Cztery sprawy budzą moje wątpliwości i może lepiej je dokładniej przemyśleć przed ostatecznym otwarciem domu. 1. Brak pokojów jednoosobowych sam w sobie oznacza niewysoki standard i może zmniejszyć zainteresowanie. 2. Unijne minimum (!), obowiązujące chyba też w Polsce, to 6m2 na osobę w pokoju, co przy powierzchni pokojów w Pana/Pani domu (12-15m) również oznacza niewielki komfort. 3. Tylko jedno ogólnodostępne pomieszczenie dzienne, nawet duże, to może być za mało - stłoczenie i brak możliwości odseparowania się w małych grupach, a choćby i samemu, rodzi stresy i powoduje nieprzewidywalne konsekwencje. 4. Brak telewizorów w pokojach też będzie konfliktogenny - co zrobić, gdy 15 osób chce oglądać jedno (np. Modę na sukces) a 15 pozostałych coś innego (np. mecz)?
Proszę mi wybaczyć to krytykanctwo. Skupiłem się tylko na słabszych stronach projektu pomijając pozytywy, gdyż doszedłem do wniosku, że bardziej Panu/Pani zależy na wskazaniu potencjalnych źródeł błędów, niż na jałowych pochwalnych ogólnikach. Zresztą w każdej z powyższych czterech spraw mogę się mylić. Pozdrawiam - M
|