Starość – stan będący efektem starzenia się, ostatni okres życia u ludzi.
Starość ma przede wszystkim wymiar biologiczny (fizjologiczny), lecz także poznawczy, emocjonalny i społeczny.
Granica między wiekiem średnim człowieka a starością jest płynna i zmieniała się w ciągu wieków. W czasach prehistorycznych ludzie dożywali 30 (Neandertalczyk z Krapiny)
- 35 lat (szkielety z Sima de los Huesos w Atapuerca)[1].
W starożytności człowiek 35-40 letni był uważany za człowieka starego.
Średnia długość życia, a co za tym idzie "granica" starości na świecie bardzo wydłużyła się w XVIII, XIX oraz XX wieku, wraz z poprawą warunków życia, rozwojem medycyny oraz upowszechnieniem takich wynalazków jak np. kanalizacja, które podwyższały poziom higieny, oraz wynalezieniem szczepionek, które zapobiegały chorobom.
Zwiększenie długości życia skutkowało pojawieniem się dziadków co zwiększało szansę przeżycia młodych osobników, było skorelowane z rozwojem relacji społecznych i przekazywaniem doświadczeń[1].
W kulturach na całym świecie ludzie w podeszłym wieku byli zwykle obdarzani dużym szacunkiem - niekiedy nawet czcią - jako ludzie bardziej doświadczeni i mądrzejsi.
Seksualność osób starszych
Przyjęło się uważać osoby starsze za aseksualne oraz że podejmowanie życia seksualnego w tym wieku jest niemoralne.
Tymczasem z badań Starr i Weiner wynika, że 97% 60- i 70-latków oraz 93% 80-latków nie tylko myśli o seksie ale i za nim tęskni[3].
Badania doktor Marty Cichockiej wskazują także na to, że najwyższą satysfakcję z życia seksualnego deklarują osoby często odbywające stosunki seksualne oraz osoby starsze[3].
Kobiety wcześniej rezygnują z aktywności seksualnej niż mężczyźni.
W sztuce miłosnej osób starszych zmienia się hierarchia bodźców, które mają główne znaczenie.
Rośnie rola dotyku kosztem bodźców wzrokowych.
Osoby starsze mogą mieć też tendencję do idealizowania związków z przeszłości, czy fantazjowania co może źle wpływać na relację, w której się obecnie znajdują[3].
Na aktywność seksualną seniorów wpływają trzy główne grupy czynników:
częstotliwość współżycia na wcześniejszych etapach życia
stan zdrowia psychicznego i fizycznego
czynniki psychologiczne[3]
|