[kryba]

Kwiecień - (Julian Tuwim)

O, świecie! O, dniu promienny!
Jak w trawie, chodzę w wiośnie!
Zielony krawat wiosenny
Łodygą z serca rośnie.

Mój długi cień na asfalcie
Pławi się w złotych promieniach,
Znów chodzę w rozpiętym palcie
I trzymam ręce w kieszeniach.

Chodzę życzliwy, łaskawy,
Z czerwonym goździkiem w klapie,
Przed szybą każdej wystawy
Przystaję jak miejscy gapie.

Przyglądam się byle czemu
Z radością niewysłowioną,
Dziękuję słońcu ciepłemu
I wiewom, co wonnie wioną.

Kiwa się głowa szczęśliwa,
O goździk nosem potrąca
I mucha wiosny zażywa
Beztroska, promieniejąca...

Kwiecień kołuje mi w głowie,
Świat ze mną kołuje cały!
Idź, palnij za moje zdrowie
Kielich siarczystej gorzały!
«🌷»
Tak, to już wiosna kochana, już wiosna..skrada się w myślach,
rozkoszach, mąci w głowach i wichrzy we włosach...
i w zalotnych spojrzeniach przechodniów i w uśmiechu,
co gości na twarzy; jest w marzeniach i naszych umysłach
o tym, co się tej wiosny przydarzy.
Każda pora roku jest pełna radości,
lecz wiosna bywa ostoją w miłości..