starość nie radość :[
zaczynam się ostatnio mocno zastanawiać nad tym, na ile państwu zależy na osobach starszych. wydaje mi się, że zdaniem decydentów w naszym kraju ludzie po 50-ce powinni zajmować się już tylko wychowywaniem wnuków i pieleniem grządek na działce. jakakolwiek inna aktywność, a zwłaszcza cieszenie się życiem z drugą osobą powinny być zakazane.
co mnie skłoniło do tych ponurych przemyśleń? otóż dotarła do mnie ostatnio wieść, że pewna firma farmaceutyczna stara się o pełną refundację leku na "problemy łóżkowe", który mógłby przywrócić pełną radość z pożycia dla takich jak ja – facetów w wieku dojrzałym. póki co za skromne środki jakimi dysponuję (podobnie jak większość mojej generacji) nie stać mnie na taki luksus jak wydanie parudziesięciu złotych za tabletkę działającą jednorazowo. i cóż z tego? z tego, co czytałem, wniosek o refundację gdzieś ugrzązł i pewnie zaraz pojawią się głosy, że nie ma na to i na tamto, które skłonią decydentów do jego odrzucenia. niestety, w Polsce ludzie w naszym wieku to już nie do łóżka, tylko do trumny...
|