Założyłeś temat,który jak dla mnie może być wędrówką w czasie..
Bo wiesz,wydaje mi się ,że dopiero co weszłam na scenę i zagrałam parę ról,raczej średnio...a tu już czas ...na kurtynę.I nic nie da się poprawić,bo grało się bez próby generalnej..
Ale tego zrozumieć nie możesz,bo życie przed Tobą ,jak piętrowy tort o różnych smakach i czasu do zjedzenia jest dużo..
A czytając Twój opis szkoły i inne opisy też,to tak myślę iż Stwórca wie co robi,że starszym ludziom nie podobają się nowe porządki.Bo za nic nie chciałabym być młoda i uczyć się w takiej szkole,choć moja wydawała mi się być wtedy obozem pracy..
Przede wszystkim - konieczny fartuch szkolny.Szkaradzieństwo z podszewki,które z najpiękniejszej dziewczynki ,robiło chorowite dziecko ze slumsów,rzucając siny blask na rumianą buźkę.
Ja chodziłam wyłącznie w czarnym krzyżaczku,z plisowanymi falbankami,aby szpanwać ładnymi sweterkami - granatowymi oczywiście..No i tarcza,obowiązkowo przyszyta,czerwona ,licealna,której moc przytwierdzenia do rękawa ,była sprawdzana przez dyżurującego pedagoga ,z marsem na dostojnym obliczu.
No i kapcie.Koniecznie.Uczeń mógł zemdleć na progu szkoły,ale bez kapci nie miał prawa przekroczyć jej świętych progów..
A w tym wszystkim ,byliśmy gromadą durnych i złośliwych pawianów,które w wyrafinowany sposób znęcały się nad co poczciwszymi ,o gołębim sercu - nosicielami zbiorników z olejem wiedzy,lanym do głów tępych i upartych.
U nas była Rosjanka -Nadjeżdża,przekochana kobieta.Tylko aby jej całkiem nie było przykro,uczyliśmy się niecierpianego języka,domalowując w książce do literatury,wąsy ,brody i okulary ,różnym tam Gogolom..Puszkinom i Jesieninom.
Ale potrafiła nauczyć,bo kochaliśmy ją..
Geografii też nauczyliśmy się świetnie,bo baliśmy się oprawcy - geografa..Śmiertelna cisza panowała na jego lekcjach,a on ?
Inną razą o tym...