Jestem świeżo po pierwszych warsztatach.Chcę na gorąco podzielić się pierwszymi wrażeniami.
Temat zajęć: W drodze do dzikiego serca mego syna.Ogólnie rzecz biorąc chodziło o nasze najogólniejsze relacje z potomkami płci męskiej.
Grupa 12 kobiet w różnym wieku /jedna z pań była mi wiekowo równa/najmłodsza- mama 1/2 rocznego synka.W ciągu 3 godzinnego spotkania kazda z nas starała się w wielkim skrócie powiedzieć cos o relacjach ze swoimi synami i o zaburzeniach tychże.A nasza "przewodniczka" ograniczyła się do spisywania naszych oczekiwań,
i tego jak postrzegamy mężczyzn,jacy są,i jakimi chciałybyśmy by byli.Zastrzegam się że to mój pierwszy udział w życiu w tego typu warsztatach
i nie ukrywam że trochę inaczej je sobie wyobrażałam.W gruncie rzeczy nie dowiedziałam się niczego nowego o "dzikim sercu mojego syna"
a hasło to było głowną moją inspiracją by wziąć udział w tych warsztatach./przyznacie chyba że brzmiało bardzo intrygująco/
Jutro mam kolejne zajęcia i nie ukrywam że mocno się zastanawiam czy wziąć w nich udział/mimo że są opłacone/
Jeszcze dodam że nasza terapeutka ,temat spotkania zaczerpnęła z ksiązki o podobnym tytule/niestety nie zapamiętałam go,ale ksiązkę zechcę znależć/ odczytała nam 2 króciutkie frg. tej ksiązki i własciwie to wszystko co mogę o tym spotkaniu powiedzieć.
Gdyby mi kazano wydać jakąś ocenę to byłby to niestety słaby (minus)
