Jacy jesteśmy naprawdę ? Jak widzisz siebie?
 

Jacy jesteśmy naprawdę? :)
Czy lubimy siebie i co lubimy najbardziej. Czego oczekujemy od siebie i najbliższych. A może chcesz coś zmienić- napisz.

Napisz o swoich marzeniach, co byście zmienili, gdzie pojechali i najchetniej bywali.

Czy potrafimy bawić się jak dawniej, czy perpektywa ciepłych kapci, wygodnego fotela i TV nie przeraża Cię...:rolleyes:

Ja swoje życie podzieliłam na dwa. To przed i to po. Dzisiaj wiem, że należy cenić kazdy dzień, który dano mi w prezencie. Dużo zmieniam wokół siebie. Jestem bardziej radosna i uśmiecham się do ludzi. Jestem bardzo nieufna. Kocham ludzi, kwiaty i nastrojową muzykę...Unikam konmfliktów i zwad. Nie należę do ludzi wojowniczych choć cały czas walczę...Walcze o siebie, dzieci szczęście.



Jestem bardzo zadowolona, przynajmniej z tego, że potrafie poruszać się w necie. Przy pomocy takich ludzi jak na tym poprtalu, dzieki przyjaźni i znajomoch, można osiągnąć wiele. To juz wiem.
Pozdrawiam i życzę miłego dnia.

To trudne pytanie Basiulwico. Swoje pragnienia (jak zresztą przez całe życie) trzeba redukować do możliwości zdrowotnych,finansowych itp. Najważniejsze to dbać o pogodę ducha i uśmiech najbliższych. Nauczyć się cieszyć z tego co się ma (jak się nie ma tego co się lubi to się lubi co się ma). Ja staram się być zawsze pogodna (jak mi smutno chowam się w kąt) i z tzw.frontem do ludzi.Masz rację nasze,seniorów, życie dzieli się przeważnie na przed i po.Ale przecież ciągle uczymy się jak żyć,jak przystosować do nocy warunków i usmiechać się. Dodam jeszcze,że myślę - właściwie życie każdego człowieka ma jakieś "przed " i jakieś "po".Pozdrawiam cieplutko.:) ;)

Basiulwico!
 

Zadałaś sporo ciekawych pytań, może zbyt wiele na raz. Trudno o obiektywną ocenę samego siebie...wiadomo.Poza tym jestem zwolenniczką teorii-nie słowa lecz czyny świadczą o nas.
Na pewno nie jestem fotelowcem w ciepłych kapciach, wciąż drzemie we mnie pasja poznawania życia i ludzi.Bardzo jestem jednak związana z domowym ogniskiem.Marzę o podróży do słonecznej Toskanii i na Sardynię.Chciałabym dożyć chwili,gdy wezmę w ramiona wnuczkę.Na co dzień staram się cieszyć każdym drobiazgiem.Pozdrawiam.

Hm, trudne, zastanawiające pytanie, kiedyś przywiązywalam wagę do drobiazgów, byłam chyba zbyt wymagająca w stosunku do siebie i najblizszych, często martwiłam się na zapas. Dzisiaj jestem pełna radości, nie zwracam uwagi na głupstwa, nie przejmuję się tym na co nie mam wpływu, widzę urodę życia na codzień, marzę wciąż o podróżach, cieszę się ze jestem na seniorku /przypadek/ i poznaję w realu takich wspanialych ludzi od których tutaj wiele się nauczyłam, A wogóle staram się być szczęśliwa na codzień MIMO WSZYSTKO

Naprawdę jaki jestem nie wiem sam ?
 

Jej Portret
Słowa: J. Kofta, Muzyka: W. Nohorny

Naprawdę jaka jesteś nie wie nikt
Bo tego nie wiesz nawet sama Ty
W tańczących wokół szarych lustrach dni
Rozbłyska Twój złoty śmiech
Przerwany w pół czuły gest
W pamięci składam wciąż
Pasjans z samych serc

Naprawdę jaka jesteś nie wie nikt
To prawda nie potrzebna wcale mi
Gdy nie po drodze będzie razem iść
Uniosę Twój zapach snu
Rysunek ust, barwę słów
Niedokończony, jasny portret Twój

Uniosę go ocalę wszędzie
Czy będziesz przy mnie, czy nie będziesz
Talizman mój, zamyśleń nagłych Twych i rzęs
Obdarowany Tobą miła
Gdy powiesz do mnie kiedyś: wybacz
Przez życie pójdę oglądając się wstecz

Wokaliza

Uniosę go ocalę wszędzie..

