Wiem jak trudno jest uwierzyć
Kiedy wszystko traci sens
To dlatego szukam siebie
By nie stracić tego co już wiem

Ref. Niewiele mamy w sobie
Niewiele dał nam świat
Gdzieś odnajdziemy kogoś
Kto odkryje całą prawdę w nas

Ile jeszcze dróg przed nami
Gdzie początek a gdzie kres
Tak spokojnie przemijamy
By choć w myślach znowu spotkać się

Wiem jak trudno iść przed siebie
Wiem jak jest gdy nie ma słów
Nie muszę bać się gdy jest obok
Ktoś kto wierzy we mnie tak jak nikt

Ref. Niewiele mamy w sobie
Niewiele dał nam świat
Gdzieś odnajdziemy kogoś
Kto odkryje całą prawdę w nas
Niewiele mamy w sobie
Niewiele dał nam świat
Gdzieś odnajdziemy kogoś
Kto odkryje całą prawdę w nas

Wiem jak trudno jest uwierzyć
Kiedy wszystko traci sens
To dlatego szukam siebie
By nie stracić tego co już wiem


Ref. Niewiele mamy w sobie
Niewiele dał nam świat
Gdzieś odnajdziemy kogoś
Kto odkryje całą prawdę w nas
Niewiele mamy w sobie
Niewiele dał nam świat
Gdzieś odnajdziemy kogoś
Kto odkryje całą prawdę w nas

http://www.youtube.com/watch?v=CrQPYads2Zc

Sagelo,przeczytaj,posłuchaj,może ci to pomoże.
I wierz mi,nie ty jedna chciałabyś odejść,ale czy to jest wyjście?

Każdy dzień jest inny,
każdy coś przynosi.
Raz jest to łza
a raz uśmiech
przez łzy.

Kobieto nigdy nie wiesz,jak się zachowasz
w ten dzień niewiadomy,
co przyniesie nowinę nie chcianą.
Albo wyjdziesz do świata,
Albo w swych myślach się schowasz.

Bo każda z nas jest inną
nie przewidywalną istotą
i nie wie jak postąpi

i tu chodzi mi o to,
że ból, może z czasem mija
a kobieta staje się po prostu niczyja.

Refleksja do cytatu z powyższego postu


Wydaje mi się, że każdy człowiek jest odrębną jednostką i jest wartością samą w sobie.
Wg mnie nie można należeć do kogoś i nikt nie może rozporządzać drugim człowiekiem.
Można być z kimś, ale nie należeć!

Kiedy byłam na krawędzi życia, pogodziłam się z tym stanem, czasami wydaje mi się, że szkoda, że to się nie stało.Mówię sobie "byłby spokój, święty spokój".
Ale skoro tak się nie stało, staram się żyć jak umiem najlepiej, dla siebie i dla innych.
Tylko dla siebie też warto.

Witaj serdecznie.
 

Witaj "Zen" i życzę Tobie 100 lat i kupę dobrego humorku.
Trzymaj tak dalej i bierz co jest najlepsze z tego świata.:D

Zen, mądra i dzielna z Ciebie kobieta.
Pozdrawiam Cię serdecznie i życzę wszystkiego co najlepsze.
Też tak myślę, że dla siebie też warto żyć.
A może przede wszystkim dla siebie.

Saguelo, cały czas śledzę ten wątek , nie wypowiadałam się , bo nie miałam nic mądrzejszego do powiedzenia, czego już nie powiedziały by koleżanki.
Chce Ci jednak teraz powiedzieć Saguelo abyś dobrze wczytała się w to co napisała Hania. Weź to sobie do serca , przemyśl co napisała Sarunia, bo wierzę ,że nie będziesz oburzać się. Przeanalizuj te wszystkie wypowiedzi koleżanek. I pomyśl. Czy ...skoro tak postąpił, wart jest Twoich łez ?, i zdrowia.? Bądź ponad to, i nie dawaj mu satysfakcji.
Pozdrawiam Cię serdecznie.

Saguela zbieraj te swoje klocki. Wymaga to trochę czasu.
Buduj swe życie tak jak chcesz.
Dzień wczorajszy to przeszłość. Rozlicz przeszłość i ruszaj swoją drogą.
Ludzie są Ci potrzebni teraz a być może i pomoc medyczna.
Zadbaj o siebie..o stan zdrowia ogólnie.
Przytulam i jestem.
Staraj się być wśród ludzi.
Daj sobie czas na ochłonięcie z emocji i staraj się pracować fizycznie to pomaga organizmowi w uporaniu się ze stresem.

