Romantyczni po pięćdziesiątce - komentarze
 

Komentarz do artykułu: Romantyczni po pięćdziesiątce
--------------------
Artykuł daje do myślenia ....? lecz cóż tu rozmyślać miłość jest dobra w każdym wieku jeśli jest!!!!

Anulka wiesz co mnie drazni -traktowanie nas ,ludzi po piedziesiatce jako jakiejs kuriozalnej grupy ludzi "w kazdym wieku" to jest bzdura bzdura bzdura!!!!!!!

Malgosiu ale my jestesmy
 

odrebna grupa... ta mlodsza emocjonalnie i bardziej romantyczna..
Poczytaj w roznych forach jak podchodza do uczuc mlodzi.. Nie maja zadnych . Swiat robi sie coraz bardziej pragmatyczny i bezplciowy. Dzialanie matematyczne ma wiecej polotu niz seks u mlodych..

Jak tu nie poddać się matematyce gdy do użytku pozostaje tylko kalendarzyk...

Miłość jest i wtedy jest romantycznie , a jak jej nie ma to i romantyzmu nie ma.I wiek tu nie ma nic do rzeczy.Ja tak mysle.Załącznik 4806

Wyczytalam ,i jestem sama przekonana,ze "Milosc "jest potrzebna do zycie. Sa rözne odmiany "Milosci" trzeba znalesc te ktöra ulatwia zycie.Ja sama czekam na nia ,ale jakos mnie omija. Wszystkim innym zycze by ich nawiedzila.

Słowikowo, ,
bo na forum wyłażą ci, co się popisują swoją "nowoczesnościa". Inni są niewidoczni, bo siedzą cicho.

Bez odrobiny romantyzmu świat byłby szary.On nadaje koloryt i sens działania.Miłość pomaga w przeżywaniu romantycznych chwil,ale nie jest niezbędna.Wiele osób z przyczyn od nich niezależnych nie ma obiektu miłości, ale natura romantyka dochodzi do głosu i daje o sobie znać choćby w artystycznym wyrazie swojego wnętrza.
http://foto.recenzja.pl/zdjecie_a098...541d5c3c19.jpg

A coz to ma do rzeczy kto w jakim jest wieku?
Czy romantyzm zamyka sie w jakims przedziale wiekowym - po ktorym stajemy sie nieromantyczni?
Albo inaczej.
Czy po przekroczeniu piecdziesiatki nie potrafimy juz kochac - bo zapomnielismy,nie chcemy kochac lub brak nam wyobrazni?
Starzec siedzacy na lawce w parku i kreslacy laska tajemnicze znaki na piasku wie,ze one cos dla niego znacza,ale przechodzien w mlodym wieku,mijajacy staruszka juz nie wie, co te znaki moga oznaczac.
Tak jest i w zyciu.
Dla jednych milosc bedzie wielka i romantyczna a dla innych nic nie znaczacym elementem zycia.
A wiek w obu przypadkach nie musi odgrywac roli.

Alsko,no coś ty..jestem bardzo romantyczna,tradycjonalistka i miłość jest dla mnie jak powietrze..duszę się lub opycham jedzeniem,jak jej nie ma...

Proszę - wiersz pewnej bardzo romantycznej poetki
 

Kto chce, bym go kochała, nie może być
nigdy ponury
i musi potrafić mnie unieść na reku wysoko
do góry.
Kto chce, bym go kochała, musi umieć
siedzieć na ławce
i przyglądać się bacznie robakom i każdej
najmniejszej trawce.
I musi też umieć ziewać, kiedy pogrzeb
przechodzi ulicą,
gdy na procesjach tłumy pobożne idą
i krzyczą.
Lecz musi być za to wzruszony, gdy
na przykład kukułka kuka
lub dzięcioł kuje zawzięcie w srebrzystą
powłokę buka.

(...)

Zawsze byłam romantyczna,czemu więc miałabym przestać taka być na starość?http://img519.imageshack.us/img519/1574/dziuniamp4.png

Jestem jak liść
rzucony na wiatr
póki jestem wolna-żyję
gdy spadnę na ziemię
zginę
zagubię się wsród tylu spraw
Załącznik 4816

Kochac i byc kochanym - mysle ze kazdy o tym mysli , marzy.
byc moze nie kazdy sie do tego przyznaje.A wiek nie ma i nie moze i nie ma prawa decydowac o uczuciu .Bo milosc i s .. przychodzi z nienacka ... moze niezbyt eleganckie ale zyciowe.
... i sprawdzone .... naprawde

Powiedzcie, coz ma wiek do milosci?Nie ma zadnego znaczenia!!Kocha sie w kazdym wieku. Mam sasiadow , sa po 80-ce.Jak milo na nich patrzec jak ida trzymajac sie za rece i patrza sobie gleboko w wyblakle od starosci oczy.Mlodzi powinni brac od nich wzor, bo milosc to nie tylko sex to przywiazanie, zrozumienie i szacunek.

