Kto obchodzi 8 marca?
 

:) Kochani! Od kilku lat toczy się dyskusja nad sensem obchodzenia Dnia Kobiet między jego zwolennikami i przeciwnikami.Jestem ciekawa, jakie jest Wasze zdanie na ten temat.Czy w Waszych domach jest ono świętowane obecnie? Jakie macie wspomnienia, dotyczące jego obchodów w przeszłości? Zapraszam do dyskucji, jako że marzec wkrótce zapuka do naszych drzwi.Pozdrawiam.

8 marca-świętować?
 

:confused: Jestem jak najbardziej-za.Swiąt nigdy za dużo-uśmiechu,życzeń,kwiatów też.Są ludzie,którzy uważają 8 marca za przeżytek komunizmu, mają do tego prawo, ale większość z nas to przecież"produkt peerelowski">Kocham pierwsze tulipany, obowiązkowe czerwone, z kropelkami rosy na sztywnych płatkach i zawsze bardzo niecierpliwie czekałam na poranek w Dniu kobiet, gdyż tatus jako pierwszy przedstawiciel płci brzydkiej przynosił je mnie,siostrze i mamie.Pózniej dawali je chłopcy.I to było piekne.Mniej czule wspominam gozdziory dawane w pracy wraz z talonem na rajtki lub pończochy -za słynnym potwierdzeniem.A Wy?

Nika, przywołałaś wspomnienia...
Dla mnie to też sympatyczne święto, choć dyskusja trwa :)
Pamiętam męża, synów no i ...teścia jak przynosili symbolicznego tulipana. Dziś już tylko został mąż..(leniwiec ?)
bo synowie są daleko.
Tęsknie za takim gestem (kwiatuszkiem), niekoniecznie tylko od okazji do okazji...

Oj ja też miło wspominam ten dzień, chociaż było to święto dla panów, a nie dla nas, bo za upominki panowie domagali się rewanżu. Pamiętam jak w pracy składałyśmy się i robiłyśmy poczęstunek panom. Balanga była na całego o 12 godz kończyliśmy pracę i do godz 15 balowaliśmy.

Witajcie miłe, nie lubię pamiętać rajstop i goździków 8 marca, a chamstwa szefa już 9. Poza tym w 2001 r właśnie 8. umarła moja Mama. Reasumując Dzień Kobiet nie jest dla mnie świętem.

Pamiętam ogromne lizaki ofiarowane przez kolegów klasowych...potem obowiązkowe goździki i czekoladki..bo nasz dyrektor nie uznawał prezentów praktycznych w postaci rajstop czy pończoch i chwała mu za to...listę niestety trzeba było podpisać, by wszystko zgadzało sie księgowej...ale to drobnostka a gest miły.
Teraz mąż i synowie przynoszą mi żonkile bo wiedzą, że je kocham..i obowiazkowo coś słodkiego jakże zgubnego dla mojej figury, której zresztą i tak nie udało mi sie utrzymac na przyzwoitym poziomie....ale niestety tu sie odzywa mój słaby charakter.
Jestem jak najbardziej za!!!
Pozdrawiam gorąco i życzę Wam wszystkim mnóstwa dowodów miłości ,czułości , czy choćby pamięci.

Przez lata obchodzono Międzynarodowy Dzień Kobiet z pompą. Teraz niektórzy mężczyźni próbując się wyłgać od wręczania symbolicznego kwiatka, tłumaczą, że jest to święto wymyślone przez komunistów. Nic bardziej mylnego. Po raz pierwszy Dzień Kobiet obchodzono w kraju najczystszego kapitalizmu, Stanach Zjednoczonych. Amerykanki zaczęły świętować przed pierwszą wojną światową, w 1909 roku. Dwa lata później zwyczaj przywędrował do Europy, najpierw do Austrii i Danii, potem do Niemiec i Szwajcarii. Datę 8 marca przyjęto w 1922 r. ma pamiątkę fali marcowych strajków kobiecych w Sankt Petersburgu w 1917 r. W Polsce święto kobiet zostało zauważone dopiero po II wojnie, pasowało do socjalistycznej propagandy. W zakładach pracy były życzenia i prezenty - rajstopy, mydełko albo kawa - i obowiązkowo samotny tulipan - którego każda pracownica musiała obowiązkowo pokwitować. Centralne obchody święta kobiet zniknęły w 1993 roku, kiedy definitywnie zniosła je premier Hanna Suchocka. Dziś 8 marca świętują najchętniej przedszkolaki, przygotowując dla swoich wychowawczyń i mam - piękne laurki. Z sympatią o Dniu Kobiet wypowiadają się młode dziewczęta, przepraszam, kobiety - do lat 25, które w przeprowadzonych badaniach aż w 90% były "za kwiatkiem dla Ewy". Nieco starsze panie odnoszą się do tego święta nieco bardziej sceptycznie, opowiadając się za Dniem Kobiet w 46%. Bardziej zainteresowane są zrównaniem swoich zarobków z mężczyznami, gdyż w wielu zakładach pracy kobiety zatrudnione na tych samych stanowiskach i wykonujące tę samą pracę otrzymują z reguły niższe uposażenia.