Naprawdę jaka jesteś nie wie nikt
To prawda nie potrzebna wcale mi
Gdy nie po drodze będzie razem iść
Uniosę Twój zapach snu
Rysunek ust, barwę słów
Niedokończony, jasny portret Twój



http://www.youtube.com/watch?v=pcwpwhPkUsE

Ja jestem osoba, ktora mozna okreslic "easy going". Staram sie bezstresowo realizowac swoje zapotrzebowania. Nie ograniczam sie w niczym co sprawia mi przyjemnosc. Od dziecka lubialam turystyke i poznawanie nowych ludzi. Uwielbiam wielkie metropolie, gdzie jest wiele do zobaczenia i przezycia. Niezbyt dobrze czuje sie na wsi. To co innych wycisza mnie raczej meczy. W kompletnej ciszy zaczyna "dzwonic mi w uszach". Ale potrafie leniuchowac i nic nie robic. Wtedy nawet obiad potrafie zamowic przez telefon.
Patrzac na siebie z boku moge powiedziec, ze lubie siebie i nie mam sobie zbyt wiele do zarzucenia. Z wad najbardziej dokucza mi latwowiernosc, niecierpliwosc i brak tzw. zyciowej dyplomacji. Z zalet? Olala... same zalety...

Mavronka ? Same zalety? No...no...gratuluję. Chciałabym z taką osobą wypić dobrą kawę w jakiejś metropolii. I do tego "easy going". To chyba dobra filozofia życiowa. :) Ja jestem typem ascetki - nader surowa dla siebie i własnych potrzeb. Więc naturalnie, przydałby się ktoś... na kawę, z takim świetnym charakterem :)

Hmmm... ja ?? Uwielbiam zwiedzac nowe miejsca ale nie cierpie podrozy. Samo podrozowanie, samolot, hotele, walizki etc.. psuja mi nawet najpiekniejsze wakacje. Dlatego jak juz gdzies jade to chcialabym tam posiedziec co najmniej miesiac..

Urodzona w duzym miescie.. czuje sie w nim jak ryba w wodzie ale.. uwielbiam przyrode wiec musze mieszkac otoczona drzewami , ogrodem.. zwierzetami..

Moje serce latwo podbic czyms pieknym .

Moj maz jak widzi ze jestem zdenerwowana, nastawia mi plyte z jakas cudowna muzyka i.. zawsze to funkcjonuje..

Nieraz siebie lubie a nieraz nie.. Tak jak wszyscy chyba??

Mavronka !
 

"Ja jestem osoba, ktora mozna okreslic "easy going". "
To Ty jesteś, Mavronka, taka "2+1", taka "easy come,easy go" ?
http://www.youtube.com/watch?v=t6uHOzzqRZA

2+1 w utworze "Latwo Przyszlo, Latwo Poszlo" i w tym okresie (1980) bardziej przypomina "ABBE" niz Mavronke, ale reszta sie zgadza.

Oj Kazimierzu ja dzieki tobie i twojemu linkowi znalazlam cos czego szukalam na daremnie przez lata cale.. i z czym kiedys w zyciu bylam zwiazana !!! Yuhoooooo!!!:)
Dzieki

Jolu, Twoja dewiza życiowa bardzo mi odpowiada, co najważniejsze, sprawdza się w moim życiu. Pozdrawiam!

Witam wszystkich bardzo serdecznie i cieszą mnie Wasze wypowiedzi.
Oczywiscie, zgadzam się J.Kofta, że tak naprawdę jacy jesteśmy nie wie nikt.
Czas zrobił swoje, nauczył nas jak sposrzegać świat i jak słuchać ludzi...
Czy aby wszystko wyglada jak kryształowa karafka?

Moją wadą jest to, że potrafię zaufać ludziom...stworzyłam koło siebie niewidzialny kokon i nie wiem jak mam się z niego wydostać.

Mam mnóstwo znajomych, potrafię się śmiać i żartować ale nie umiem łapać zycia na goraco... dużo tracę wiem.
Nigdy nie wracam do przeszłości ale mimo woli pamiętam to co było złe...i to siedzi we mnie w środku...

Jak widzę siebie?
Trudne pytanie. Przebojowa. Tyle trudności pokonałam. Ale mało zaradna. Tak dużo dałam sobie zabrać. Nie tylko rzeczy materialnych. Sprzeczność? Chyba jestem zaprzeczeniem samej siebie.
Tak bardzo chciałabym mieć powtórkę z życia.

Trudno ocenić siebie ,ale bardzo się zmieniłam ,sama to widzę i czuję ,nigdy nie wyobrażałam sobie ,że będę żyć w zaciszu ,tylko z małżonkiem , a jak będzie do końca ,ale to dopiero pokarze czas .Pozdrawiam.

[Tak bardzo chciałabym mieć powtórkę z życia.[/quote]
A ja już niczego nie chciałabym powtarzać, chociaż wszystko było wyborne...no, przesadziłam, było do zniesienia ;)

A ja siebie nie lubię. Chciała bym być osobą o średnim wzroście, średniej tuszy i mieć pełną chatę radosnych dzieciaków. Całe życie o coś musiałam walczyć, rozpychać się łokciami. Już mi się nie chce. Jestem duża pod każdym względem i jest mi smutno bardzo często. Doły mnie prześladują. Zazdroszczę Wam optymizmu i radosnej duszy. Ale to już jest przecież z górki.

babciu Iwo, z jakiej górki.... Teraz powinniśmy żyć pełną piersią...i cieszyć się każdym szczęściem...

Życie zaczyna się po 50- tce...a więć ja układam je po nowemu choć nie idzie mi to łatwo...

Miłego wieczorku....pozdrawiam wszystkich.