Samotność powoduje, że mamy trochę więcej czasu do stracenia niż inni. Próbujemy go wypełnić, zabić, staramy się być zajęci, ale i tak mamy go więcej. To przez tę nadwyżkę wolnego - pustego? - czasu odczuwamy samotność.
Wszystkim samotnym i samotnikom chciałbym zaproponować pewną zabawą, może ktoś zechce podzielić się opinią, albo doświadczeniem.
Zabawa wykorzystuje tę nadwyżkę czasu, nic ponad to.
Może wydać się banalna, dziecinna, ale czyż nie jest powszechne sądzić, że na starość dziecinniejemy.
Jeśli już, to róbmy to z głową i celowo. Jak przystało na dojrzałych i dorosłych ludzi.
Gra jest prosta - trzeba narysować mapę "stumilowego lasu".
A zarazem mapę skarbów, czyli drogę do własnego szczęścia.
Szczegóły zabawy opisałem na blogu -
tutaj jest link - bo na forum byłoby za dużo pisania.
Kto chciałby, zapraszam do zabawy.
Robimy to tylko dla siebie, ze sobą i nikomu nie trzeba się chwalić. Nikt nie będzie oceniał.
Nic nie stracimy, co najwyżej zapełnimy czas, na moment wyłączając telewizor...
Ale, gdyby, to chętnie wysłucham uwag i doświadczeń.