[Irenka 26]

Z przyczyn losowych nie mamy dzieci i bardzo to nam niegdyś dokuczało, ale z latami pogodziliśmy się z wyrokami losu i Boga! Gdybym tylko mogła na pewno miałabym kilkoro dzieci, sama wychowałam się w takiej rodzinie, gdzie trzy, a przejściowo i cztery pokolenia mieszkały razem! Dzieci to najcudowniejszy dar Boga i myślę, że każda matka i ojciec to ludzie obdarzeni szczególną łaską, a wiedzą najlepiej o tym ludzie, którzy latami czekają na cud narodzin i często-pomimo postępów medycyny-nie jest to możliwe! Oczywiście-jest możliwość adopcji i wiele rodzin decyduje się na ten krok. Dają dom, rodzinę i miłość dzieciom niechcianym, porzuconym lub sierotom! Ale nigdy nie zdecydowaliśmy się na ten krok-być może wielki błąd! Ale jaki to cud obserwować rozwój własnego dziecka, ujrzeć w nim cechy własne lub rodzinne podobieństwo...Posiadanie własnych dzieci to szczególne wyróżnienie i najcudowniejszy dar-tak uważam!!!!


Jan Paweł II/Karol Wojtyła

Dzieci

Dorastają znienacka przez miłość i potem tak nagle dorośli
trzymając się za ręce wędrują w wielkim tłumie –
(serca schwytane jak ptaki, profile wrastają w ziemię a w półmrok).
Wiem, że w ich sercach bije tętno całej ludzkości.

Trzymając się za ręce, usiedli cicho nad brzegiem.
Pień drzewa i ziemia w księżycu: niedoszeptany tli trójkąt.
Mgły nie dźwignęły się jeszcze. Serca dzieci wyrastają nad rzekę.
Czy zawsze tak będzie – pytam – gdy wstaną stąd i pójdą?

Albo też jeszcze indziej: kielich światła nachylony wśród roślin
odsłania w każdej z nich jakieś przedtem nieznane dno.
Tego co w Was się zaczęło czy potraficie nie popsuć,
czy będziecie zawsze oddzielać dobro i zło?