Książki które warto przeczytać
 

Mam nadzieję, że ten temat zainteresuje seniorów, a jeśli nie, no to trudno. Po prostu nie będę pisać.
Chciałabym też, by swoje opinie i recenzje na temat przeczytanych książek zamieszczali tu wszyscy miłośnicy książek. A takich chyba na tym forum nie brakuje.
Moje recenzje są dość obszerne a nie wiem jaką pojemność mają posty, więc wkleję dziś tylko dwie.
1.„Czerń i purpura” to wstrząsająca książka oparta na faktach. Zmienione są tylko nazwiska głównych postaci. Fakt, że opisane zdarzenia miały naprawdę miejsce spowodował, że tego co przeczytałam, długo nie zapomnę.
Wiedziałam już jak kształtowała się świadomość faszystowska niemieckiej młodzieży, ale nigdy i nigdzie nie spotkałam się z tak dokładną relacją na ten temat.
Młody Niemiec, Franz Weimert, ministrant w kościele katolickim, ulegając wpływom nazistowskiej ideologii. wstępuje najpierw do Hitlerjugend , a następnie zgłasza się ochotniczo do SS. Nie wie jeszcze, że będzie zmuszony dokonać czynu, który odmieni go na zawsze, naznaczając niczym piętno. Zabójstwo, choć tłumaczone rozkazem, toczyć będzie jego ciało i duszę niczym rak. Nie pomogą nawet litry alkoholu, którymi zalewał wyrzuty sumienia. Musiał wykonać egzekucję swojego najbliższego przyjaciela, skazanego na śmierć za nie wykonanie rozkazu zastrzelenia dziecka.
Dumny z tego, że uznano go za prawdziwego Niemca i pozwolono wstąpić do SS , z pełnego wiary i wrażliwego chłopca, stał się bezwzględnym oprawcą w obozie koncentracyjnym. Jego głównym motywem była zemsta za śmierć jednego z braci i kalectwo drugiego brata.
Do pracy w obozie koncentracyjnym Auschitz został skierowany po wyleczeniu ran, jakich doznał na froncie. W marcu 1942r. pierwszym kobiecym transportem do tego obozy przybyła młoda słowacka żydówka Milena. Cudem przeżyła tyfus, a potem, za sprawą pewnej kobiety, stanęła pewnego dnia przed młodym ss-manem, by zaśpiewać na jego urodzinach. Mężczyzna, kierujący magazynem w którym sortowano rzeczy zamordowanych ludzi , uważany za szczególnie surowego funkcjonariusza, zakochał się w Milenie. Początkowo starał się odrzucić ogarniające go uczucie, ale nie był w stanie o niej zapomnieć. Wiedział, że jakiekolwiek bliższe kontakty z więźniarką, w dodatku Żydówką, oznaczały złamanie prawa i groziły mu śmiercią. Udało mu się zatrudnić Milenę w kierowanym przez siebie magazynie gdzie mógł ją obserwować z daleka i dyskretnie chronić.
Franz bez sprzeciwu uczestniczył w egzekucji setek więźniów ale gdy jedną z więźniarek prowadzonych do komory gazowej była żydowska zakonnica , Fran po raz pierwszy dostrzegł zło, w jakim brał udział. Postarzał się o dziesięć lat, doświadczył najstraszliwszego uczucia- wydawało mu się, że jest martwy za życia. W jego duszy obudził się sprzeciw i odraza . Pomagał w ratowaniu wskazanych przez Milenę ludzi. Ostatnim aktem pomocy, było dostarczenie Mielenie i jej przyjaciółce ciepłej odzieży, gdy miała miejsce ewakuacja obozu.
Opisy tego, co działo się w obozach koncentracyjnych znajdują się w wielu książkach, ale ta książka jest niezwykła.