Ciekawe,czy zbiorą głos nasi seniorzy-jak umilają swym kobietom ten dzień obecnie?Czy przekazali synom tę miłą dla nas tradycję? A może czas wnusiom o tym opowiedzieć?Czuję,że w tym roku Tar-ninka będzie miała mnóstwo roboty i wybierze dla nas śliczne laurki z kwiatuszkami.

A tak bardziej od siebie, to bardzo mile wspominam Dzień Kobiet sprzed lat. Wracałam z pracy z całym naręczem kwiatów, bo większość pracowników to byli mężczyźni. Zakład był duży, a ja młoda i "piękna":) więc każdy biegł z bukietem. Natomiast dyrekcja też stawała na wysokości zadania i robiła wielkie przyjęcie. Nawet tańce się czasem zdarzały i było naprawdę sympatycznie. Po 93 roku też nie było najgorzej,
mam do tej pory kilka kompletów pościeli, bo mój kolejny szef podchodził do życia w sposób bardzo praktyczny :) Przyjątka też były, ale już dużo skromniejsze. Reasumując, jestem jak najbardziej za..... a nawet trochę przeciw, jak mówi nasz były Prezydent.

Jestem za
 

ŻyczliwościZałącznik 95i serdecznościZałącznik 95nigdy za wieleZałącznik 95pod warunkiem,Załącznik 95, że szczereZałącznik 95i nie wymuszoneZałącznik 95

Nie przepadam
 

Prywatnie może być, ale nie musi, w pracy - nie, bo powoduje niepotrzebne zamieszanie. W tym dniu mogę udawać nawet wielbłąda, w pozostałe - oczekuję kultury i normalnego traktowania, na co dzień, nie od święta. Ponadto ktoś trafnie zauważył, że 8 marca to właściwie święto facetów i coś w tym jest. Ostatni szef uczynił z tego dnia św. "koedukacyjne", wszyscy dostali kubki do kawy z nadrukowanym swoim imieniem. Sympatyczne to było i bez wypominania płci.

A ja tradycyjnie co roku kupuję żonie goździka i rajstopy. A co!!!:D :cool:

I tak trzymaj :)

Jolitko,popieram.Mam wrażenie-myślę tu o domowym świętowaniu, ze wszystko zależy od tego jakie tradycje panują w danej rodzinie.A to główne zadanie pani domu.Jeśli od małego przyzwyczimy domowników, że warto świętować różne Dni, nie tylko urodziny czy imieniny, to potem procentuje.

Zawsze obchodzę 8 marca. Kupuję żonie kwiaty i zazwyczaj idziemy gdzieś na kolację. W szarej codzienności każda okazja, która powoduje, że czujemy się lepiej, bardziej dowartościowani ma duże znaczenie .

Witam :)

Ja też jestem za. Bardzo lubię wszelkiego rodzaju serdeczności, a tych okazji nie jest za wiele. Mąż zawsze pamiętał o tym dniu, nawet córka od małego zawsze coś od niego dostawała, nie przywiązuję wagi do rodzaju prezentu ale do faktu, że ktoś o mnie pamieta. Syn kontynuuje te tradycje, chociaż teraz zwiększyła mu się liczba kobiet, ale myślę że sobie poradzi. Chociaż nieraz w pracy w tym dniu były różne komiczne sytuacje ale było miło. Teraz już tego nie ma... ale pozostały wspomnienia.

Pozdrawiam :)

I ja dołączam sie do zwolenników tego święta. Mimo wszystko, mimo tych wspomnień z goździkami i rajstopami, zawsze jakoś ciepło koło serduszka sie robi, gdy sie słyszy tyle życzeń od wszystkich dookoła. Jest mi wtedy miło, że jestem kobietą, matką, koleżanką, sąsiadką . Dzień pełen uśmiechów i miłych słów - niby dzień jak co dzień - ale taki radosny. Może dlatego, że i wiosna już pachnie?:) :) ;)

Ja obchodze 8 marca, bo mam urodziny!!!!!

Oj lubie ,lubie i to bardzo . Moja córcia tyż lubi i to bardzo Pozdrawiam Grażyna

Ludzieeee
jeszcze tylko 60 dni i trzeba będzie rozstrzygać ten dylemat.