Nigdy nie byłam na tych terenach,
które pokazuje Lila i chętnie oglądam.
Przykro także przyznać, że nie zwiedziłam dotąd Zamku
Książąt pomorskich w Szczecinie, bo zawsze coś, bo się spieszę i muszę szybko wracać, ale to trzeba nadrobić.
Cytat:
Początki szczecińskiego zamku książąt pomorskich sięgają XII wieku. Przypuszczalnie wzniósł go pierwszy władca Pomorza Zachodniego Warcisław. Na przełomie XII i XIII wieku do Szczecina swą siedzibę przeniósł z Kamienia Bogusław II, wnuk Mieszka III Starego, a rozbudowę drewnianego jeszcze wówczas dworu rozpoczął jego syn Barnim I, który w 1237 lokował miasto na prawie lubeckim i 16 lat później przyznał mu magdeburskie prawa miejskie. Prawdopodobnie w 1283 Szczecin lokacyjny uzyskał stopniowo budowane fortyfikacje. W roku 1345 próba wybudowania przez Barnima III nowego, murowanego dworu wywołała burzliwe protesty mieszczan, obawiających się utraty samodzielności ich miasta. Książęcy robotnicy zostali rozpędzeni, a częściowo wzniesione mury zburzone. W wyniku zawartej ugody, w której pośredniczyli: biskup kamieński Jan oraz książę wołogoski Bogusław, rada miejska zobowiązana została do rychłej odbudowy zniszczonego wcześniej przez podburzonych mieszczan gmachu. Obok niego wkrótce powstała kaplica św. Ottona, w przyszłości powiększona i podniesiona do rangi kolegiaty.
|