Mieszkałam jeden rok w Poznaniu. Uczyłam w szkole na Jeżycach, mieszkałam na Łazarzu. Najbardziej pamiętam,że bardzo mi się podobała sieciówka tramwajowa na wszystkie linie. Na ulicy Głogowskiej wsiadałam w pierwszy tramwaj jaki nadjechał i jechałam do miejsca, które było zgodne z moim kierunkiem. Potem drugi, choć 2 przystanki, no i trzeci.Przemieszczałam się błyskawicznie.Wracałam zaś z pracy zawsze pieszo. Nigdy nie opuściłam wejścia do palmiarni, pooglądać rybki, pooddychać ciepłym, wilgotnym powietrzem. Miałam wtedy najdłuższe wakacje, bo rok szkolny trzeba było skrócić, gdyż szkoła przekształcała się w noclegownię dla gości targowych. Mieszkając w Poznaniu zaliczyłam najwięcej spektakli operowych i operetkowych. No i szparagi. Na Łazarskim bazarze były świeżutkie, w zupełnie przyzwoitej cenie. Jeszcze koziołki na ratuszu, przepyszne podłużne kajzerki, targi i to wszystko co pamiętam z tego roku w Poznaniu.
|