2.Chłopiec z latawcem to historia przyjaźni dwóch afgańskich chłopców – Amira i Hassana, mieszkających w Kabulu. Amir jest synem bogatego biznesmena. Relacje w jego rodzinie nie należą do łatwych – matka zmarła, wydając chłopca na świat, Amir próbuje więc zrekompensować ojcu stratę, pragnąc dostosować się do wszelkich jego wymagań. Chłopiec nieustannie jednak rozczarowuje ojca, nie spełniając pokładanych w nim nadziei. Szansą na zyskanie uznania w oczach Baby, jak nazywa ojca, ma być coroczny konkurs latawców. Specjalnie przygotowywane latawce o szklanych sznurkach służą do przecinania latawców przeciwnika – zwycięża ten, kto pozostanie ostatni na placu boju, a dodatkowym trofeum staje się ostatni zrzucony latawiec. W wyszukiwaniu tego ostatniego świetnie spisuje się Hassan – syn służącego, pracującego dla Baby. On i Amir wychowywani byli razem jako mleczni bracia, stopniowo jednak zaczyna rodzić się między nimi dystans. Amir jest Pasztunem, Hassan zaś należy do grupy szyickich Hazarów i jako taki jest obiektem pogardy. Choć pozostaje dla Amira wiernym przyjacielem, ten ostatni często wykorzystuje swoją pozycję, by mu dokuczyć, wyśmiewając analfabetyzm chłopca.
Niewinne żarty pewnego dnia zmienią się jednak w błąd, którego nie sposób wybaczyć. Po latach Amir zyska możliwość odkupienia dawnych błędów. Nie każdą krzywdę można jednak naprawić. W trakcie podróży pozna wstrząsające informacje na temat swojej przeszłości, będzie musiał się również zmierzyć z opuszczoną wiele lat wcześniej, niemal całkowicie zniszczoną ojczyzną.
Chłopiec z latawcem to napisana pozornie prostym i dość przystępnym językiem historia, niosąca jednak ogromny ciężar emocjonalny. Pierwsza część opowieści, rozgrywająca się w dzieciństwie bohaterów, niesie zapowiedź dramatycznej części drugiej, w której Amir powraca po latach do zrujnowanego Afganistanu. Punktem przełomowym nie jest jednak emigracja i polityczny przewrót – znacznie ważniejsza staje się zdrada.
To właśnie zdrada przyjaciela niszczy życie Amira, a pośrednio również i Hassana. Kolejne wydarzenia prowadzą jedynie do nieuniknionej katastrofy, drobne błędy zyskują znacznie większe znaczenie, wiodą bowiem bohatera do przełomowego momentu, w którym będzie on musiał jednoznacznie opowiedzieć się po stronie dobra lub zła. Wybór Amira determinuje los Hassana, rozpoczynając serię nieszczęść.
Hosseini bezlitośnie każe bohaterowi zmagać się z błędami przeszłości, nieustannie pokutować za dawne grzechy. Opowieść zyskuje dodatkowy wymiar, gdy okazuje się, że również Baba – postrzegany wcześniej przez syna jako postać nieskazitelna – popełnił wiele lat wcześniej błąd, kładący się cieniem na losach rodziny. W ten sposób schemat zbrodni i odkupienia przeniesiony zostaje na kolejne pokolenia.
Chłopiec z latawcem ucieka od prostych happy-endów. Mimo rozbudowanego tła społecznego, jest nie tylko opowieścią o kulturze afgańskiej, ale przede wszystkim uniwersalną historią o granicy między dobrem i złem, o winie i przebaczeniu.
„Chłopiec z latawcem” to książka smutna i melancholijna smutna i melancholijna. Ma jednak w sobie coś tak hipnotyzującego – historię – że nie sposób oderwać się od niej. Przeczytałam powieść w jeden dzień .
Jest rok 1975. Afganistan. Monarchia chyli się ku upadkowi, ale dwunastoletni wówczas Amir ma na głowie inne sprawy – marzy, aby wygrać coroczne, prestiżowe zawody latawców i tym sposobem zasłużyć wreszcie na uznanie swojego ojca. Pomaga mu w tym jego przyjaciel – Hassan. Chłopców różni niemal wszystko: Amir jest synem Baby - bogatego kupca, Hassan biednym synem ogrodnika pracującego w domu Baby. Hassan wywodzi się z plemienia Hazarów, natomiast rodzina Amira to plemię Pasztunów – to dwa wrogie sobie plemiona, Pasztunowie ciemiężyli i prześladowali Hazarów przez wieki. Chłopców łączy natomiast jedno – obu wykarmiła ta sama mamka, są więc poniekąd mlecznymi braćmi. Mimo różnic chłopcy wychowują się jednak razem, razem spędzają wolny czas, razem puszczają latawce – wspólnie przypieczętowują przyjaźń wyrytym w drzewie napisem: Amir i Hassan – sułtani Kabulu. Wszystko – przede wszystkim ich beztroskie dzieciństwo - zmienia się jednego popołudnia, w dzień zawodów latawców.
