|
Syberia - dzika i piękna
 A oto Bajkał - perła Syberii --> http://podroze.newsweek.pl/bajkal---...96267,1,1.html . Sprawdźcie, uzupełnijcie. S. |
To nie Bajkal- ja nie umiem wklejac zdjęc- ale to jezioro- morze, jest najpiękniejszym miejscem na ziemii...
|
|
Syberia, dzika i zachwycająca to fakt, ale teraz, w ówczesnych latach. Bo w czasie II wojny gdy Bliscy mojemu sercu zmuszeni zostali na wygnanie na nieludzką ziemię, to było co innego ...Zresztą ja także w latach 90 tych odwiedzilam tą piękną na dzień obecny Syberię
|
Ja naślę Wam Bajkalskie Fotki....
Bajkał zimą.  Piękne Lody jak Kryształy..   |
 Jak Buty Dziadka od Strony Irkucka...   |
Kule lodowe na Bajkale i widać Ludzi w głębi.
 Tzw.Lody jak Szabelki a Krzyk pękający to można słyszeć na kilometry. Dla Człowieka, który takiego czegoś, nie widział to można porównać do Strachu.  Idzie na zakupy.hiiii  Zapraszam na piękną ławkę.  |
Witajcie..
Zapraszam na piętro do spania.
 Urokliwy krajobraz.  Zamiast lody Biedronkowe,serwuję ja Wam za darmo-Bajkalskie.   |
Nigdy nie bylam na Syberii, duzo za to czytalam o tej ziemi. Interesuja mnie od dawna losy Polakow, ktorym udalo sie przezyc katorge Syberii. Jesli ktos z Was zna jakas historie albo ludzi, ktorzy byli tam i chca opowiedziec o tym, bede sluchala. Tak tez ocala sie od zapomnienia.
|
Syberia jest cudowna ze swoim jeziorem Bajkał,jest to najgłębsze
jezioro świata,które posiada największy rezerwuar słodkiej wody. Do Irkucka z Moskwy lecieliśmy ponad 7 godzin,to ponad 5000km z Irkucka aby dostać się nad Bajkał to pokonanie autobusem około 70 km.ale to co zobaczyliśmy,to jest cudo nie do opisania.:D Wprawdzie były to lata osiemdziesiąte,ale tego się nie zapomina nigdy:cool: Szkoda,że nie miałam wtedy możliwości zrobienia pięknych zdjęć  |
Astroido....
Cytat:
... moi dziadkowie byli wywiezieni na Syberię. Przebywali tam w nieludzkich warunkach aż do śmierci Stalina. Mojej rodziny nie wywieziono, bo tato nie pochodził z Wileńskich stron. Był Pomorzaninem - to pochodzenie nas ocaliło. Nas wywieziono do centralnej Polski. Ale to nie miejsce na dłuższą opowieść. I tak za dużo miejsca zabrałam, za co Stefana przepraszam. Stefanie gratuluję wątku. Wreszcie zdecydowałeś się. Życzę powodzenia w prowadzeniu. Mam ciekawe fotki Bajkału. Niestety, ale już były umieszczone w Kalejdoskopie. Pozdrawiam. |
Cytat:
Syberia była piękna zawsze. Śmiem twierdzić, że pomału traci swój urok -vide: Listwianka. Coraz większy napływ turystów, beztroska lokalnych władz w zakresie ochrony środowiska doprowadzą w końcu do dewastacji. Ale spoko, to ogromny rejon i na kilkadziesiąt lat jeszcze starczy. A że nie zawsze Syberia kojarzy się z pięknem - to już ewidentna wina ludzi. Życie tam zawsze było ciężkie, także dla stosunkowo nielicznych grup rdzennej ludności, nie mówiąc o zsyłanych tam od XVIII wieku nieprawomyślnych Rosjanach, Polakach, Żydach... Nie wszyscy mieszkali w łagrach, byli też mieszkający na wolności, ale bez prawa wyjazdu. Niepotrzebne były druty i zasieki, bo śmiałek - uciekinier rychło wracał sam( jeśli wcześniej nie zginął w nieprzebytych ostępach). Polecam książkę Krzysztonia "Wielbłąd na stepie" - o życiu polskich przesiedleńców w czasie II wojny światowej. Zresztą, dużo jest literatury i filmów na ten temat, np. niemiecki film "Dokąd oczy poniosą". A polscy zesłańcy w XIX wieku dobrze zasłużyli się Syberii badaniami naukowymi. |
Ewko, dziękuję za pokazanie tylu wspaniałych zdjęć Syberii.
