[Irenna]

niebo przysypia we wrześniu,
błękit szarzeje i smutnieje,
mgły snują się nad ziemią,
a mnie dogania jesień...

trawy skrzą się od rosy,
kropelki drżą na łodygach,
wpadają w dłoń niczym diamenty
lśniące w słonecznych promykach...

w trawie przykucnęły
dwa grzybki bliźniacze,
grzeją się w jesiennym słońcu
i marzą o lecie...

piękny jesteś wrześniu
w swej krasie i dojrzałości,
jednak tęsknić będę za latem,
za jego nieprzewidywalnością...