Jak to jest z tą "samotnością"?
 

Jedni mówią (często też tu na forum), że do samotności można się "przyzwyczaić", da radę z tym "żyć"...

A z drugiej - naukowcy mówią, że bycie samotnym nie leży w naturze człowieka. Jest szkodliwe tak, jak palenie czy otyłość....! Potrzebujemy relacji z innymi po to, by dobrze funkcjonować. Warto zdać sobie sprawę z tego, że samotność niekorzystnie i bezpośrednio przekłada się nie tylko na nasze samopoczucie na co dzień, ale także na stan zdrowia, a nawet na długość życia.
"Badania pokazują, że osoby samotne gorzej śpią, co negatywnie wpływa na proces regeneracji mózgu i całego organizmu, mają wyższe ciśnienie krwi, są bardziej zestresowane, cierpią na różnego rodzaju lęki. Poza tym pojawia się poczucie pustki. Osoby samotne są aż o 80% bardziej narażone na depresję" - podkreśla prof. Shlomo Noy, międzynarodowy lider opinii w zakresie rehabilitacji geriatrycznej.

Równocześnie psycholog Ewa Kaczorkiewicz w "Okiem eksperta" serwisu razem50plus.pl pociesza: "Po 50-tce szansa na udany związek jest większa, niż w młodości."

A jak wy uważacie?

To temat do wątku Życie samotnych seniorów.

trzeb sobie tak zorganizować czas żeby nie myśleć o tym, e jest się samym

Samotność nie jest z wyboru , no zdarzają się takie przypadki, ale to tak wychodzi w życiu.Nie wie ten kogo nie spotkało....

Myślę, że prędzej czy później każdego z nas to czeka. Pod koniec życia ciężko jest nie myśleć o tym, że zostało się samemu ze wszystkim - bez dzieci, męża lub żony.

Zgadzam się, że samotność rzadko bywa z wyboru. Zjawia się, choć wcale nie jest oczekiwana, nie jest zapraszana. Można nauczyć się żyć samemu, ale to nie oznacza pogodzenia z samotnością. Dzieci, wnuki-cudownie, że są, ale według mnie nie mogą do końca wypełnić życia seniora.

w niektórych przypadkach samotność jest wybawieniem, mam na myśli toksyczne związki.

Może być prawdą, że samotność nam szkodzi. Ale przecież i do szkodliwych rzeczy można przywyknąć, prawda?