ZAGINIONY KOŚCIÓŁ W CZARŻU
Bardzo dawno temu nie było wałów przybrzeżnych nad Wisłą. Każda zima stanowiła niebezpieczeństwo dla położonych przy jej brzegach wiosek. Tak też było w miejscowości Czarże. Każdej zimy ludzie spoglądali z lękiem czy aby woda nie zaleje niewielkich chat i nie zabierze dobytku życia.
Pewnego przedwiośnia lód spiętrzył wodę na Wiśle tak bardzo, że wielka fala runęła niespodziewanie na żyzne pola i rozległe łąki. Jakby mało było tego nieszczęścia z ciemnych, ołowianych chmur sunących nisko nad ziemię zaczął lać marznący deszcz.
Woda wdarła się aż do pobliskiej wioski zabierając ze sobą domy, zwierzęta i ludzi, którzy nie zdążyli uciec przed szalejącym żywiołem. Ci, którym udało się ocalić życie spoglądali na wezbrany nurt rzeki z przerażeniem czekając końca świata. Nagle ujrzeli na rozległej toni płynące domy, a pośród nich piękny kościół. Już, już ta porwana przez żywioł osada miała osiąść na brzegu, gdy wielkie zwały niesionego przez wodę piasku i ziemi zasypały ją tworząc wzgórze.
Kiedy powódź ustąpiła ludzie powrócili w miejsca, które niegdyś były ich gospodarstwami. Jakież było ich zdziwienie, gdy okazało się, że pojawiło się mnóstwo wysokich wzgórz usypanych z naniesionego przez Wisłę piasku. Przez długie lata na okolicznych polach znajdowano szczątki topielców, kamienie i cegły ze zniszczonych domostw.
Zaginiony kościół nigdy się nie odnalazł. Według miejscowych opowieści wciąż tkwi w głębi któregoś z otaczających Czarże wzgórz. Czasami tylko rozlega się jak spod ziemi dźwięk jego dzwonu; dzwonu, którego serce jeszcze nie pękło.
I pytanie związane z opowieścią:
Dziś w Czarżu znajduje się piękny kościół. Pod jakim wezwaniem jest ta świątynia?
|