Cytat:
|
Napisał Taim_Terrae
Witam
Co do adopcji dzieci jestem zaskoczony waszym negatywnym podejsciem do takich dzieci. Ja nie mam żadnych objekcji do takiej decyzji. Od paru lat pracuje z takimi dziecmi i wiem ze odpowiednie podejscie daje mozliwości wychowania go na dobrego człowieka, dlatego tym bardziej mnie dziwi fakt ze kolezanka Basi biorąc takiego malucha uwaza ze całe jego zachowanie wynika z faktu bycia adoptowanym. Nie chce mówić ze go zle wychowali bo nie znam całej sytuacji ,ale nie wolno ulegać stereotypom że dziecko z Domu Dziecka jest gorsze i znacznie trudniejsze. Im młodsze tym łatwiej jest je wychowac jak swoje własne. Ale rownież nie można zapominac o tych starszych dzieciach,ktore czekaja na rodziców i mimo,że mają duży bagaż doświadczeń to są kochane i dające się wychować. Jest trudniej ale da się.
Środowisko życia w dużym stopniu odpowiada za kształtowanie charakteru dziecka więc to jakie będzie zależy od was a geny obcych rodziców moga sie nie "uaktywnic"
Pozdrawiam
|
cudzego dziecka, osobiście nie mogłabym adoptować takiego dziecka i mam odwagę do tego się przyznać publicznie, to nie jest prawda że wszystkie dzieci są nasze gdyby tak było domy dziecka świeciłyby pustkami. Co do moich znajomych stawali na głowie żeby ukochanemu dziecku zapewnić poczucie bezpieczeństwa i wszystko co najlepsze a więc wartości, wykształcenie itd. Pamiętaj, że istnieje coś takiego jak geny i tego nie przeskoczysz. To nieprawda, że od nowych rodziców zależy czy geny się "uaktywnią" czy nie. Uaktywnią się niekoniecznie w tej najgorszej formie ale się uaktywnią. Nieprawdą jest również, że dzieci z domów dziecka nie są trudniejsze, oglądaliśmy filmy dokumentalne np. "kochaj mnie" i tam czarno na białym było pokazane z jakich środowisk dzieci były zabierane i jakie traumy przypadały im w udziale. To pozostawia ślady w psychice, a co do genów dziedziczymy je po przodkach czy to się komuś podoba czy nie. Dotyczy to wszystkich gatunków nie tylko ludzi.