Dobroć, dobrocią dobrotliwa
Ciągle jej szukamy,
gdzież ona się ukrywa?
Znalazłam ją i wiecie
gdzie mieszka?
- wśród zwykłych ludzi.
Trzeba ją tylko z marazmu obudzić.
Dać jej do ręki bochenek chleba
Niech go rozdaje,
tam gdzie go potrzeba.
Do tego dodać dzban
źródlanej wody.
Dla ust spragnionych
i dla ochłody.
Wstąpcie przyjaciele
do jej orszaku.
Podajcie sobie serdecznie dłonie
Niech miłość
i pokój na świat cały zapłonie.
Dobroć miłością dobrotliwa
Niech wszystkich ludzi
do siebie przyzywa.
Dobranoc