[senior66]

Dyskusja
Zaskoczyła nas ilość wykrytych ciał obcych, a w niektórych przypadkach ich niezwykły skład chemiczny.*Zidentyfikowane cząstki nieorganiczne nie są ani biokompatybilne, ani biodegradowalne, co oznacza, że ​​są one bioptrwałe i mogą wywoływać efekty, które mogą stać się widoczne albo blisko czasu iniekcji, albo po pewnym czasie od podania.*Należy pamiętać, że cząstki (kryształy, a nie cząsteczki) są ciałami obcymi dla organizmu i zachowują się jako takie.*Mówiąc dokładniej, ich toksyczność różni się pod pewnymi względami od pierwiastków chemicznych, które je tworzą, dodając do toksyczności, która w każdym razie nadal istnieje, typowa dla ciał obcych.*Z tego powodu wywołują reakcję zapalną.
Po wstrzyknięciu mikrocząstki, nanocząstki i agregaty mogą pozostawać w miejscu wstrzyknięcia, tworząc obrzęki i ziarniniaki [17].*Ale mogą być również przenoszone przez krążenie krwi, unikając wszelkich prób odgadnięcia, jaki będzie ich ostateczny cel.*Uważamy, że w wielu przypadkach są one rozprowadzane po całym ciele bez wywoływania żadnej widocznej reakcji, ale jest również prawdopodobne, że w pewnych okolicznościach dotrą do niektórych organów, z których żaden nie jest wykluczony, w tym do mikroflory, w odpowiedniej ilości.*Jak to ma miejsce w przypadku wszystkich ciał obcych, szczególnie tak małych, wywołują one przewlekłą reakcję zapalną, ponieważ większości tych cząstek nie można degradować.*Ponadto,*efekt białkowo-koronowy (z powodu interakcji nano-bio [18]) może wytwarzać organiczne / nieorganiczne cząstki kompozytowe zdolne do stymulowania układu odpornościowego w niepożądany sposób [19–22].*Nie można nie dodać, że cząstki wielkości często obserwowane w szczepionkach mogą dostać się do jąder komórkowych i oddziaływać z DNA [23].
W niektórych przypadkach, np. Jak ma to miejsce w przypadku żelaza i niektórych stopów żelaza, mogą one powodować korozję, a produkty korozji wywierają działanie toksyczne na tkanki [24–26].
Wykrywanie obecności soli glinu i NaCl jest oczywiste, ponieważ są to substancje stosowane przez producentów i deklarowane jako składniki, ale inne materiały nie powinny znajdować się w szczepionce ani w żadnym innym leku do wstrzykiwań, a w każdym razie , Aluminium zostało już powiązane z chorobami neurologicznymi [27–29].
Biorąc pod uwagę zanieczyszczenia, które zaobserwowaliśmy we wszystkich próbkach szczepionek stosowanych u ludzi, działania niepożądane po wstrzyknięciu tych szczepionek są możliwe i wiarygodne oraz mają charakter losowy, ponieważ zależą od tego, gdzie zanieczyszczenia są przenoszone przez krążenie krwi.*Jest oczywiste, że podobne ilości tych ciał obcych mogą mieć poważniejszy wpływ na bardzo małe organizmy, takie jak dzieci.*Ich obecność w mięśniach, z powodu wynaczynienia z krwi, może znacznie pogorszyć funkcjonowanie mięśni [30,31].
Kiedy badamy przypadki zanieczyszczenia środowiska spowodowane przez różne źródła zanieczyszczeń, natrafiamy na cząstki o składzie chemicznym, podobne do tych znalezionych w analizowanych szczepionkach.*W większości przypadków wykryte kombinacje są bardzo dziwne, ponieważ nie mają zastosowania technicznego, nie można ich znaleźć w żadnym podręczniku materiałowym i wyglądają jak wynik losowego powstawania, na przykład podczas spalania odpadów.*W każdym razie, bez względu na ich pochodzenie, nie powinny być obecne w żadnych lekach do wstrzykiwań, nie mówiąc już o szczepionkach, w szczególności tych przeznaczonych dla niemowląt.
Ostatnio zaobserwowano inne formy nieznanych do tej pory zanieczyszczeń, aw każdym razie szczepionki zawierają składniki, które same mogą być przyczyną niepożądanych skutków.*W toksykologii dobrze znany jest fakt, że zanieczyszczenia wywierają wzajemny, synergiczny efekt, a wraz ze wzrostem liczby zanieczyszczeń skutki stają się coraz mniej przewidywalne.*Tym bardziej, gdy niektóre substancje są nieznane.
W rzeczywistości nie ma wyczerpujących i wiarygodnych oficjalnych danych na temat skutków ubocznych wywoływanych przez szczepionki.*Dowody epizodyczne zgłaszane przez osoby rzekomo uszkodzone przez szczepionki są dwojakie: niektórzy twierdzą, że uszkodzenie nastąpiło i stało się widoczne w ciągu kilku godzin od podania, a niektórzy twierdzą, że było to kwestią kilku tygodni.*Chociaż nie mamy niepodważalnych dowodów na wiarygodność tych zaświadczeń, możemy wysunąć hipotezę wyjaśniającą różne zjawiska.*W pierwszym przypadku zanieczyszczenia zawarte w leku dostały się do mózgu i, w zależności od zainteresowanego miejsca anatomicznego, wywołały reakcję.*Jeśli tak jest, całe zjawisko jest bardzo szybkie.*W tym ostatnim przypadku zanieczyszczenia dotarły do ​​mikroflory,*zakłócając w ten sposób produkcję enzymów niezbędnych do pełnienia funkcji neurologicznych [32–35].*Ta możliwość wymaga czasu, ponieważ wiąże się z wytwarzaniem związków chemicznych w wystarczającej ilości, a upływ kilku tygodni między wstrzyknięciem a dowodami klinicznymi jest uzasadniony.*Oczywiście nasza jest jedynie hipotezą otwartą do dyskusji i wymagającą dowodu, mając nadzieję, że dozwolona jest szansa na dalsze dochodzenie.