Temat zboczył na tory bezsenności, która jest co prawda jednym z objawów ale z pewnością nie jedynym stanu depresji. (choroby)

Nie wiem czy nie głównym.
Na pewno dokuczliwym, Tadeuszu!
Nie wie ten, kto do 4 - 5 rano nie snuł się po domu..
Nie włączał tv na obraz kontrolny...:D itd. itd
Treść książki nie dociera, zresztą zmęczenie nie daje czytać. Ciepłe mleko wypite....
Ech, już szósta rano... nie warto się męczyć.
Wstanę, ale czym się zająć......

Aluniu, z tego co ja wiem. Człowiekowi w depresji nic się nie chce, nic go nie interesuje. Nie interesują go dzieci nawet te małe potrzebujące opieki, nie chcą jeść, nie dbają o higienę. Wzrok u nich jest po prostu pusty, obojętny. Powiedzieć takiemu człowiekowi "świat się wali, dom się wali" wykaże całkowitą obojętność. Po bezsennych nocach można normalnie żyć i prosperować, co prawda na zwolnionych obrotach ale jednak da się.

To prawda. Może mylę depresję z tzw. okresowym obniżeniem nastroju czyli dołem

Oczywiście ten "dół" może być początkiem, sygnałem o nadchodzącej depresji.

Może wypowie się na ten temat założycielka wątku ?
 

Zauważcie, że napisałam o sobie, że mam stres permanentny, a ten niejako automatycznie włącza mechanizmy obronne, czyli jest budujący. Ale nie jest tak wesoło, gdyż zależy to od psychiki danego człowieka.A ja jestem słaba psychicznie.
Zdana w tej chwili tylko na siebie...I mam nieciekawą sytuację rodzinną, która udziela się mnie "przy okazji".
Spanie/zasypianie to pikuś w porównaniu z tym, co siedzi w człowieku i zżera od środka...Próbuję odciąć się od sytuacji, ale nie jest to takie proste w wykonaniu.
Stres może minąć, gorzej z tą depresją, ktora doprowadza często do nieracjonalnych zachowań.

destiny-Basiu
Udaj się do poradni psychologicznej, tam powinni pomóc. Tu może nie za bardzo opisuj co się z Tobą dzieje. Może być wykorzystane w inny sposób. Powodzenia.

Jestem zaskoczona mile tak wieloma komentarzami. Dziękuję. Nie mam teraz możliwości spokojnie poczytać. Na pewno odezwę się dziś lub jutro wieczorem.

Problem w tym...
 

...drogi Tadeuszu, że ja już kiedyś /drzewiej/ przerabiałam co nieco w takich poradniach.
Na dzień dzisiejszy radzę sobie sama, gdyż mam złe doświadczenia w tym względzie, a leczenie u dobrego psychiatry i psychologa to owszem, jest potrzebne, ale komuś z mojej rodziny.
Bo jak tu rozumieć lekarzy, którzy traktują Cię jak intruza ?
Czy też zalecają prywatne wizyty, w prywatnych gabinetach ?
Czy też sami nie czują się na siłach, aby podjąć terapię z pacjentem ?
I w końcu, to też z doświadczenia - spotkałam się z psychiatrą, który miał takie odchyły, że o mało co nie uwierzyłabym, że jestem córką szatana.

No ładne kwiatki....:mad:

może być wykorzystane w inny sposób? a jaki?

zwróćcie uwagę na stan przygnębienia trwający ponad trzy m-c to nie musi być (depresja) ale w kierunku niej idzie.
Organizm nie zawsze daje sobie radę sam i trzeba mu pomóc.

stres rozładować można:
pływanie
praca fizyczna
yoga
wszelkie ćwiczenia
stres kumuluje się w mięśniach tworząc napięcia powodując słaby przepływ krwi przez co mięśnie są niedotlenione i organizm też.
długotrwały stres prowadzi do zaburzeń więc warto umieć go rozładowywać.

Parę forumowiczów/ek już o tym się przekonało. Przez pewne grono osóbek zostałem odpowiednio potraktowany gdy prawie od początku piszę, że jestem trzeźwym alkoholikiem. Komentarze bywają czasem dotkliwe. O innych nie będę pisał bo i po co, o sobie mogę.

hmm powiem jedno: gdy ktoś wiedząc o tym komentuje dotkliwie dla Ciebie ten fakt to jest to dla mnie czyste sk.......stwo ale też wiadomo co za człowiek.

Wiadomo,niestety..:)
Tak i cóż zrobić?

Trudno się nie zgodzić!
Choć o tym nigdy nie napisałam, mam wiele szacunku dla postawy i osiągnięcia Tadeusza.
On najlepiej wie jak trudna to była droga ( i ta sprzed punktu 0, zapewne też)

Tamte czasy chluby mi nie przynoszą, lecz nie byłem najgorszym sk..m

Nawet w Szanownej Radzie Starszych nie brakuje idiotów. :mad:

Miłe forumowiczki ja tylko odpowiedziałem na pytanie artfilki

i ostrzegam przed nadmierną wylewnością o sobie i swojej rodzinie. W dziale o uzależnieniach staram się wspomóc i pokierować na drogę ku trzeźwości osoby pytające. Nie żałuję tego co o sobie napisałem. Czasem nachodzą mnie wątpliwości ale kto ich nie ma?

Pisałam, że pracuję w oddziale dziennym psychoterapeutycznym. Dla jasności rozmowy dodam, że jestem praktykującym i pomagającym psychologiem od ukończenia studiów i psychoterapeutką od 20 lat. Ciekawa jestem co zmoblizowaloby seniora do skorzystania z pomocy psychoterapeuty. Bo bezsenność nie, dołek nie, stres nie, kłopoty rodzinne nie. To co?