Odważyłam się dzisiaj przeczytać ten wątek. Podziwiam Was, Zosiu i Joasiu, za to, że potraficie mówić (pisać) o swoim problemie. Ja nie umiem, a pewnie byłoby mi łatwiej leczyć się. Pierwsze okulary włożyłam mając niespełna 9 lat i były od razu -5 dioptrii. Teraz mam 66 lat, noszę -18, ale powinnam mieć ok.30, jeśli takie są. Kłopot w tym, że ja nie mam stałego lekarza. Idąc na wizytę oczekuję cudu, a ze on się nie zdarza, więc po jakimś czasie szukam innego specjalisty i historia się powtarza. Odkleja mi się siatkówka, mam zaćmę, AMD w lewym oku i możliwe, że jeszcze coś, o czym nie wiem. Już 2 razy zrezygnowłam z zabiegu usunięcia zaćmy - ze strachu, że będzie gorzej. Uważam się za osobę rozsądną i światłą, ale gdy rzecz dotyczy mojego wzroku chowam głowę w piasek - jeśli nie będę o tym myśleć to problem zniknie. A żyje mi się coraz trudniej...
|