historie przedmiotami pisane
 

Załącznik 4855-do otworzenia tego wątku zainspirowala mnie książka Piotra Dzięciołowskiego pod takim własnie tytułem.Jej motto brzmi:"Nasze rzeczy mogą mieć wartość materialną,mogą jej nie mieć,ale dla nas i tak mogą być bezcenne.."Jest to zbiór uroczych opowieści znanych i lubianych osób o przedmiotach dla nich niezwykle ważnych.
Na pewno każdy z nas ma taki /czasem kilka/przedmiot...zapraszam do sentymentalnych opowieści.

Jednym z takich własnie reliktów pamięci jest obrazek wykonany 35 lat temu przez mego Tatusia-kompozycja z suszonych kwiatów na kremowym płótnie.Pamietam,jak razem je zbieraliśmy,szyliśmy,a potem Tatko w jesienne wieczory układał z nich bukieciki i oprawiał..to bezcenny skarb...

Mam kilka skarbów, które na skarby nie wyglądaja
 

W czasie Powstania Warszawskiego spłonęło wszystko "tamto". Więc dla mnie, wśród wielu, wielu innych skarbów jest np. damski scyzoryczek z nożyczkami i licha rameczka do zdjęć uchowane przez mego ojca. Bo w tym "siedzi" i on, i tamto spalone dzieciństwo. A, i jeszcze notes brydżowy zapisany przez tych, których już nie ma. I dwa zwykłe drewniane wieszaki do ubrań, podpisane.
Śmieciara jestem i już!!!

20 lat temu na strychu u teściowej znalazłam stary zegar z kurantem.Pozwoliła go zabrać.mąż odrestaurował/tylko porcelanowa tarcza nieco sfatygowana/i wisi w naszym domu,pięknie tyka iwybija godziny.Uwielbiam go.

Moje
 

mieszkanie to muzeum, ale o tym przy okazji. Też odnawiałam zegar, osobiście i własnoręcznie oraz bardzo profesjonalnie, bo to nie tylko tarcza i to coś, co "dinda", ale i obudowa z drewna, a to już wyższa szkoła jazdy. Jak już był śliczny, dałam bratu, na pamiątkę ten kawałek historii rodzinnej.
Kocham te moje "bibeloty".

moje mieszkanie
 

to tez jest muzeum pamiatek rodzinnych. Trzese sie nad kazdym przedmiotem ktory nalezal do mojej babci , mamy, taty.. Sa to moje "relikwie" Nieraz je ogladam, glaszcze i ....nie smiejcie sie ale je caluje :)

Moje mieszkanie to misz masz.Przedmioty prawie muzealne wymieszane z nowoczesnymi...
Szabla ułańska ,rodzinna pamiątka.Nieraz myślę ,ile ona ma na sumieniu,bo brała udział w kampanii wrześniowej.

Ale najdziwniejsza pamiątka jaką mam i najbardziej działająca mi na wyobraźnię ,to nieznany mi oficerski order koloru czerwonego z wygrawerowanymi literami RP na białym tle i z czerwoną wstążeczką.
Został on podarowany mojej córce przez jej kolegę -prawnika z Bawarii...
Mogę się tylko domyślać,że właściciel tego orderu dobrowolnie go Niemcom nie oddał..

Szkoda,że przedmioty nie mogą mówić...

Oj Lila
 

masz racje..gdyby te przedmioty mialy oczy i uszy...
Ja ma u siebie przedmiot ktory przetrwal nie tylko Powstanie Warszawskie ale i rewolucje Pazdziernikowa.. Ja jestem juz czwatra generacja..

U mnie rowniez jest stary zegar ma jakies 70 lat.Z wahadlem, wybija godziny. Pieknie obudowany, klumienki , rozne ozdoby.Moj Jasku go konserwuje i naprawia.Zajmuje honorowe miejsce w naszym domu.Mam tez bardzo stare azurowe talerze do ciasta i owocow.To po moich rodzicach.Przechowuje tez pierwsze rysunki i laurki mojej corki i wnuka.

