu. A to kłamczuszek. Wysłałam mu klapsa.

Chorym na demencje nic się nie tłumaczy.Bo to nie ma sensu.Oni i tak tego nie zapamientaja.Szkoda nerwow.Twoich i chorej czy chorego.Bo Dementuwny człowiek nie ma już zdolności uczenia się.Jak zapomina to co zrobił to nie nauczy się już niczego więcej.Sama wiem bo pracuje z takimi osobami w różnych stanach i różnym rodzaju demancji.

Na pewno nie jest to łatwe zadanie, potrzeba cierpliwości, wytrwałości i miłości.