Zaś Iwa i Barbara dodały własne doświadczenia. Halinko, dziękuję za pochwałę wyboru tematu. Cóż, Bajkał to przecież cud natury. A Krysia podpowiedziała mi książkę "Wielbłąd na stepie". Właśnie wybieram się do biblioteki. Pozdrawiam, :). S. |
|
Kaimo dzięki za przypomnienie tej pięknej pieśni wykonanej
przez Niemena,tylko on potrafił oddać klimat tej pieśni:cool: Była to pieśń katorżników i zesłańców... W tej pieśni - jak w zwierciadle - odbija się historia Rosji i Polski. Nasz wspólny człowieczy los. Zmaganie się z imperialna i totalitarną władzą. Ja może wspomnę tutaj przy okazji Jacka Kaczmarskiego,który już 10 lat nie żyje,ale również i on śpiewał o Syberii:cool: http://youtu.be/wNQv8NSasEQ |
Może jeszcze wrócę do pieśni ''Bradiaga''
W PRL-owskiej rzeczywistości cenzura dotykała nawet takich artystów jak Czesław Niemen. W jego "Bradiadze" brakuje politycznej zwrotki drugiej: Na nim koszula cienka I mnóstwo różnych łat. Czapeczka na nim aresztanta I szary więzienny płaszcz. oraz strofy czwartej i ostatniej: "Zostawiłem żonę młodą I małe zostawiłem dzieci. Teraz ja idę jej naprzeciw. Bóg wie, czy zobaczę się z nią". Stosując mowę Ezopową, Niemen mówi przed śpiewem o jednej z najstarszych pieśni rosyjskich, gdy tymczasem "Bradiaga" została skomponowana dopiero pod koniec XIX w. - prawdopodobnie przez I. K. Kondratiewa, a popularność zyskała dopiero na początku wieku XX. Za Wikipedią należałoby dodać, że pieśń opowiada historię jednego z zesłańców (prawdopodobnie uwięzionego za poglądy polityczne), który zbiegłszy z więzienia wędruje przez stepy i góry Kraju Zabajkalskiego, by w końcu, przepływając Jezioro Bajkał, spotkać się z matką. Od niej dowiaduje się, że jego ojciec już nie żyje, a brat (tak jak i on do tej pory) "dzwoni kajdanami" na zesłaniu na Syberii. "Z dłuższej [nieocenzurowanej] wersji piosenki dowiadujemy się, że zesłaniec tęsknił nie tylko za krajem rodzinnym, ale także za żoną i dziećmi i ma nadzieję się z nimi spotkać. Z ostatniej zwrotki wynika, że prawdopodobnie jego życzeniu stanie się zadość". Interpretację ostatniej strofy z Wikipedii można skorygować. Na pewno jego życzenia i marzenia spełniaja się, bo witajaca go matka mówi w ostatniej strofie do bradiagi tak: "Pójdźmy, pójdźmy, mój syneczku, Pójdźmy do zagrody rodzinnej! Twoja żona za mężem tam tęskni! I płaczą dzieciątka z nią". Wersja okrojona (ocenzurowana), którą śpiewa Niemen, odrzuca te trzy powyższe strofy, bo z bradiagi-więźnia politycznego mającego najbliższą rodzinę - młodziutką żonę i dzieci - czyni pospolitego przestępcę lub bezdomnego włóczęgę. W stosunku do oryginału Niemen dokonuje ponadto dwóch znamiennych zmian leksykalnych - "грустную песню заводит" zamienia na "umiłuju piesniu" - czyli smutną zamienia na umiłowaną, bo utwór jest także tęsknotą za rodzinnymi stronami ("rodinu"), która jest przecież w jezyku rosyjskim także