[quote=zuska75]dziekuje ,bylam juz u lekarza i raczej za bardzo mi nie pomogl , przepisal mi tylko tabletki po ktorych chyba bardziej poglebia sie moja tesknota, gdy je zazywalam czylam sie obojetna, przybita,i bardziej podatna na placz wtedy wylam jak male dziecko , moje dzieci (wiek : 8,10,i 14 lat) mnie pocieszaja mowiac ze wszystko bedzie dobrze ale nie jest nie mam nikogo, zaraz po smierci mamy rozeszlam sie z mezem, mieszkam za granica wiec na jakies przyjaznie tez nie mozna liczyc , mialam tylko mame i ona mnie zostawila wiec jak moze byc dobrze , kocham moje dzieci ale one nie zrozumia co czuje, wszedzie slysze ze czas goi rany ale tak tez nie jest bo im dluzej od odejscia mamy jest dla mnie gorzej, jak mama zyla byla zawsze wesola i ciszylam sie kazda minuta nowego dnia , teraz nic mnie nie cieszy, po co mi to wszystko co mam kiedy moja mama juz nigdy tego nie zobaczy,mam tyle pytan do niej , czuje smutek, a nawet zal do mamy ze odeszla miala tylko 60 lat to nie byl jeszcze jej czas
|