Ten dzień zmieni życie chłopców na zawsze, naznaczając je cierpieniem i mimo że potwornej i okrutnej krzywdy doznał Hassan, to z pewnego powodu dzień ten pozostawi na zawsze w sercu Amira niezabliźnioną ranę Jest książka przede wszystkim o winie i karze, o grzechu i jego odkupieniu. O odkupieniu winy najbardziej.
Książka składa się z trzech części: pierwsza to dzieciństwo bohaterów, lata siedemdziesiąte , druga to lata emigracji Amira i jego ojca spędzone w Ameryce, trzecia to powrót Amira, po niemal dwudziestu latach, do ogarniętego wojną Afganistanu. I choć każda z części jest na swój sposób przejmujące, to jednak ta pierwsza jest najbardziej wstrząsająca. Nie można nie przejąć się historią małego Hassana, bo to dziecko, od którego bije sama dobroć, prostolinijność, dobroduszność, bezbronne, a jednocześnie dziecko, które doznaje prześladowań i krzywd od innych, nawet od swojego przyjaciela Amira, dla którego opowieść jest rodzajem spowiedzi i rozliczenia z trudną przeszłością,. Amir z wielką szczerością opowiada o swoim współudziale w krzywdzie, jakiej doznał Hassan. I choć postąpił strasznie – nie sposób nie współczuć również Amirowi, bo to on będzie całe życie nosił na swoim sercu ciężar grzechu, jakiego się dopuścił. Hassan jest zbyt dobry, by nosić w sobie nienawiść i powtarzał: . „Nie wolno krzywdzić nawet tych złych. Bo oni nie wiedzą, jak być dobrymi. A czasem zły może również stać się dobrym”.
Przejmująca jest postać Baby, ojca bohatera, który – mimo że ma również ciężki grzech na sumieniu uczy syna, że w życiu ciężki jest tylko jeden grzech: kradzież. „Kto zabija kradnie czyjeś życie, kto kłamie, kradnie komuś prawo do prawdy, kto oszukuje, okrada kogoś z prawa do uczciwego prowadzenia interesów”. Nawet „Wojna nie zwalnia od przyzwoitości. A nawet wymaga jej bardziej niż pokój” – powie synowi.
Opisując powrót Amira do Afganistanu opanowanego przez talibów autor przedstawia kraj rozrywany wojennym konfliktem, kraj w którym tyle jest dzieci, a nie ma dzieciństwa. To jeszcze jednej literacki dowód na to, że wojna ma zawsze twarz głodnego, osieroconego, skrzywdzonego dziecka.
Dla czytelników wywodzących się z kręgu kultury śródziemnomorskiej, dla Europejczyków „”Chłopiec z latawcem” to też niezwykle fascynujące spotkanie z nieznaną kulturą.
Bogaty opis obyczajowości ludności afgańskiej i to zarówno tej żyjące w Afganistanie, jak i tej żyjącej na emigracji w Ameryce. To książka, która ma szansę przybliżyć mentalność Afgańczyków i muzułmanów. Książka zawiera bogate opisy obyczajów, savoir-vivre’u, kulinariów, sportu itp. I pozwala po trosze zbliżyć się do zrozumienie, kim, jacy i dlaczego są muzułmanie i Afgańczycy. Jest to opowieść o poświęceniu, miłości, grzechu, winie i karze, o dobru i złu które drzemią w każdym człowieku. O cierpieniu, bo „w życiu nie cierpi tylko człowiek bez sumienie i dobroci” – jak mawiał jeden z bohaterów powieści. Książka mądra i napisana w z wielkim wyczuciem. Jedna z najlepszych, jakie przeczytałam w ostatnich latach.
Hosseini opisuje życie Afgańczyka na tle politycznych przemian jego ojczyzny, czyli dzieciństwo w wolnym jeszcze kraju, emigrację do Stanów Zjednoczonych oraz powrót po latach do zniszczonego wojną Afganistanu.