kontynentalną ojczyzną. Druga zmiana to zastąpienie buntowniczych słów "кандалами гремит(grzmi) neutralnym zwrotem "kandałami zwanit" - kajdanami dzwoni. Prawdopodobnie wykorzystał on wytonowane zwroty wariantywnych wersji rosyjskiej pieśni. W inertepretacji Niemena "Bradiaga" miała być nostalgiczną i pełną pokory skargą na los, ale z miłością do ojczyzny. Typowy rosyjski lament bez nadziei, ale z trwaniem w trudnej miłości do Rosji - zamiast buntowniczej pieśni jednostki o udanej ucieczce zesłańca z Syberii. Jak to bywa z przekazami ustnymi i śpiewanymi "Bradiaga" miała wiele wariantów. Te okrojone najlepiej nadawały się do obejścia cenzury lub do zaakceptowania przez nią. Podobnie bywało wobec tego z tłumaczeniami polskimi. Najczęściej w Internecie można wobec tego znaleźć warianty okrojone, okaleczone niegdyś przez cenzurę lub autocenzurę - jak choćby ten: Gdzie Bajkał podnóża gór sięga Przez śniegi wichurę i deszcz wędruje zgarbiony włóczęga - bis Dźwigając przeklęty swój los - bis Do brzegu Bajkału podchodzi Wspomina rodzinny swój dom Ostatkiem sił wpada do łodzi Na wiosłach zaciska swą dłoń Ktoś wyszedł go spotkać on czekał On sercem już swoim zgasł Ach witaj mi matka najdroższa Czy zdrowi mój ojciec i brat Twój ojciec już dawno nie żyje Zmarznięty przykrywa go grób A brat twój w dalekim Sybirze Kajdany mu dźwięczą u stóp. /Wyszukane w necie/ |
Iwo, znam i bardzo, bardzo lubię tą pieśń, którą po raz pierwszy usłyszałam , gdy śpiewała moja mama.
Umiem ją śpiewać w języku rosyjskim. Chciałam nawet tutaj zamieścić jej tekst, ale przecież nie mam rosyjskich literek na klawiszach. Dziękuję za polski tekst. Pozdrawiam. |
  |
Cytat:
Piekne te Twoje zdjęcia zimowe...to prawdziwa syberyjska zima... http://youtu.be/s4q-l4nwPEo i jeszcze jedna wersja wykonana przez chór.. http://youtu.be/kRP8AR6ROVU |
Dziękuję Iwo za obszerny opis pieśni "Bradiaga".
Która jest tak charakterystyczna dla Syberii i Bajkału. A nam Polakom, wiadomo, zawsze będzie się kojarzyć ze smutnym okresem naszej historii. Dziękuję również Halince za piękne zdjęcia, syberyjskiej zimy. Tak, spośród licznych wersji tej pieśni, chyba właśnie "Bradiaga" w wykonaniu Żanny Biczewskiej podoba mi się najbardziej: http://www.youtube.com/watch?v=s4q-l...ature=youtu.be . Piękna jest także wersja w wykonaniu Bernarda Ładysza. Oraz ta oto, w wykonaniu rosyjskiego chóru: http://www.youtube.com/watch?v=ZM3oly414FI . Proszę obejrzeć piękny film: "Sześć Miesięcy nad Bajkałem": http://www.youtube.com/watch?v=uGMUwTpCVbQ .  180 dni w samotności - francuski naukowiec sfilmował i opowiada o życiu w surowej, syberyjskiej przyrodzie. To dla tych, którzy mają wolny czas, gdyż film jest długi - 51 min. Proszę oglądać w Trybie pełnoekranowym. S. |
| Czasy w strefie GMT +2. Teraz jest 08:21. |
Powered by: vBulletin Version 3.5.4
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
