Miałam napisać o muzułmańskiej modlitwie... ale zajrzałam pod link wskazany przez B.Sz.
Wydawanie za mąż nieletnich dziewczynek jest sprzeczne z nauką Proroka. Opieram się na artykule Emile Dermenghem, zachodniej uczonej, opublikowanym w dość poważnej książce; żeby nie było iż podpieram się muzułmańskim gadaniem.
Nie ulega wątpliwości, że Muhammad (oprócz stworzenia ludzkiego systemu prawnego, zakazu lichwy, nakazu i uporządkowania prawno-religijnego filantropi, połączenia rozproszonych, koczowniczych klanów w zjednoczony naród arabski z jednym Bogiem, Księgą i religią) zmienił także los kobiety w Arabii swojej epoki.
- Kobieta przestała być rzeczą, własnością mężczyzny, mniej cenną od wielbłąda czy innej wartości.
- Zakazał dzieciobójstwa. Był zwyczaj plemienny zakopywania żywcem nowo narodzonych dziewczynek i zabijania dzieci w obawie przed biedą.
- Ustanowił prawo kobiet do dziedziczenia połowy udziału.
- Ogłosił, że pary małżeńskie mają wobec siebie równe prawa i obowiązki.
- Kobiety powinny mieć prawo do zdobywania wykształcenia.
- Ograniczył do czterech liczbę legalnych żon jednego mężczyzny (i sam do tego prawa się nie zastosował, gorliwi wyznawcy mówią o przyczynach politycznych).
- Poligamia była dozwolona pod warunkiem doskonałej uczciwości męża wobec wszystkich małżonek.
- Córek nie wolno było wydawać za mąż bez ich zgody, co wykluczało prawo „dżabr” - małżeństwa nieletnich. Muhammad zaręczył się z Aiszą, gdy ta miała sześć lat. Małżeństwo zostało zawarte i skonsumowane po osiągnięciu przez nią kobiecej dojrzałości.
- Potępił jednostronny rozwód - „Nad wszystko, co stworzył, Bóg przedkłada przedkłada wyzwalanie niewolników, a niczego nienawidzi bardziej niż rozwodu”. Co prawda powyższe nie znajduje się w Koranie, a w mało pamiętanym i przestrzeganym jak widać z powyższego, hadisie.
Tak było w VII wieku naszej ery. Jak zmieniła się religia i nauki Proroka przez trzynaście wieków? Hm... podział, który najbardziej mnie przeraża: islam i islamizm. Boję się wszystkich, nie tylko religijnych, fanatyzmów i fundamentalizmów.
Winna jestem także wyjaśnienie etnicznego zwyczaju rozdzielania kobiet i mężczyzn mieszkających w tym samym domu. Zwyczaj nie wywodzi się z islamu. Zapoczątkowała go dynastia Omajjadów (14 kalifów arabskich 661-750), w Damaszku, intelektualnej stolicy Wschodu. Rozpustni mężczyźni utrzymywali w pałacach tancerki, dla nich i dla służby urządzili żeńska część pomieszczeń mieszkalnych. Chyba nie muszę tłumaczyć dlaczego. Kalif zachowywał się podobnie, często pił i mówiąc delikatnie, rozpustny był. Aby ukryć swój styl życia, nie eksponować rozrywek erotycznych, odseparował od siebie kobiety i dzieci.
Muhammad zmarł w 632 w Medynie. Po jego śmierci czterech pierwszych kalifów starannie próbowało zamazać wizję i nauczanie. Ponoć za życia Prorok był przeciwny Omajjadom wywodzącym się z plemienia Kurajszytów... ponoć, bo nie mam pewności. Trafiłam na takową informację, nie wiem czy prawdziwą, bo inne (np. podawane w encyklopediach) są dla dynastii bardzo pochlebne. Mówią o rozkwicie gospodarczym, politycznym i kulturalnym państwa, reformach gospodarczych, zorganizowanej armii, ekspansywnej polityce i licznych podbojach. No ale Prorok nie mógł już o tym wiedzieć.
PS - Mar-Basiu,
nie odwracaj stu kg Calineczki do góry łapami... przecież cichutko siedziałam jak ta myszka. A Ty... lustereczkiem po oczach.
Wiadomo, że ostatek na dyskusję o islamie się załapie. Nie wydoli milczeć długo... a teraz mówisz, że to moja wina... heh! wina może moja, ale załuga Twoja. Ty rozpoczęłaś rozmowę wyciągając mnie z mistycyzmów i odwodząc od katarów, że o Sai Babie nie wspomnę.