Zdecydowanie Wiktor Frankl - "Człowiek w poszukiwaniu sensu". Frankl jest psychiatrą, który przeżył II wojnę światową i był w obozie koncentracyjnym. W tej książce opowiada o swoich doświadczeniach z obozu, mówi też o swoim autorskim programie, logoterapii.

Ja polecam "Zakochani w świecie. Indie" Joanny Grzymkowskiej Podolak (albo "Zakochani w świecie. Maroko"). Piękne podróżnicze opowieści o zwiedzanych przez małżeństwo Joannę i Jarka krajach. Więcej znajdziesz w Poradniku Turystycznego Myślenia. :)
Polecam również książki Erica Emmanuela-Schmitta. Ostatnio wyszła nowa książka tego autora, "Sekta egoistów". Przeczytałem ją i zdecydowanie jest to jedna z lepszych książek tego autora oraz również bardzo dobra pozycja wśród książek filozoficznych, jest super! :)

W poszukiwaniu książek polecam zajrzeć sobie do tego antykwariatu https://tezeusz.pl/ - są tutaj tanie używane książki w Warszawie.

Od siebie mogę polecić książkę pt.: Dzika droga

Witajcie..

O Psie,który ma w Woroneżu Psi Pomnik..

Biały Bim,Czarne Ucho.Gawrił Trojepolski..

Gulbransen"A lasy wiecznie śpiewają i drugi tom Dziedzictwo w Bjorndal.]


Kupic można na TEZEUSZU,..Też tam weszłam przez przypadek i nie drogie pozycje używane.
Pozdrawiam miło..

Istnieje wiele książek, które należałoby przeczytać. Trudno doradzić, na które się zdecydować, ponieważ każdy może lubić inne gatunki. Jeden lubi kryminały, drugi romanse, a trzeci horrory.
Moim ulubionym gatunkiem są książki podróżnicze więc mogę polecić książki Wojciecha Cejrowskiego lub Martyny Wojciechowskiej. Uważam, że są to 2 najlepsze osoby, które opisują swoje powieści.
W poszukiwaniu tanich książek zachęcam do zaglądnięcia na stronę https://www.antykwariat-amicus.pl/ gdzie znajdziecie książki używane a atrakcyjnych cenach.

Odkąd przeszłam na emeryturę zaczęłam namiętnie pochłaniać książki, na które zawsze brakowało mi wcześniej czasu. Wszystkim seniorom polecam zamawiać książki w księgarniach internetowych oferujących tanie książki. Zakupy online wcale nie są skomplikowane, moim zdaniem są one wręcz o wiele bardziej wygodne niż czasochłonne wyprawy do księgarni czy biblioteki.

Polecam zastanowic sie nad kupieniem sobie czytnika ebook. Przyznam, ze na początku byłam do tego pomysłu negatywnie nastawiona, ale dostałam taki czytnik w prezencie i postanowiłam wykorzystać. Wygodne, niewielkie poręczne urządzenie, na którym mozna czytać wszedzie i zawsze. I co najważniejsze mieści sie w nim wiele ksiażek. Ksiązki mozna kupować w księgarniach w sieci, gdzie ebooki są tańsze niz pozycje w wersji papierowej:
https://www.ibuk.pl/

Polecam również przejść się do lokalnej wypożyczalni ksiażek. Tam również wiele książek jest w wersji na czytnik do wypożyczenia.

