Prawdziwe oblicze polskiej codzienności (większości Polaków)
 

Poniższy post Konrisa to wypowiedź kogoś kto wrócił z .... i porównuje.. i dobrze ale nie jęczy... mam inną wypowiedź , myślę, że ma związek z tym co chciał albo nie bardzo widać co chciał pokazać Konris, bo podał tylko link, bez własnych przemyśleń, ale oto wypowiedź dziewczyny, pod którą podpisać się w całości mogę:
"Zyje w dziwnym kraju. Co prawda, mogę cieszyć sie faktem że ten kraj w końcu dobrze rządzony, wychodzi z cienia na arenie międzynarodowej, osiąga sukcesy gospodarcze i zycie tu powoli zmienia się na lepsze. I można by sie z tego cieszyc gdyby nie polskie media, które zawsze gotowe sa postraszyć to i tak zastraszone społeczeństwo. Nieustanna krytyka wszystkiego i zawsze, skrajny pesymizm, kompleksy i brak obiektywizmu, to widze w telewizji każdego dnia, niezaleznie od kanału. Mozna zwariowac! Jezeli rząd cieszy sie poparciem połowy obywateli, to dlaczego media codziennie probuja te statystyki zmieniać. Obserwuję nieustanny atak na premiera i rzad. Nie przytacza sie sukcesów, sprzedaja sie tylko grozby, złe wrożby i krytyka. Kocham ten kraj, ale uważam tez, że mamy najgorsze media w calej Unii Europejskiej. Normalny czlowiek nie jest w stanie przetrawic tej dawki negatywizmu dzien po dniu. Media ksztaltuja społeczna mentalnosc w znacznym stopniu. Widac to niestety na kazdym kroku"
No i ma dziewczyna rację, trudne te mediowe dania do przetrawienia, ..... można po takim dniu oglądania telewizji, przeglądania gazet i internetu dostać sracz... nawet węgiel nie pomoże...

Ba, dokładnie jakbym czytała moją córkę.:)

Może to ona napisała?

Eeee, ona pracuje od rana do wieczora.:)

Moge Was zapewnic, ze zadne media nie pobija jednostronnie ukierunkowanych mediow francuskich. Cala TV panstwowa jest obsadzona socjalistami tzw "bobo-caviar" - posiadajacymi genialne zdolnosci w malowaniu wszystkiego na czarno.

Jip, przeczytała/eś cały artykuł?
Tam nie jest mowa tylko o jednej osobie - polskim reemigrancie, ale o kilku osobach:

Młody, mieszkający w małym mieście „reemigrant” z Wysp Brytyjskich;
samotna pięćdziesięcioparolatka dorabiająca na prowincji do wcześniejszej emerytury; 37-letnia, oczekująca dziecka mieszkanka dużego miasta.
Dzieli ich prawie wszystko: sytuacja rodzinna, wykształcenie i konsumpcyjne potrzeby. Łączy jedno: dochód na osobę w gospodarstwie zbliżony do średniej krajowej.

A moje przemyślenia - są w tytule wątku, czyt. oto Polska właśnie... Ta prawdziwa, niesensacyjna i niemedialna. Tak uważam.

Też myślałem o Polskiej rzeczywistości, o zazdrości, ktoś ma więcej dokopać przywalić, po co ma mieć, komuś się coś powiedzie , dokopać przywalić, po co mu się ma powodzić, wszędzie na świecie znajdziesz ludzi, którym się powodzi lepiej i gorzej, bogatszych i biedniejszych, luksus i slamsy ale nie wiem czy znajdziesz tyle zazdrości, tyle podjazdów, tyle defetyzmu, tyle narzekania......
Bogaci Polacy też zwiewają z inwestycjami za granicę, bo po co to robić w Polsce, po co maja ich gonić po 40 piętrze hotelu, po co mają szukać za ile ktoś kawałek ziemi kupił na której był smród i brud i nic się nie działo a jak się zaczęło dziać to trzeba przywalić bo po co,.. bo może oszukał... a czemu nie możemy odwrotnie, jak bogaty będzie coś miał, musi zatrudnić ludzi, zapłaci i będzie się kręcic, czemu nie widzimy tego co dobre, co piękne, tylko smród, wszędzie węszymy afery i, i.... dobrze pies już jestem spokojny ale ...