A ja mam - nie mebel,
 

a pierścień herbowy (pochodzę ze szlachty), własnoręcznie wypiłowany przez mojego ojca w niewoli z łuski po pocisku... Ma dla mnie wartość większą niż ten autentyczny, złoty, z krwawnikiem...

moje wspomnienia
 

to zaczynam od mojej pasji książki;
podręcznik do historii dla panienek z pensji wzbudzjący ogólną radość z przedmowy ,podręcznik historii greki,książka Instytutu Propagandy Państwow-Twórczej -;Józef Piłsudski;,
Kronika Rodzinna spisana przez jedną z Lewandowskich rodzinny warszawskiej po pokolenie moich córek.
Srebna papierosnica z wpisami akowców mojego teścia.Kilkanaście przedmiotów użytkowych z porcelany,starych mebli wygodnych ale bardzo ciężkich
I tak w domu przeplata się wspólczesność z wspomnieniami.
Ale to wszystko nadaje klimat w naszym domu.
Załącznik 4862

Z wielkim pietyzmem przechowuje serwetki koronkowe robione przez ukochana moja Babunie ,zegar scienny bardzo stary podarowany przez Nia , pioro wieczne "Pelikan" ktore przynioslo m i szczescie na maturze,pierwsze niezgrabnie kreslone rysunki mojej wnusi.....
W holu mam stara poniemiecka maszyne do szycia a w zasadzie jej korpus - ktora symbolizuje miejsce urodzenia Mojego Ojca .- przysiolek o nazwie "Stara Maszyna" w jednej z podkrakowskich wsi
Mam bardzo duzo zdjec rodziny mojego meza / w drugim holu na scianach/ - z okresu I -szej Wojny Swiatowej a takze ,Pilusudzkiego,,Biskupa Sapiechy ,,Moscickiego ...
Pon iewaz Ojciec meza byl oficerem 3 Pulku Strzelcow Podhalanskich to i z tego okresu nie brakuje okolicznosciowych fotek - rowniez sa one
"powieszone" w holu obok babek meza w pieknych bogatych strojach mieszczanskich - bo z takiej warstwy spolecznej sie wywodzi rod mojego meza /nieskromnie powiem ze mam bardzo ladnie brzmiace rzadko wystepujace w Polsce nazwisko ktorego korzenie siegaja XIV w o czym informuje tablica pamiatkowa umieszczona na jednym z kosciolow .....

a wiecie co ja zrobilam?
 

Pofotografowalam wszystkie moje skarby tak zeby nastepne pokolenia wiedzialy co dla mojej rodziny i dla mnie jest wazne.

I zostawisz Asieńko spadobiercom fotografie,rozumiem?

A wartościowe przedmioty przeputasz za żywota ???:)
Nie powiem,że Ci odradzam...nie powiem...

Lila!!!
 

No wiesz ale pomysl..
Nieeee !! o tym nigdy nie pomyslalam kurcze.. Ale moje dzieci juz sie szykuje na te pamiatki.. po 4 generacjach ..
Wiecie tu ludzie nie przywiazuja uwagi to takich glupot. Babcia umiera i wszystko idzie pod mlot.. sprzedaja za grosze wszystko.. Ja tule i kocham kazdy przedmiot ktorego dotykala kochana osoba.. Wydaje mi ie ze jeszcze ta osoba pachnie..
Chyba jestem nienormalna:confused:

Nooo,to się szykują przedwcześnie...

Album z fotografiami, oprawiony w skórę własnoręcznie złowionego aligatora na Florydzie,też będzie pamiątką.:)

aligatory
 

to i u nas sa :confused:
Podchodza nieraz pod domy i.... czestuja sie jakims psem zy krolikiem..
Nieee.. zartuje !! Ale trzy godziny jazdy od nas TAK!!
Tu tylko kilka znaleziono w jeziorze.. Malych:rolleyes:

Niedlugo bedzie ich wiecej.. dzisiaj zanotowano temperature 129 Stopni F.. na sloncu a w cieniu 104. Bagatelka!!

Podoba mi się ten pomysł z fotografowaniem pamiątek.

Slowikowa ??
Przeciez Ty nam sie zywcem usmazysz - a propos czy nie mozecie miec normalnych stopni C tylko F ??
Pozdrawiam

Buniu...dobrze ,że zauważyłaś tę literkę F..

Ja już się bałam ,że Asia dzisiaj będzie grillowana...