Kobieta w sztuce, obrazy rzeżby, wiersze
|
Córka Helena - Jan Matejko
|
Adam Asnyk tak pisał
Abdykacja
Sukienkę miała w paseczki Perkalikową, We włosach polne kwiateczki, Twarzyczkę zawsze różową; Nie było piękniejszej dzieweczki Daję wam słowo. Była doprawdy królewną Cudownych krajów I miała orkiestrę śpiewną W królestwie zielonych gajów, I armię kwiatów powiewną, Brzegiem ruczajów. Gdy zbrojna ruszyła w pole Wraz z wojskiem swojem, Wszystko spełniało jej wolę; Słynęła w świecie podbojem I mnie zabrała w niewolę Nad jasnym zdrojem. Miała na swoje rozkazy Nadziemskie moce, Poranki słodkiej ekstazy, Rajskich pożądań owoce, Gwiaździstych sfer krajobrazy, Wiosenne noce. Nie wiem, dlaczego złożyła Berło liliowe I na koronki zmieniła Swoje korony tęczowe. Wiem, że Arkadia straciła Swoją królowę. Dziś tylko... wielką jest damą, Strojną bez miary: Ma pałac z herbem nad bramą, Kaprysy spełnia mąż stary; Ale już nie jest tą samą, Znikły, ach! czary. I chód króluje na balu W każdym salonie, Znać na niej jakiś cień żalu... I marzy, wspierając skronie, O swej sukience z perkalu I polnych kwiatów koronie. |
obraz
|
Niko dziekuję, że jesteś
|
|
kolejny portret kobiecy
|
Antoni Lange
Chciałbym
Chciałbym być świeżym porannym tchnieniem Wietrzyka, Co twoje piersi wiosny pragnieniem Przenika. Chciałbym być słoncem, co cię ogrzewa, W szat bieli. Chciałbym być taką, co cię oblewa W kąpieli. Chciałbym tą cząstką wybraną zostać Przestworza, Które obleka biala twa postac Jak zorza. Chciałbym być okiem twym - i uśmiechem Twym smętnym; Falą twych włosów - piersi oddechem, Krwi tętnem. Chciałbym być dumań twych marzycielskich Przedziwem. Uczuć twych żarem - piersi twych sielskich Ogniwem. Chciałbym się cała mą przeobłoczyć Osobą W tobie - i z toba byt mój zjednoczyć: Być tobą! |
Piękny temat. Przejrzę swoje skarby i też coś zamieszczę. A teraz to tylko pochwalę. Brawo.
|
Fanciszek Karpiński
Aż w sobie
Blisko: jak ciepło rąk, fala głosu w membranie uszu, patrzeniem nasączony wzrok uczuć Jeszcze bliżej: w myśli pojedynczej gdzie nic już innego nie ma, w kurczącym się kolorze kier gdzie wszystko rodzi się umiera ja i ty W sobie: gdzie dusze dwie na jednym grają instrumencie, czas się roztacza w nieskończoność chwil ze mną jesteś. |
bardzo lubię
|
Teodror Axentowicz - Portret młodej kobiety
|
|
Zapraszam serdecznie na watek o Afryce. Wkleilam sporo ciekawych informacji (lektury) w formie pdf. Szczegolna uwage chce zwrocic na wspaniale scienne malowidla ze scenami biblijnymi w monatyrze Ura Kidane Meret.
Link do pliku: http://www.voila.pl/128/w87fe/?2 Monastyr Ura Kidane Meret - polwysep Zega - malowidla w kosciele..pdf |
|
Stefan BakŁowicz - Odrobina Zbytku
|
Piekne,i obrazy i wiersze. Czy nie nalezałoby ( to do dyskusji oczywiście) napisac troche o autorach- oczywiscie Axentowicz, Zmurko , Henry Tolouse- Lautrec to artyści znani( ten ostatni kaleka- z bardzo zamoznego domu- do malowania wybierał przede wszystkim kobitki tzw lekkich obyczajów, lub tancerki z Moule - Rouge)> najbardziej znani oczywiscie -impresjonisci-ale tez najbardziej kolorowi, swietlisci
|
|
Popatrzce, za pomoca paru kresek , dobrego koloru, mozna oddac charakter kobiety, jej piekno ...Bardzo piekna litografia.
|
Czasy w strefie GMT +2. Teraz jest 14:56. |
Powered by: vBulletin Version 3.5.4
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.