[Irenna]

w domach z betonu
gnieżdżą się ludzkie marzenia
zasypiają późnym wieczorem
zanosząc modły do księżyca
budzą się co dzień niezmiennie
szklanką kawy przywołując świt
parapety wycierają łokciami
oglądając wyludnione ulice
człowieka widzą gdzieś daleko
z psem idzie powoli
chętnie poszłyby razem z nimi
i pogadały o pogodzie...

człowieku na pustej ulicy
może kiedyś do ciebie podejdę
podam rękę i powiem
jakże się cieszę że widzę ciebie...