To tych chłopaków musiało byćććććććććć, bo tak za dużo facetów w tym czasie nie miało motorów:D :D :D .

Witam Wszystkie Dziewczyny!

Mieli, mieli. Zawsze jakiś chętny do użyczenia pojazdu się znalazł. Wystarczyło raz znaleźć się w tym klubie. Jeździliśmy na rajdy i grupowe wycieczki, bardzo fajnie było. Mój mąż do dzisiaj wspomina, jak to naprawiał awarię WSK-i, a ja zajadałam się czereśniami.

hihihihihi, widzisz jakie wspominki miłe.
Szalałaś na motorach, a ja się bałam.
Za to jeździłam z koleżnką na siodełku, na Jawie jej ojca, któremu motor podrowadzała.
Do dzisiaj utrzymujemy kontakty, od szkoły podstawowej.

Witam Wandziu. Wspominamy młode lata.

Witaj Wandziu, przyjemnego wieczoru.

Wiesiu,dużo się nie zmieniłaś!

Wandziu, dziękuję, ale od tego czasu chyba minęło przeszło trzydzieści parę, a może czterdzieści lat.
:tongue:

Ale widzę tę łobuzerskie iskierki w oczach!

Wandzia, tak zakryte mgłą hihihihihihihi:tongue: ;) :D

Witam!!!
Ale zebrało na wspominki, też kiedyś jeździłam na zloty motocyklowe ale bardziej mnie pociągały spływy kajakowe i regaty, u nas dookoła są jeziora to się pływało w Giżycku albo w Mikołajkach,raz jak mi się przewrócił jacht to myślałam że nie dam rady go podnieść ale jakoś wspólnymi siłami poszło oj to były fajne czasy.

Witaj Irenko, zobacz jak fajnie wspominamy.
Cholerka, a ja do dzisiaj nie mam prawka i nie umiem pływać.

Tych jachtów to Ci zazdroszczę Irenko.:):D

Dziewczyny, ja raz byłam na spływie kajakowy na Brdzie,
dla mnie miejskiej panny koszmar.
Ale czego nie robi sie dla miłości.
Drugi raz juz żadaa siła nie namówiłaby mnie na te okropieństwa,
trzeba było przenosić powalone drzewa, żaby, i inne paskudztwa
horror.:tongue: ;) :D

Wychodzi na to, że byłaś bojas, hiiihiii.

Masz rację, do maszyn szalejacych mnie nie ciągneło,
a z pływaniem to się topiłam, potem miałam straszny lęk.

Jak się jeżdziło tylko z koleżanką na siodełku.
Pamietam,ze też ojcu podpprowadzałam motocykl i woziłam młodsza siostrę.Raz to nawet nas "milicja"dorwała,ale skończyło sie na pogrożeniu palcem.

Jakoś nie mogłam przekonać do jachtów męża i powoli to zamierało ale do dzisiaj moi synowie wspominają ja ze mną pływali , nakładali kapoki i żagle w górę a mąż na brzegu trząsł portkami.

Widzisz Wandziu, to też byłaś szalona.:tongue: ;) :D

Irenko, szkoda, że pasji Twojej nie podzielił mąż,
ale nieraz tak bywa.