[Martyna321]

Witam !

Hanfu

Historia chińskiej mody jest odzwierciedleniem narodowej historii tego kraju. W ciągu wielu wieków sposób ubierania się Chińczyków zależał od czynników politycznych, ekonomicznych i religijnych. Społeczeństwo chińskie było mocno zhierarchizowane, a krój, rodzaj tkaniny i kolor ubrania służył jako wskaźnik społecznej pozycji, płci i wykonywanego zawodu.

Hanfu – co się nosiło na dworze cesarza?

Zgodnie z nazwą hanfu jest strojem narodu Han, czyli etnicznych Chińczyków. Historia hanfu liczy sobie ponad 3000 lat. W różnych okresach zmieniał się krój tego stroju, jednak jego podstawą była wąska tunika przepasana szerokim pasem, na którą nakładano długą koszulę oraz długi, luźny płaszcz. Szerokość rękawów wskazywała na szlachetne pochodzenie i mogła sięgać nawet do 240 cm.

Chiński cesarz nosił złote, jedwabne hanfu, składające się z kilku warstw. Ubiór żółtego koloru, uważanego za boski, ozdobiony wizerunkami smoków, mógł nosić wyłącznie władca. Wyszyte zwierzęta i ptaki mówiły o randze cesarskiego urzędnika. Dziewięciu urzędniczym stopniom cywilnym odpowiadało dziewięć ptaków, m.in. żuraw, paw i bażant, natomiast wojskowi nosili wyhaftowane zwierzęta: lwa, tygrysa, niedźwiedzia, nosorożca i inne.

Ważną częścią stroju były nakrycia głowy, których nie zdejmowano nawet podczas uroczystości. Pomysłowy cesarz z dynastii Sui zobowiązał wszystkich swoich urzędników do noszenia kapeluszy z szerokimi rondami, aby nie szeptali między sobą podczas zgromadzeń, nachylając się do siebie.

Sztuka dbania o urodę zawsze stała w Chinach na wysokim poziomie. Dworskie damy nosiły wyszukane stroje, wymyślne fryzury i ostry makijaż. W powszechnym użyciu były wachlarze i parasolki. Jedwabne stroje ozdabiano perłami i drogimi kamieniami. Podobno słynna cesarska konkubina Yang (VIII w. n.e.) miała do dyspozycji aż 700 krawcowych i hafciarek, które spełniały jej modowe kaprysy.

Czystych i nasyconych barw tkanin (z wyjątkiem żółtej, zarezerwowanej dla cesarza) mogli używać tylko przedstawiciele warstw wyższych; chłopi nosili ubrania szare i w bladych kolorach.

Dla mody i urody Chinki gotowe były na wielkie poświęcenia i cierpienia. Na przykład w X wieku pojawiła się w Chinach moda na „lotosowe stopy”, które stały się symbolem urody i dobrego pochodzenia. Idealna stopa powinna mieć 7 -12 cm, czyli mieścić się w czarce na alkohol. Początkowo na ten bolesny luksus (krępowanie stóp zapobiegające ich wzrostowi wiązało się z cierpieniem przez całe życie) pozwalały sobie tylko damy, które nie musiały zajmować się pracą. Z czasem jednak zwyczaj rozprzestrzenił się na cały kraj i przeniknął do wszystkich warstw społeczeństwa. W niektórych prowincjach aż 80% kobiet dreptało na swych „lotosowych stópkach”. Co ciekawe, nawet cesarskie dekrety nie zdołały powstrzymać tego zwyczaju i wypleniono go dopiero w Chińskiej Republice Ludowej w połowie XX wieku.

https://www.youtube.com/watch?v=A836ZJ0AqlQ
❀ Douyin/Tiktok ❀ Wear Hanfu tutorial