[wolterka]

Nie rozpieszcza i nie głaszcze,
niespodzianek nie żałuje.
Często pędzi nas w lwa paszczę,
wciąż doświadcza i strofuje.

Kłody rzuca wprost pod nogi,
zmusza nas do ciągłej walki.
Łzy wyciska smutku, trwogi,
i nie przypomina bajki.

Bywa też, nie raz nie dwa,
wynagrodzi nas sowicie.
Radość i nadzieję da,
takie jest przewrotne życie.

/z netu/