Popieram ZEN. Żyjąc DLA SIEBIE przy okazji żyjemy DLA
INNYCH. Więcej - pisałem o tym - należy SIEBIE POKOCHAĆ!!! Człowiek zadowolony z siebie radośnie traktuje innych i cały świat. I na dnie oceanu topi wszelkie myśli o samounicestwieniu!:)

Saguela - jesteś potrzebna choćby sobie i jestem pewna, wielu ludziom. Możesz jeszcze wiele zdziałać w życiu i dać dużo radości innym i sobie. Ja kiedy mam wszystkiego dosyć myślę sobie "przecież jutro też jest dzień, który może przynieść zmiany na lepsze, a na pewno wydarzy się coś nowego, coś innego niż dotąd". Nie poddawaj się - życie płynie jak rzeka, ciągle się zmienia i zupełnie nagle może pojawić się na horyzoncie coś wspaniałego. Pozdrawiam Cię serdecznie i trzymam kciuki.

"Nie sztuka umrzeć- sztuka żyć!
W słońcu i kwiatów woni.
Każdy potrafi w ziemi gnić.
Nie sztuka umrzeć- sztuka żyć!
Śmierć cię i tak dogoni!"

Możę trochę ostre słowa, ale prawdziwe.
Też czasem nie miałam siły dalej istnieć,ale dopiero w szpitalu, gdy było naprawdę żle, doceniłam wartość życia.

Życzę wszystkim, którym w danym momencie jest bardzo ciężko,aby uwierzyli, że zawsze " po nocy przychodzi dzień a po burzy spokój"...:) Serdecznie pozdrawiam:)

Widzisz Renatko, Ciebie wspierali , teraz Ty wspierasz..i tak się ten świat kręci..i dobrze..i tak ma być....i zawsze..."po nocy przychodzi dzień a po burzy spokój"...

Nigdy mi nie przyszło do głowy żeby odchodzić z tego świata....więc nie udzielę rady poza tą:
''Trzeba z żywymi naprzód iść''...

z każdą sekundą odchodzimy ;)

Można stworzyć swój świat,
Świat poezji, pisać dziennik - na pewno odkryje się coś zapomniane. To wciaga.
Saguelo - życzę Ci wiele spokojnych dni

Nie. nie i jeszcze raz nie...
 

Saguelo nie wolno tak myśleć.
Nie dopuszczaj do siebie myśli o odejściu.


Na tym forum na pewno nie jeden raz
czytałaś o pozytywnym myśleniu. Wierzę,że
wiesz jak to działa. To o czym myślimy intensy-
wnie ziszcza się, pogadaj z innymi na ten
temat, tak jak to robisz teraz.

Nie udzielę Ci rady, bo dobrymi radami jest
piekło wybrukowane jak mawia przysłowie.

Co warte jest życie? przekonałam się obserwując
swoich rodziców jak do ostatniej chwili, nawet
będąc już w bardzo złym stanie chcieli jeszcze
żyć? Czy mieli gładkie życie bez problemów, czy
nie spotkało Ich nic złego w życiu? Nie, Ich życie
było o wiele trudniejsze niż nasze. I wciąż znajdo
wali w sobie sens tego życia.

Masz wirtualnych przyjaciół to dużo, inni nawet
nie mają tego. Warto mimo wszystko.

Tyle z mojej strony.

Ja jestem Wam winna przeprosiny za ten wątek.
Człowiek ma w życiu wzloty i upadki.
Czasami te upadki zaczynają go przerastać
i nie jest w stanie sobie z nimi poradzić.
Teraz jestem w dość dobrej formie i sobie jakoś radzę z emocjami, ale ja zawsze mówię, że po upalnej pogodzie
jest burza z piorunami i trąby powietrzne, a nie odwrotnie.
W moim życiu mało było chwil spokojnych, bo zawsze się coś działo, a teraz łapię chwile dobre i czekam na trzęsienie ziemi, tak na wszelki wypadek - zawsze jestem nastawiona na pioruny.:mad:

No i własnie dlatego w czas buzry nie nalezy podejmoiwac decyzji, one są zawsze złe....

saguelo - musisz myśleć pozytywnie, a wszystko będzie dobrze NIE NASTAWIAJ SIE NA PIORUNY