[zCentrum]

Książę Kazimierz Lubomirski (ur. 1869 w Przeworsku – zm. 1930 w Krakowie) był posiadaczem kilku majątków ziemskich, w tym w odległym zakątku Drugiej Rzeczypospolitej (a wcześniej w Galicji), na Huculszczyźnie.
W 1913 roku przejął od dotychczasowego właściciela, przemysłowca Abrahama Fränkla, połoninę Pohorylec Wielki
oraz część lasów na prawym brzegu potoku Pohorylec w paśmie Czarnohory.

Na działce, darowanej w 1938 roku przez księcia Sebastiana Lubomirskiego (ur. 1908 w Porębie Wielkiej – zm. … ?) – wcześniej pod zarządem księżnej Marii Teresy Matyldy z hr. Wodzickich Lubomirskiej (ur. 1883 w Brukseli – zm. 1948 w Sao Paulo w Brazylii), wdowy po księciu Kazimierzu – państwowe stowarzyszenie Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej ufundowała nowoczesne, jak na tamten czas, Obserwatorium Meteorologiczno-Astronomiczne LOPP im. Marszałka Józefa Piłsudskiego.

A skąd ta nazwa, nawiązująca do legendarnego tajlandzkiego białego słonia.
“Biały Słoń” – ironiczna wielowątkowa opinia z powodu; ogromu i bajecznych jak na owe czasy kosztów budowy i utrzymania, niedostępności dla turystów, podobno zimą w otulinie śniegu wyglądał słoniowato.
Powątpiewano w przydatność dokonywanych tam obserwacji.

Warto poznać ustalenia Leszka Rymarowicza w artykule
„Marszałek Piłsudski i książę Lubomirski.
O początkach obserwatorium na Pop Iwanie raz jeszcze”
PŁAJ 53 wiosna 2017 - almanach karpacki, półrocznik Towarzystwa Karpackiego