Polo... nie nie tak... Nowy sezon czas zacząć! Ale ja inaczej, literacko... Przeczytałam właśnie dobrą książkę
Na Podlasie ode mnie niezbyt daleko, bywałam nie jeden raz, zwiedzałam, oglądałam, ale nigdy tak, jak w tej książce. To nie jest sprawozdanie z religijnych pielgrzymek, to jest gawęda o ludziach, miejscach, czasie. Jedzie sobie gość na rowerze, spotyka ciekawych ludzi, zwiedza urokliwe miejsca - trochę legend, trochę historii, trochę prawd oczywistych i nie całkiem... Ale jak o tym pisze! Poczytajcie:
"Jadę do Knoryd zobaczyć to, co zostało. Tymczasem droga zaczyna się plątać. Nie potrafię tego opisać. Czasem jest tak, że droga sama niesie. Czasem jest jednak tak, jakby droga wcale nie chciała, aby nią jechać."
Też czasem mam takie odczucia.
Niekiedy rower się zmęczy: "Siedziałem i myślałem. Ach, jak dobrze się odpoczywało w tym miejscu. Pod dębami na brzegu rzeki. Jak jest rzeka i jak jest drzewo, to można siedzieć godzinami. Święte Miejsce."