Wielu mężczyzn nie może osiągnąć satysfakcji seksualnej, ponieważ mają problemy z emocjami, psychiką...
Podstawową przyczyną zaburzeń psychogennych erekcji jest LĘK. Może on wynikać z obawy przed stosunkiem w przypadku długich okresów abstynencji, uprzednich niepowodzeń seksualnych np. nieudana inicjacja seksualna. Może to być również lęk przed skutkami stosunku seksualnego: niechciana ciąża, zakażenie HIV. U niektórych mężczyzn przyczyna problemów tkwi w niskiej samoocenie, roszczeniowej postawie partnerki (niemożność sprostania oczekiwaniom), nastawieniu hipochondrycznych, itp.
Zaburzenia wzwodu członka silnie uderzają w poczucie wartości, roli męskiej i relacje między płciami. Wpływają również negatywnie na reakcje seksualne kobiet. Wywołują niekiedy u nich poczucie bycia nieatrakcyjną, nie budzącą pożądania, poczucie winy bycia "złą kochanką", lekceważenie partnera, lęk przed możliwością zaniku jego możliwości seksualnych. Zaburzenia wzwodu prowokują lek, poczucie "skończenia się" w roli mężczyzny i reakcje obronne. Typowe opinie w takiej sytuacji to: myślenie "Jestem zmęczony", "Ona mnie przestała podniecać" itp. Część mężczyzn rezygnuje z aktywności seksualnej i ucieka w różnego rodzaju uzależnienia: pracoholizm to specyficzny mechanizm obronny, bowiem umożliwia mężczyźnie dowartościowanie w roli męża i ojca (poświęcam się dla dobra domu, staram się o zapewnienie rodzinie bytu...) Tego typu mechanizmy obronne nie są specyficzne dla Polaków, ale obserwowane są w innych krajach. Większość mężczyzn ukrywa swoje problemy przed partnerką unikając kontaktów seksualnych, prowokując konflikty, które uzasadniają oddzielne spanie, czy odmowę współżycia. To wszystko ma negatywny wpływ na atmosferę w domu.
Czynnikami sprzyjającymi powstawaniu zaburzeń erekcji jest też nałóg tytoniowy. Aż 80 procent palaczy, którzy przez 25 lat wypalali paczkę papierosów dziennie ma trudności z osiągnięciem erekcji. Także alkoholizm i stosowanie narkotyków jest niebezpieczne - 50-70 proc. alkoholików staje się impotentami.
Także leki mogą upośledzać funkcje seksualne.
Niektóre grupy leków stosowane w schorzeniach ogólnych wpływają na zaburzenia wzwodu. Są to te stosowane przeciw nadciśnieniu tętniczemu, przeciwdepresyjne, hormony. Na przykład hormony stosowane w leczeniu przerostu gruczołu krokowego lub raka tego narządu mogą powodować problemy z erekcją. Nawiasem mówiąc niektóre hormonalne tabletki antykoncepcyjne także powodują u kobiety zaburzenia libido. Także z pozoru niegroźne leki uspokajające mogą źle wpływać na erekcję. Dlatego tez podczas leczenia schorzeń ogólnych powinno się pytać lekarza, czy lekarstwa, które nam ordynuje nie zaburzają sfery seksualnej.