Próbowałam z czytnikiem, klęska. Czytnik leży sobie w szufladzie a ja pochłaniam książki drukowane. Bo dla mnie książka musi pachnieć, musi mieć swoją wagę, wiersze są leciutkie, każda książka stwarza swój niepowtarzalny, osobliwy klimat. Przerzucanie kartek, piękne zakładki, po przeczytaniu lubię książkę sobie jeszcze pooglądać, żeby wreszcie odłożyć ją na półkę. Książka to nasz nauczyciel, przyjaciel, przy niej się śmiejemy, płaczemy. Jest z nami całe życie. Początkowo uczy nas obrazkami , żeby później zagościć w naszym domu na dobre, na kolejne pokolenia. Często ciągle te same książki. I to jest piękne. Pozdrawiam Was wszystkich Kochani.

Długą listę wartych przeczytania pozycji znalazłam tutaj: http://www.po-domka.pl/najlepsze-ksi...enne-wieczory/
jesienne wieczory tuż tuż, także ja już uzupełniam swoją biblioteczkę. Od czego zaczynacie? Może jakaś romantyczna historia Katarzyny Michalak?

Na pewno cała serię podróżniczą J.Morea w tym Kiedy marzenia spełniają się na dachu: Ameryka Łacińska. Dla mnie te książki to odkrycie ostatnich tygodni.

https://www.legimi.pl/ebook-chaos-no...i,b607784.html



Chaos. Nowy porządek świata
ebook
Marek Orzechowski
4,7
Uzyskaj dostęp do tej i ponad 75000 książek od 6,99 zł miesięcznie


Wydawca: Muza
Kategoria: Literatura faktu, reportaże, biografie
Język: polski
Rok wydania: 2018
Opis
Po lekturze tej książki, przestaniemy wierzyć w bezpieczny świat i szczęśliwe życie naszej i przyszłej generacji.

Gustaw Flaubert, ebooki tego pisarza to dla mnie zupełnie nowe doświadczenie. Serdecznie polecam zapoznać się z jego twórczością, ponieważ jest bardzo ważna dla światowej literatury.

Zaczęłam czytać wczoraj "Demon i panna Prym" Paulo Coelho i jest pod wrażeniem.
Ciekawa książka, dobrze mi się ją czyta, treść daje do myślenia

No i w koncu bedę musiała przeczytać jakąś ksiązkę naszej noblistki Olgi Tokarczuk. Takie wazne osiągnięcie a mam wrażenie, ze wiekszość Polaków nie przeczytała ani jednej jej ksiązki...

Dodam, ze ostatnio z uwagi na mój wzrok preferuje audiobooki od tradycyjnych książek https://virtualo.pl/ - polecam poszukać promocji na nie w tej księgarni. Maja obecnie wiekszy wybór niż księgarnie stacjonarne i jest taniej.

Myślę, że dość ciężko jest wskazać książki które są warte przeczytania gdyż tak naprawdę to każdy z nas lubi co innego czytać. Za to w momencie gdy dane książki nie będą nam już potrzebne to na pewno poprzez stronę https://skupksiazekonline.pl/ bez żadnego problemu je sprzedamy.

Elżbieta Sęczykowska - Tryptyk Wschodni, Chiny Tybet, Mongolia.
Andrzej Stasiuk - wiele różnych pozycji.
Kapuściński- wiele różnych pozycji.

Wiele wartościowych pozycji mozna znaleźć również w twórczości Jacka Czaputowicza:
https://ksiegarnia.pwn.pl/autor/Jace...icz,a,72384824

Można przejrzeć je sobie na PWN.

Witam !

El Szaddaj - "Sprzeczności w Biblii"

Książka ma 135 stron.
Po przeczytaniu byłam w szoku ......










itd .... itd ....


Pozdrawiam

Na jesienno-zimowe szare dni polecam książkę Rachel Wells "Alfie kot wielorodzinny".




Może wydawać się trochę dla dzieci, ale to radosna (z pokonanymi smuteczkami) lektura, pełna ciepła i nadziei, niepozbawiona też delikatnego humoru.
A tak na marginesie - jeśli koty są naprawdę tak dobrymi obserwatorami - trzeba bardzo uważać w ich obecności.
Jest jeszcze ciąg dalszy historii Alfiego - "Rodzina kota Alfiego" i "Syn kota Salomona" - ale w mojej bibliotece ich nie ma.