Honorko
pieknie okreslilas > w wyblakle od starosci oczy>
a oni w tych oczach widza milosc ,przyjazn ,wsparcie - to piekne i godne nasladowania.
Bo tak zycie jest od wiekow ulozene ze powinno sie przez nie isc we dwoje a nie s o l o

1. Miłość - jako postawa - patrzenie na drugiego człowieka z uwagą, oddanie mu swojego czasu, wysłuchanie - pomoc bez czekania na nagrodę.
2. Miłość - nagła, szalona - raczej zadurzenie, zauroczenie popychające nas do czynów irracjonalnych, rodzaj amoku narkotycznego, w którym bagatelizujemy nawet wyraźnie negatywne cechy partnera
3. Podobno miłość trwa tak naprawdę ok. 2 lat - wyliczyli psychologowie - potem przekształca sie w przyjaźń i przywiazanie, lub odchodzi szybko, jak się zjawiła i NIC jej nie zatrzyma. Jesli nawet odeszła - cieszmy sie , że BYŁA

a ja myslę, ze wśród młodych jedni potrafią kochać, a inni nie - tak było jest i będzie. Tylko może teraz mniej jest udawania miłości , a obecne 20 latki nie są gorsze, niż my kiedyś w ich wieku. Patrzę na mojego syna i jego koleżanki - i nie widzę większych róznic w ich pojmowaniu milości z naszym niby romantycznym - tylko trzeba bardziej drążyć, by to dostrzec

Romantyzm, romantyczność!!!
 

Drażnicie biedne stare serce romantyzmem, i tym uczuciowym i tym literackim.
Co stoi na przeszkodzie aby ludzie np. po sześćdziesiątce byli romantyczni? Ktoś tam ładnie przed chwilą napisał cyt." wyblakłe od starości oczy". To piekne słowa. Ale te oczy wcale nie muszą być wyblakłe aby można w nie patrzeć z miłością. Ja wiem co chciała powiedzieć Honorka i całkowicie się z nią zgadzam. Myślę, że ludzie, w nazwijmy to, w słusznym wieku, mogą też się kochać i będzie to miłość bardzo dojrzała, pełna oddania.
Jestem starym nauczycielem, uczącym głównie młodzież upośledzoną umysłowo i dzieci te często mnnie pytały co to jest miłość. Ja im mówiłem miedzy innymi, że jeżeli rano się obudzisz i myślisz, jaką przyjemność zrobisz tej drugiej osobie to, to jest miłośc. Podałem tu taką bardzo uproszczoną wersję. W ramach zajęć przeprowadzaliśmy wiele lekcji na temat miłości.
Piszę o tym dlatego, że tak trudno jest zrozumieć miłość i ją wyartykułować.
Przepraszam za ten wtręt z upośledzonymi, tu jesteśmy wszyscy normalni, ale i nam jest trudno określić co to jest miłość.
Myślę, że jeżeli dusza krzyczy, a serce recytuje ulubione fragmenty poezji, to, to jest właśnie to!

Moim ulubinym fragmentem poezji jest fragment wiersza
W. Broniewskiego - Poezja. Pozwólcie zacytować fragment:

...Ty przychodzisz jak noc majowa,
noc uśpiona jaśminem
i jaśminem pachną twoje słowa
i ksieżycem sen srebrny płynie.

Płyniesz cicha przez noce bezsenne,
cichą nocą tak liście szeleszczą,
szepczesz sny, szepczesz słowa tajemne,
w słowach cichych skąpana jak w deszczu.

To za mało.... .

Karolu!
 

Ty naprawdę jesteś romantyczny! Rzadko kto cytuje akurat "Poezję" Broniewskiego, zawsze widząc w nim rewolucjonistę i raczej doczytując ciąg dalszy tego wiersza:D .
A Broniewski pisał piękne liryki i miał serce wrażliwe na miłość, oto przykład:
"Nie wiedziałem, że jesteś Cyganką,
no bo skąd?
Szare ubranko,
włosy blond...

Ale ty wróżysz z ręki,
że będzie źle,
że pójdę na męki -
pijane dziecko we mgle...

Potem odeszłaś, paląc papierosy.
Będę myślał czasami, jak kręcisz włosy..."

Ja tak sobie myślę, że romantyzm w nas - to jest ta, uzewnętrzniona, część naszej duszy, która nie chce się poddać upływowi czasu. I dobrze! Bo gdyby nie ten romantyzm, pewnie już nie chciałoby się nam nic chcieć:D