Cha_go
zdaje mi się,że znowu zobaczę go za szybą drzwi na tarasie.Spoglądam i czekam. Nie usunęłam jego koszyka, bo czekam. Nieopodal naszej ulicy są rozległe łąki i ugory...a może tam poszedł?
Kiedyś mi mówiła Stazyjka,że i jej kocurek też tak właśnie odszedł.
Kotka,która została z nami jest sporo młodsza i lubiła psocić z Bazylem. Gdy wracał ze spaceru,chowała się za firankę i wyskakiwała mu tuż przed nosem.
Jest osowiała ,zwłaszcza wieczorem,ale zaczyna przejmować dowodzenie. Trochę się go bała,bo bywało,że pokazywał jej kto jest ważniejszy,a teraz czuje się ważniejsza nawet od nas.
Dobrze,że mieliśmy dwa koty.
Tajemnica życia i śmierci jest nie do odgadnięcia.
Ciała nie odnaleźliśmy, więc nic do końca nie da się powiedzieć.
Dzięki Cha_go ,że mnie wsparłaś w chwilach smutku.
|