[gratka]

Świętują Podkarpatki. Idą w procesji Bożego Ciała zapewne.
Ani wiersza, ani ludzi.
Witaj Elu!
Przedstawię mało znany wiersz Wisławy Szymborskiej.

Klucz
Był klucz i nagle nie ma klucza.
Jak dostaniemy się do domu?
Może ktoœ znajdzie klucz zgubiony,
Obejrzy go – i cóż mu po nim?
Idzie i w ręce go podrzuca
jak bryłkę żelaznego złomu.

Z miłoœcią, jaką mam dla ciebie,
Gdyby to samo się zdarzyło,
nie tylko nam: całemu œwiatu
ubyłaby ta jedna miłośœć.
Na obcej podniesiona ręce
żadnego domu nie otworzy
i będzie formą, niczym więcej,
i niechaj rdza się nad nią sroży.

Nie z kart, nie z gwiazd,
nie z krzyku pawia
Taki horoskop się ustawia.